Του Γιώργου Ναθαναήλ,
Ένας από τους πιο διάσημους Ρωμαίους της Res Publica ήταν ο πολιτικός, ρήτορας, νομικός και φιλόσοφος, Κικέρων. Ο Κικέρων γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 106 στο Αρπίνο. Η οικογένειά του ήταν πλούσια και έτσι έλαβε και ανάλογη μόρφωση στη Ρώμη. Μαθήτευσε κοντά σε ανθρώπους, οι οποίοι μπορεί να μην είναι τόσο γνωστοί σήμερα αλλά διέθεταν όλα εκείνα τα στοιχεία του πνευματικού παρελθόντος και τις επιδράσεις του καθώς και το πνεύμα της εποχής, το οποίο αυτοί καθόριζαν ως προσωπικότητες.
Η ρωμαϊκή ιστορία, ειδικά τα τελευταία χρόνια της Res Publica, βρίθει από γεγονότα πολιτικής και στρατιωτικής φύσεως. Ο Κικέρων λαμβάνει μέρος στο Συμμαχικό πόλεμο (90-88) υπό τον στρατηγό Στράβωνα σε ηλικία μόλις 18 ετών. Το 81 αποτελεί την αρχή μιας περιόδου για τη Ρώμη, η οποία χαρακτηρίζεται από την ανάδειξη προσώπων, τα οποία θα λάβουν ουσιαστικά την εξουσία των πραγμάτων. Αυτός που εγκαινιάζει την περίοδο εκείνη είναι ο Σύλλας. Ο νεαρός ακόμη Κικέρων εκφώνησε τότε τον πρώτο του λόγο νομικού περιεχομένου. Τότε, επίσης, εκφώνησε έναν ακόμη λόγο κατά του Χρυσογόνου, ενός απελεύθερου του Σύλλα, τον οποίο κατάφερε να τον καταδικάσει το δικαστήριο. Έτσι, απέκτησε μεγάλη φήμη. Αλλά το 79 έφυγε, για να μη νιώσει τις συνέπειες της οργής του Σύλλα στην Αθήνα, τη Ρόδο και τη Μικρασία για 2 χρόνια. Κάποιοι θεωρούν πως έκανε αυτό το ταξίδι είτε λόγω προβλήματος υγείας είτε για να εμπλουτίσει τις σπουδές του.
Από το 75 κι έπειτα ξεκινά η πολιτική καριέρα του Κικέρωνα. Εστάλη ως ταμίας στη Σικελία, όπου έκανε τη θητεία του λειτουργώντας έντιμα. Το 69 έγινε αγορανόμος και το 66 Πραίτωρ. Σύμφωνα με τη σειρά που υπήρχε στη λήψη αξιωμάτων ο Κικέρων έπρεπε να αναλάβει τη διοίκηση κάποιας επαρχίας, αλλά παρέμεινε στη Ρώμη και προετοιμαζόταν για τη λήψη του πολυπόθητου αξιώματος του Υπάτου. Πράγματι, το πέτυχε και διετέλεσε το έτος 63 ύπατος. Εκείνο το έτος αποκάλυψε τη συνωμοσία που προετοίμαζε ο Κατιλίνας και κατάφερε να την αποτρέψει. Έτσι, ο λαός τον ονόμασε Pater Patriae.
Θα ακολουθήσουν δύσκολες μέρες για τον Κικέρωνα αφού θα αναγκαστεί να φύγει από τη Ρώμη, για να σώσει την ίδια του τη ζωή. Τότε θα χάσει και όλη του την περιουσία. Είχε νυμφευτεί την Τερεντία με την οποία έκανε δύο παιδιά, τον Μάρκο και την Τύλλια. Την χώρισε για να νυμφευτεί την Πουβλιλία, η οποία είχε μεγάλη περιουσία κι έτσι θα πλήρωνε τα χρέη του, αφού είχε χάσει τη δική του περιουσία.
Τελικά γύρισε στη Ρώμη και το 51-50 θήτευσε ως ανθύπατος στην Κιλικία. Όταν γύρισε στη Ρώμη, ο εμφύλιος μεταξύ Καίσαρα και Πομπηίου είχε ήδη ξεκινήσει, αλλά δεν επέλεξε με ποιον θα ταχθεί. Το 49 φανέρωσε τις προθέσεις του αφού μετέβη στο Δυρράχιο, για να βοηθήσει τον Πομπήιο. Μετά την ήττα του τελευταίου έφυγε για το Πρίντεζι και γύρισε στη Ρώμη μόνο μετά από άδεια του Ιούλιου Καίσαρα. Όταν ο τελευταίος δολοφονήθηκε, επικρότησε την ενέργεια διότι θεώρησε ότι δολοφονήθηκε ο τύραννος, αλλά κατάλαβε πως η τυραννία ζούσε ακόμη. Μετά τον Ιούλιο Καίσαρα αναδύθηκε ένα νέο ζευγάρι αντικρουόμενων συμφερόντων. Πρόκειται για τον Οκταβιανό και τον Αντώνιο. Στην τριανδρία συμμετείχε και ο Λέπιδος. Οι δύο τελευταίοι επέμειναν να προστεθεί το όνομά του στις προγραφές, δηλαδή σε λίστες με ονόματα πολιτών, οι οποίοι έπρεπε να δημευθεί η περιουσία τους και να θανατωθούν. Εν τέλει, ο Ερέννιος κατάφερε να αποκεφαλίσει τον Κικέρωνα. Τα χέρια του και το κεφάλι του στάλθηκαν στον Αντώνιο, ο οποίος χάρηκε με την εξέλιξη αφού είχε εξολοθρευτεί ένας επικίνδυνος γι’ αυτόν αντίπαλος.
Ο σημαντικός αυτός Ρωμαίος πολίτης με το πλούσιο συγγραφικό έργο δολοφονήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου του 43.
