Της Αναστασίας Τσερμενίδου,
Ξυπνώντας Δευτέρα πρωί και ενεργοποιώντας το κινητό μου προκειμένου να ενημερωθώ για τις ειδήσεις της ημέρας και την επικαιρότητα, έπεσα πάνω σε μια σωρεία άρθρων και δημοσιεύσεων, σχετικά με έναν παίκτη του reality show Big Brother, ο οποίος με υπερηφάνεια δήλωσε τα εξής: «Με τις γκόμενες πάω με μία κάθε μέρα για να αδειάζει το πακέτο, αλλιώς έχει βιασμό» και έπειτα χαζογέλασε με τους συμπαίκτες του.
Για να είμαστε ειλικρινείς, νομίζω κανείς δεν πέφτει από τα σύννεφα. Ήταν αναμενόμενο και ζήτημα χρόνου μέχρι να ειπωθεί κάτι τόσο σεξιστικό, αν αναλογιστεί κανείς πως τις προηγηθείσες ημέρες σημειώθηκαν ομοφοβικά σχόλια και ρατσιστικές απόψεις.
Δυστυχώς, το πρόβλημα εντοπίζεται αλλού! Πόσα δικαιώματα και πόση ηθική θα θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους και της τηλεθέασης προκειμένου ο εκάστοτε τηλεοπτικός σταθμός να σκαρφαλώσει στην κορυφή και να κατακτήσει τα νούμερα τηλεθέασης; Είμαστε αντιμέτωποι με ένα reality show, το οποίο μόνο ως trash show θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και το οποίο προβάλλεται σε καθημερινή βάση, τις βραδινές ώρες. Η ελληνική τηλεόραση κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να ξεπεράσει το ήδη χαμηλό της επίπεδο και να πέφτει όλο και πιο χαμηλά. Προφανώς η επιλογή των παικτών έγινε με γνώμονα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, στοχεύοντας στο να προσφέρει γρήγορο και εύκολο θέαμα στο τηλεοπτικό κοινό, ανασύροντας μνήμες του παλιού Big Brother 2001.
Οι τουλάχιστον εμετικές δηλώσεις του πλέον πρώην παίκτη του show (του επιβλήθηκε αυτή η εσχάτη και φοβερή τιμωρία), όπως ήταν φυσικό προκάλεσαν καταιγισμό αντιδράσεων και αποτέλεσαν το φλέγον θέμα της ημέρας. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν, μετά από τόσα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, μετά από τόσες διεκδικήσεις υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις δίκες των αδικοχαμένων Βαγγέλη Γιακουμάκη και Ελένης Τοπαλούδη που σόκαραν και έθλιψαν το πανελλήνιο, το διεθνή σάλο που έχει προκληθεί στο Ισραήλ με την υπόθεση του ομαδικού βιασμού ενός δεκαεξάχρονου κοριτσιού από τριάντα «άντρες», να πραγματοποιούνται τέτοιες προκλητικές δηλώσεις από «λογικά» όντα με ηθικές αξίες και συναισθηματική νοημοσύνη.
Αυτός ο αρρενωπός «άντρας» αποτελεί απλώς την κορυφή του παγόβουνου. Είναι η αφορμή για να εκκινηθεί για ακόμη μία φορά συζήτηση γύρω από την προστασία των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ. Ο συγκεκριμένος «άντρας» είναι μόνο ένας από τους πολλούς «άντρες» που έχουν την αντίστοιχη νοοτροπία και τις ανάλογες απόψεις. Που όταν μία γυναίκα δεν θέλει να προχωρήσει στην ερωτική πράξη για τους δικούς της προσωπικούς λόγους, σπεύδουν αμέσως να την κακοχαρακτηρίσουν (στολίζοντάς την με τα γνωστά, κομψά, κοσμητικά επίθετα), να τη διασύρουν και στην καλύτερη των περιπτώσεων (που καταντήσαμε!) να χρησιμοποιήσουν λεκτική βία εναντίον της. Το ερώτημα έγκειται στο πόση ανοχή και υπομονή μπορεί να επιδείξει μια κοινωνία απέναντι σε αυτούς τους τοξικούς και επικίνδυνους ανθρώπους. Για να εκλείψει η μάστιγα του βιασμού, της ομοφοβίας, της πατριαρχίας, δεν αρκεί να σταματήσει να εκπέμπει ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός αυτό το πρόγραμμα-σκουπίδι. Η ρίζα του προβλήματος είναι βαθύτερη και ενώ ο κόσμος μας τον 21ο αιώνα είναι πιο ανεπτυγμένος από ποτέ, χάσκει σε έννοιες όπως η ηθική, ο σεβασμός, η ανεκτικότητα για τη διαφορετικότητα, η συνείδηση, η ελευθερία.
Κάποια στιγμή πρέπει να μπει μια τελεία στην χυδαιότητα! Να γίνει κατανοητό πως το όχι σημαίνει όντως όχι, δηλώνει άρνηση και αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός. Η γυναίκα δεν αποτελεί σκεύος ηδονής, απόλαυσης και εκτόνωσης και δεν νοείται καμία εργαλειοποίησή της. Όπως επίσης τέτοιες δηλώσεις δεν νοούνται να λαμβάνονται υπόψιν ως αστεία και χαβαλές. Δεν μπορούμε πλέον να ανεχόμαστε την έλλειψη παιδείας, που οδηγεί σε τέτοιες αθλιότητες.
Και να παρόμοιες κουβέντες έχουν ειπωθεί ξανά και ξανά και ξανά… ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητα όσα αναφέρονται παραπάνω. Εντούτοις, η πραγματικότητα έρχεται να μας διαψεύσει και η καθεμιά μας νιώθει την ανάγκη να μιλήσει και να τονίσει και πάλι τα αυτονόητα, προκειμένου να προστατευτεί. Συνεχώς αντιδρούμε σε περιστατικά ρατσισμού και βίας. Επιζητούμε την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, μετά από λίγο όμως λησμονούμε και ξεχνάμε και έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.
Την επόμενη φορά που θα ακουστούν παρεμφερείς απόψεις, ας αναλογιστούμε τα τραγικά συμβάντα του παρελθόντος και ας δημιουργήσουμε στο μυαλό μας την ακόλουθη εικόνα: μια γυναίκα, οποιασδήποτε ηλικίας, γυρνάει μόνη της το βράδυ στο σπίτι και νιώθει την επιτακτική ανάγκη να περπατήσει γρηγορότερα, να ρίξει κλεφτές ματιές πάνω από τον ώμο της, να τηλεφωνήσει ή να προσποιηθεί πως τηλεφωνεί στον μπαμπά της, στη φίλη της ή στο σύντροφό της. Και με το που περάσει το κατώφλι του διαμερίσματος της οι σφυγμοί πέφτουν, το τρέμουλο σταματάει, η καρδιά πάει στη θέση της και πλέον αισθάνεται ασφαλής! Και εγώ και εσύ και κάθε γυναίκα οπουδήποτε, βιώνουμε την παραπάνω εικόνα-πραγματικότητα.
Τέλος, το εάν θα αντιδράσει το ΕΣΡ και το τι θα κάνει ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός είναι μια άλλη κουβέντα που επιδέχεται πολλή συζήτηση. Το εάν εμείς οι ίδιοι θα αντιδράσουμε με αίσθημα ατομικής ευθύνης και το εάν θα πάψουμε να αναπαράγουμε στους δέκτες μας το τηλεοπτικό αυτό προϊόν, είναι επίσης ένα άλλο ζήτημα. Το μόνο βέβαιο είναι πως ο μισογυνισμός και ο ρατσισμός καλά κρατούν και δεν θα πάψουν να υφίστανται, εάν δεν υπάρξει παιδεία, η βάση για τη δημιουργία υγιών προσωπικοτήτων και προτύπων που θα εκμεταλλευτούν το δημόσιο βήμα, για να προσφέρουν κάτι σημαντικό και αξιόλογο στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Θέλω να κλείσω με την εξής αισιόδοξη παρατήρηση (γιατί μέσα σε καθετί αρνητικό, βρίσκεται και κάτι θετικό): η αντίδραση του κόσμου ήταν αστραπιαία! Αμέσως κατέκρινε και καταδίκασε τα αρσενικά που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους και προάγουν τη βία για να λάβουν αυτό που θέλουν. Μεγάλο ποσοστό αποδοκιμασίας δε, προέρχονταν από πραγματικούς άντρες που έδειξαν μηδενική ανοχή και στάθηκαν απέναντι στον σεξισμό. Γιατί υπάρχουν και αυτοί εκεί έξω!
Είναι 24 χρόνων και έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάζεται ως ασκούμενη δικηγόρος. Στοχεύει να κάνει περαιτέρω σπουδές στο Δημόσιο και Φορολογικό Δίκαιο και μελλοντικά να καταφέρει να ενταχθεί στο Δικαστικό Σώμα. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και μαθαίνει γερμανικά. Ενδιαφέροντά της είναι η ζωγραφική, ο χορός, ο κινηματογράφος, ενώ η αρθρογραφία αποτελεί ένα εντελώς καινούριο αντικείμενο για εκείνη.
