Της Μαριτίνας Γκίνη,
Η Ενριέττα Σουάν Λίβιτ ήταν Αμερικανίδα αστρονόμος. Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1868 στο Λάνκαστερ της Μασαχουσέτης και ήταν κόρη του προτεστάντη ιερέα, Τζωρτζ Ρόσγουελ Λίβιτ, και της Ενριέττα Σουάν. Φοίτησε στο Κολλέγιο Όμπερλιν και αποφοίτησε από το Κολλέγιο Ράντκλιφ το 1892, με βαθμό Α στην αστρονομία. Στη συνέχεια, φοίτησε και στο Κολλέγιο του Χάρβαρντ.
Το 1893, σε ηλικία 25 ετών, ξεκίνησε να εργάζεται στο αστεροσκοπείο του Χάρβαρντ ως μια γυναίκα «ζωντανό κομπιούτερ», που είχε προσλάβει ο Έντουαρτ Πίκερινγκ, για να μετρά και να καταγράφει τη φωτεινότητα των αστέρων και της ζήτησε να μελετήσει τους μεταβλητούς αστέρες, των οποίων η λαμπρότητα μεταβάλλεται στον χρόνο. Η Λίβιτ παρατήρησε χιλιάδες μεταβλητούς αστέρες σε φωτογραφίες που προέρχονταν από τα Μαγγελανιακά Νέφη και το 1908, δημοσίευσε τα αποτελέσματά της στο Annals of the Astronomical Observatory of Harvard College. Τέσσερα χρόνια μετά, επιβεβαίωσε ότι οι μεταβλητοί αστέρες με μεγαλύτερη λαμπρότητα είχαν πιο διαρκείς περιόδους, καθώς και η σχέση λαμπρότητας και περιόδου ήταν ιδιαίτερα στενή και προβλέψιμη.
Η ανακάλυψή της έγινε γνωστή ως «σχέση περιόδου-λαμπρότητας»: Ο λογάριθμος της περιόδου σχετίζεται γραμμικά με τη μέση απόλυτη λαμπρότητα των αστέρων. Σύμφωνα με τα λόγια της Λίβιτ, όπως προέκυψαν από τη μελέτη που έκανε σε 1.777 μεταβλητούς αστέρες που είχαν αποτυπωθεί στις φωτογραφικές πλάκες του Χάρβαρντ: «Mία ευθεία γραμμή μπορεί εύκολα να σχεδιαστεί μεταξύ των δύο ειδών σημείων που αντιστοιχούν στο ελάχιστο και το μέγιστο, καταδεικνύοντας έτσι εύκολα ότι υπάρχει μία απλή σχέση ανάμεσα στη φωτεινότητα των Κηφείδων και στην περίοδό τους». Σύμφωνα με τον Έντγουιν Χαμπλ, η Λίβιτ έδωσε το κλειδί για την κατανόηση του μεγέθους του σύμπαντος, ο ίδιος, άλλωστε, προώθησε την υποψηφιότητά της για Νόμπελ το 1924, αλλά η Λίβιτ είχε ήδη φύγει από τη ζωή. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Λίβιτ ήταν μέλος της PhiBeta Kappa, της Αμερικανικής Ένωσης Γυναικών Πανεπιστημιακών και επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Παρατηρητών Μεταβλητών Αστέρων.
Το 1921, η Ενριέττα Λίβιτ ορίστηκε επικεφαλής του τμήματος Αστρικής Φωτομετρίας. Δυστυχώς, στις 12 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, έφυγε από τη ζωή νικημένη από τον καρκίνο, σε ηλικία 53 ετών. Προς τιμήν της πήραν το όνομά της ο κρατήρας Λίβιτ στη Σελήνη και ο αστεροειδής 5383 Λίβιτ.
