Του Μηνά Στραβοπόδη,
Ο Gunter Wilhelm Grass γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1927 στο Danzig (τώρα γνωστό ως Gdansk) της Πολωνίας. Ήταν Γερμανός ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, γλύπτης και χαράκτης. Με το πρώτο του μυθιστόρημα, «Το Τενεκεδένιο Ταμπούρλο» (1959), αντιπροσώπευσε τη γενιά όσων έζησαν στη Ναζιστική Γερμανία και επέζησαν του πολέμου. Το 1999 του απονεμήθηκε το Nobel Λογοτεχνίας.
Μετά το πέρας της στρατιωτικής του θητείας και την περίοδο αιχμαλωσίας του από τις Αμερικάνικες δυνάμεις (1944-1946), εργάστηκε ως εργάτης σε αγρόκτημα και ορυχείο ενώ παράλληλα σπούδαζε Τέχνη στο Ντίσελντορφ και στο Βερολίνο. Από το 1956 ως το 1959 εργάστηκε ως γλύπτης, γραφίστας και συγγραφέας στο Παρίσι για να επιστρέψει τελικά και πάλι στο Βερολίνο. Το 1955 έγινε μέλος της Gruppe 47, μιας ομάδας Γερμανών συγγραφέων οι συναντήσεις των οποίων είχαν διττό σκοπό. Καταρχάς να κάνουν λογοτεχνική κριτική και παράλληλα να προωθήσουν το λογοτεχνικό έργο νέων, άγνωστων συγγραφέων. Το 1956 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του Grass, ενώ το 1957 παρουσιάστηκε το πρώτο του θεατρικό έργο.
Η μεγάλη, διεθνής επιτυχία του ήρθε το 1959 με το αλληγορικό, πολυδιάστατο μυθιστόρημά του -εμπνευσμένο από το ισπανικό λογοτεχνικό είδος picaresque– Το Τενεκεδένιο Ταμπούρλο, ένα σατυρικό πανόραμα της γερμανικής πραγματικότητας του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.
Το 1960 ο Gunter Grass ενεργοποιήθηκε στην πολιτική συμμετέχοντας στις προεκλογικές εκστρατείες του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος του Willy Brandt. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη του ως πνευματικός άνθρωπος έγραψε και δημοσίευσε πολιτικούς λόγους και δοκίμια υποστηρίζοντας μια Γερμανία ελεύθερη από φανατισμό και ιδεολογίες ολοκληρωτισμού.
Τα έργα που ακολούθησαν “The Flounder” και “The Rat” αντικατοπτρίζουν την δέσμευση του Grass στο κίνημα για παγκόσμια ειρήνη και στο κίνημα για το περιβάλλον. Έντονες συζητήσεις και κριτική ακολούθησαν για το μυθιστόρημά του “Ein weites Feld” το οποίο αναφέρεται στα χρόνια της κατάρρευσης του Κομμουνισμού και της πτώσης του τείχους του Βερολίνου. Επίσης, στο έργο του “My Century” κάνει την ιστορική αναδρομή του περασμένου αιώνα ανά έτος και από εντελώς προσωπική άποψη. Να αναφερθεί στο σημείο αυτό πως ο Gunter Grass έχοντας και την ιδιότητα του γραφίστα ήταν υπεύθυνος για την εικονογράφηση των βιβλίων του καθώς και την επιμέλεια των εξώφυλλών τους.
Ο Gunter Grass διετέλεσε Πρόεδρος της Ακαδημίας του Kunste στο Βερολίνο κατά τα έτη 1983-1986 και ενεργό μέλος της Εκδοτικής Εταιρείας Γερμανών Συγγραφέων. Ήταν, επίσης, μέλος του PEN, του Διεθνούς Συνδέσμου Διάσημων Συγγραφέων του 20ου αι. που ιδρύθηκε στην Αγγλία στις αρχές του 1920 και αποτελείται από 140 κέντρα παγκοσμίως.
Έχει τιμηθεί με πάρα πολλά βραβεία και διακρίσεις ενώ παράλληλα του έχει απονεμηθεί τιμητικά το δίπλωμα του Διδάκτορος από το Kenyon College και τα Πανεπιστήμια Harvard, Poznan και Gdansk.
Η μεγαλύτερη διάκριση που μπορεί να δοθεί σε λογοτέχνες, δόθηκε στον Gunter Wilhelm Grass το 1999 όταν προτάθηκε και τιμήθηκε με το Βραβείο Nobel Λογοτεχνίας για το έργο του Το Τενεκεδένιο Ταμπούρλο -40 χρόνια μετά την συγγραφή του– το βιβλίο «του οποίου οι παιγνιώδεις μαύροι μύθοι σκιαγραφούν το ξεχασμένο πρόσωπο της ιστορίας».
«Κατάγομαι από τη χώρα που έκαιγε τα βιβλία…» είπε στην ομιλία του ο Gunter Grass κατά την απονομή του βραβείου Nobel. «Γνωρίζουμε πως η επιθυμία να καταστραφεί ένα μισητό βιβλίο είναι ακόμα μέρος του πνεύματος της εποχής μας και πως αν και όταν κριθεί απαραίτητο βρίσκει την κατάλληλη φωτογενή της έκφραση και συνεπώς ένα ευρύ ακροατήριο».
Και για ό,τι γράφτηκε και απορρίφθηκε ή ποτέ δεν είδε το φως της δημοσιότητας, για ό,τι έμεινε ημιτελές είπε: «Όχι άλλο “Συνεχίζεται…” Το μέλλον θα έχει κάτι να πει για όλο αυτό. Το κοινό μας μυθιστόρημα πρέπει να συνεχιστεί… Και αν ακόμα κάποια μέρα οι άνθρωποι σταματήσουν ή αναγκαστούν να σταματήσουν να γράφουν και να εκδίδουν τα έργα τους, αν δεν υπάρχουν πια βιβλία διαθέσιμα, θα υπάρχουν πάντα αυτοί που διηγούνται τις ιστορίες, αυτοί που θα κάνουν από στόμα σε αυτί τεχνητή αναπνοή και θα υφαίνουν παλιές ιστορίες με καινούριους τρόπους: δυνατά ή απαλά, ενοχλώντας ή σταματώντας, προκαλώντας γέλιο ή δάκρυα.»
Ο Gunter Wilhelm Grass πέθανε στις 13 Απριλίου 2015 σε μια κλινική στο Lubeck της Γερμανίας.
~ Believing: it means believing in our own lies. And I can say that I am grateful that I got this lesson very early ~
– Gunter Grass
Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο και είναι απόφοιτος του τμήματος Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά με άριστα. Έχει υπάρξει αρθρογράφος στην Huffington Post Greece και έχει δημοσιεύσει και κάποια κείμενα στο Antenna News. Είναι πολύγλωσσος, καθώς ομιλεί Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Γερμανικά. Έχει συμμετάσχει σε ένα πρόγραμμα Erasmus+ στις Βρυξέλλες και σε αρκετά συνέδρια προσομοίωσης. Επίσης, έχει υπάρξει ομιλητής σε συνέδρια του Πανεπιστημίου Πειραιά. Έχει έντονο ενδιαφέρον για ζητήματα που άπτονται των διεθνών σχέσεων, της διεθνούς ασφάλειας, της Μέσης Ανατολής, των διεθνών οικονομικών και της πολιτικής φιλοσοφίας. Η φράση Carpe Diem ασκεί καταλυτικό ρόλο στον τρόπο που σκέφτεται και πράττει.
