19.5 C
Athens
Κυριακή, 5 Μαΐου, 2024
ΑρχικήΜικρά ΚαθημερινάΡοπωτό: Το χωριό που βυθίζεται

Ροπωτό: Το χωριό που βυθίζεται


Της Μαρίας Λεουτσάκου,

Άραγε πόσες ομορφιές να κρύβει η φύση και πόσες να είναι οι φορές που θέλουμε να ξεφύγουμε από την καθημερινότητά μας, τη βαριά μας ρουτίνα και να χαθεί το βλέμμα μας ανάμεσά της, «αγκαλιασμένο» με τις σκέψεις μας… Ν’ αγναντεύει δάση με καταπράσινα τοπία και η ψυχή να θέλει να βγει έξω από το σώμα και να σταθεί πλάι τους, να συγκρίνει το ύψος της και να τρέξει, να χαθεί μαζί με λύκους, τσακάλια, αγριογούρουνα και αλεπούδες μέχρι το ημίφως. Κάπου εκεί, λοιπόν, η ψυχή σκαρφαλώνει και συναντάει το Ροπωτό των Τρικάλων, το μαγευτικό αυτό χωριό να δεσπόζει στις πλαγιές της Καραβούλας, του δήμου Πύλης, της Νότιας Πίνδου, σε υψόμετρο 750 μέτρων.

Το χωριό Ροπωτό. Πηγή Εικόνας: greece-from-air.gr

Οι κάτοικοί του, μερικές εκατοντάδες, διασκορπισμένοι σε επτά οικισμούς, απασχολούμενοι κυρίως με την δενδροκαλλιέργεια ή τη γεωργία και κτηνοτροφία, είναι πάντα πρόθυμοι να αναβιώσουν τις όμορφες παραδόσεις του χωριού. Μερικές από αυτές είναι το «Αντάμωμα των Γερόντων», που λαμβάνει χώρα ανά δύο χρόνια ή το «Αντάμωμα των Ροπωτιανών». Σύμφωνα με το πρώτο, το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου ο αρχαιότερος των γερόντων προσκαλεί τους υπόλοιπους, για να ανακηρύξουν τον πρόεδρο της σύναξης, ο οποίος πρόεδρος είναι υπεύθυνος για τη ρύθμιση της σειράς απαγγελίας αυτοσχέδιων ποιημάτων ειδικών για την περίσταση. Από την άλλη, σύμφωνα με το δεύτερο έθιμο, την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου όλοι οι Ροπωτιανοί συναντιούνται και τότε λαμβάνουν δράση παλιά παραδοσιακά παιχνίδια, καθώς και γλέντι και χορός.

Η καθημερινότητα, λοιπόν, των Ροπωτιανών κυλούσε ομαλά πλάι στο νερόμυλο, την δριστέλλα και τα παραδοσιακά αποστακτήρια με καζάνια, μέχρι που τη δεκαετία του 1960 έμελλε να κάνει την εμφάνισή του ένα από τα πρώτα δεινά, που θα οδηγούσαν τελικά στην καταστροφή του χωριού. Την περίοδο εκείνη, έλαβε χώρα μία κατολίσθηση στον κεντρικό οικισμό, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το χωριό να κριθεί ακατάλληλο και να μετεγκατασταθούν οι κάτοικοι στην κοντινή Πύλη. Ωστόσο, ύστερα από ένα διάστημα γεωλογικές μελέτες ενέκριναν την οικοδόμηση του χωριού και δεδομένου αυτού αρκετοί επέστρεψαν, για να χτίσουν εκ νέου τους οικισμούς τους στον τόπο τους.

Το χωριό Ροπωτό. Πηγή Εικόνας: travel.gr / Photo by Shutterstock

Τα επόμενα χρόνια κύλησαν χωρίς ιδιαίτερες αναταραχές, μέχρι που το 2010 έκανε στο Ροπωτό την είσοδό της η επόμενη καταστροφή. Μία κατολίσθηση  κατέστρεψε οκτώ σπίτια του χωριού, η οποία οφειλόταν στα περισσευούμενα νερά σε συνδυασμό με τα υπόγεια ύδατα. Στη συνέχεια, το 2011 ακολούθησε μελέτη, την οποία όμως τελικά δεν παρέλαβε η τότε δημοτική αρχή, με αποτέλεσμα το χωριό να μείνει στην απραξία. Αυτή η απραξία, όμως, έφερε το τελειωτικό χτύπημα από την πλευρά του γεωλογικού αυτού φαινομένου.

Ήταν 12 Απριλίου του 2012, όταν τα σπίτια άρχισαν να ταλαντώνονται ανομοιόμορφα. Μία ακόμα κατολίσθηση που θα ανάγκαζε όμως αυτήν τη φορά την πλειονότητα του χωριού να το εγκαταλείψει. Κατ’ αυτό τον τρόπο, λοιπόν, σπίτια του κεντρικού οικισμού παρασύρθηκαν, με αποτέλεσμα τα περισσότερα εξ αυτών να καταστραφούν ολοσχερώς, ενώ όσα έμειναν άθικτα απέκτησαν κλίση. Ειδικότερα, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι, ύστερα από αυτή την καταστροφή, η εκκλησία της Παναγίας της Θεοτόκου του χωριού απέκτησε κλίση 17 μοιρών, χωρίς κάποια ιδιαίτερη καταστροφή στο εσωτερικό της. Έκτοτε, το χωριό παραμένει αγνώριστο, καθώς το φαινόμενο αυτό δεν οδήγησε μόνο στην κατάρρευση 42 κτιρίων, αλλά και στην καθίζηση του χωριού κατά 40 μέτρα. Επιπλέον, οι καθιζήσεις βρίσκονται ακόμα και σήμερα σε εξέλιξη, χωρίς να δείχνουν κάποιο σημάδι υποχώρησης.

Η εκκλησία της Παναγιάς της Θεοτόκου στο χωριό Ροπωτό. Πηγή Εικόνας: travel.gr / Photo by Shutterstock

Οι Ροπωτιανοί, λοιπόν, μετά τις 12 Απριλίου του 2012 παραμένουν απαρηγόρητοι και εξόριστοι από τον ίδιο τους τον τόπο. Άνοιξαν μία βαλίτσα, τη γέμισαν με τα μηδενικά πλέον υπάρχοντά τους και τη σφράγισαν με την απογοήτευσή τους, ψάχνοντας να βρουν έναν άλλον τόπο να κατοικήσουν. Έναν άλλον τόπο που να χωράει τόσο τους ίδιους, όσο και τα χαμένα όνειρά τους. Τα όνειρα και τους κόπους μιας ζωής, που εκμηδενίστηκαν σε μία και μόνο στιγμή.

Άραγε, όμως, ποιο μέρος να μπορεί να συμπληρώσει την παρηγοριά τους; Ίσως μόνο η ελπίδα να την αγκαλιάσει. Η ελπίδα ότι κάποια αρχή, κάποια κυβέρνηση θα θυμηθεί και θα πράξει όσα δεν έκανε ποτέ κανείς.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Η εκκλησία σε χωριό των Τρικάλων με κλίση 17 μοιρών -Νιώθεις ναυτία μόλις μπεις μέσα [βίντεο], iefimerida.gr, διαθέσιμο εδώ
  • Ροπωτό: Το χωριό «φάντασμα» στα Τρίκαλα που γέρνει (ΦΩΤΟ-VIDEO), grtimes.gr, διαθέσιμο εδώ
  • Ροπωτό, το χωριό «φάντασμα» που βουλιάζει, ethnos.gr, διαθέσιμο εδώ
  • Ροπωτό Τρικάλων: Viral η εκκλησία που έχει μεγαλύτερη κλίση από τον πύργο της Πίζας – ΒΙΝΤΕΟ, enikos.gr, διαθέσιμο εδώ
  • Εκτενές δημοσίευμα της εφημερίδας “Kαθημερινή” για το Ροπωτό, fatsimare.gr, διαθέσιμο εδώ
  • ΡΟΠΩΤΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ: ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ, kifissiacity.gr, διαθέσιμο εδώ
  • ΡΟΠΩΤΟ, Χωριό, ΤΡΙΚΑΛΑ, gtp.gr, διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Μαρία Λεουτσάκου
Μαρία Λεουτσάκου
Γεννήθηκε το 2002 στην Αθήνα. Είναι τριτοετής φοιτήτρια του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Λατρεύει τα ταξίδια, ωστόσο όταν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν επιλέγει να ταξιδεύει μέσα από τα βιβλία και τη μουσική. Θαυμάζει κάθε μορφή τέχνης και απολαμβάνει την ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Ζει μέσα από τα χρώματα, τη θάλασσα και τη θετική ενέργεια. Ένας από τους στόχους ζωής της είναι να ζει κάθε έκφανση των συναισθημάτων της, καθώς αυτό είναι που μας φέρνει πιο κοντά στην ευτυχία και ν’ αποκτήσει ένα αιώνιο καλοκαιρινό πνεύμα.