Του Νικόλα Λιαροδήμου,
Βρισκόμαστε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το 2019, σημείο αναφοράς για την παγκόσμια βιομηχανία της αυτοκίνησης, αλλά και για τους λάτρεις της. Λίγο πριν η έκθεση ανοίξει για το κοινό, ένας πυρετός προετοιμασιών έχει καταλάβει τους πάντες, ώστε όλα να είναι έτοιμα στην ώρα τους. Υπάρχει μία μόνο ατέλεια, ένα μικρό περίπτερο δίχως μοκέτα, σαν να μην περιμένει κανέναν… Και αυτή ακριβώς είναι η μισή αλήθεια. Ο χώρος θα υποδεχόταν μία ελληνική εταιρία, που κανείς όμως δεν πίστευε πως θα παραστεί. Η έκπληξη έγινε και αυτή είναι η άλλη μισή αλήθεια. Οι διοργανωτές, που δεν πίστευαν ότι οι Έλληνες θα παραστούν με ελληνικά αυτοκίνητα, ξαφνιάζονται. Με την είσοδο τριών ιδιαίτερων μοντέλων από σεβασμό όλοι δημιουργούν χώρο διέλευσης.
Ο λόγος για τα χειροποίητα αυτοκίνητα της Replicar Hellas. Ο ιδιοκτήτης θα διηγηθεί την ιστορία, εκμυστηρευόμενος πως δάκρυσε επανειλημμένα… Το περίπτερο στρώθηκε, τα ελληνικά αυτοκίνητα έλαμψαν με την ποιότητα και την κομψότητα κατασκευής και προκάλεσαν το ενδιαφέρον μεγάλων οίκων της αυτοκίνησης. Το σαλόνι της Γενεύης ολοκληρώθηκε και οι κατασκευαστές επέστρεψαν στους χώρους που δημιουργούν.
Εστιάζουμε στην Κατερίνη σε μία μικρή και σχεδόν οικογενειακή μονάδα παραγωγής που ξεκίνησε το 1996 ως ένα τυπικό φανοποιείο με ιδιοκτήτη τον κύριο Ηλία Γαγανέλη. Σήμερα κατασκευάζει Ρέπλικες μοντέλων, αλλά και ίδιες κατασκευές με δικό τους χαρακτήρα οι οποίες φτιάχνονται με μεράκι από ανθρώπους που δεν βρήκαν τίποτα έτοιμο και κυρίως δεν βάδισαν σε κανένα εύκολο δρόμο. Όταν το 2007 η εταιρία ξεκινά την κατασκευή αυτοκινήτων, το Ελληνικό Κράτος βρίσκεται πλήρως απροετοίμαστο να δεχθεί και να στηρίξει μία τέτοια προσπάθεια αφού δεν υπάρχει καν σχετική νομοθεσία.
Ο ιδιοκτήτης μόνος σχεδιάζει και κατασκευάζει το πρώτο αυτοκίνητο το οποίο και εξάγεται. Πεισματικά προχωράει στη παραγωγή και κυκλοφορία του πρώτου μοντέλου. Στο στάδιο αυτό αναζητά τη στήριξη της πολιτείας, αλλά βρίσκει όλες τις πόρτες κλειστές. Η πολλά υποσχόμενη εκκίνηση της παραγωγής τον οδηγεί στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αποζητώντας στήριξη, αλλά και πάλι οι πόρτες θα είναι κλειστές! Λίγα χρόνια πριν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, όταν στην Ελλάδα όλα πήγαιναν καλά και η πλασματική ανάπτυξη είχε συνεπάρει τους πάντες, η πραγματική ανάπτυξη φαίνεται πως δεν ενδιέφερε τους πολλούς. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η απάθεια του κράτους σε μία προσπάθεια ουσιαστικής παραγωγικής προόδου.
Όταν οι τράπεζες χορηγούσαν διευκολύνσεις σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα σε μία στάση, αρνήθηκαν να στηρίξουν την πραγματική οικονομία. Η εταιρία, όμως, δεν το έβαλε κάτω, μπορεί να μην έχει κανέναν δίπλα της, αλλά συνέχισε και με τα κέρδη του πρώτου μοντέλου προχωρά στο σχεδιασμό, την εξέλιξη και την παραγωγή του δεύτερου! Όλα τα αυτοκίνητα εξάγονται, η έκδοση αδείας σε χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία και η Ελβετία γίνεται εντός επτά με δέκα ημερών και εκεί κατευθύνονται τα πρώτα οχήματα. Στην Ελλάδα, για να εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας θα χρειαστούν επτά ολόκληρα χρόνια, μέχρι να συμβεί αυτό, τα λιγοστά οχήματα που κυκλοφορούσαν είχαν εξαχθεί, είχαν αδειοδοτηθεί και είχαν εισαχθεί εκ νέου.
Στο διάστημα από το 2007 μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά. Οι άνθρωποι της εταιρίας δεν κατάφεραν μόνο να φτιάχνουν τρία πια μοντέλα ρέπλικας και ένα buggy, αλλά κατόρθωσαν να αλλάξουν από κάτω προς τα πάνω το ίδιο το Ελληνικό Κράτος. Ο ιδιοκτήτης θα ομολογήσει πως: ‘’δεν μας βοήθησε κανείς, ό,τι κάναμε, το καταφέραμε μόνοι μας’’, δίνοντας το έναυσμα σε κάθε ανήσυχο πνεύμα να ξεκινήσει ή να συνεχίσει να κυνηγά το όνειρο εκεί που όλα φαίνονται σκούρα.
Φτάνοντας στο κατώφλι της νέας δεκαετίας, οι άνθρωποι της Replicar Hellas έχουν κερδίσει το θαυμασμό και την αναγνώριση του κοινού και των κατασκευαστών. Στοχεύουν στους γνώστες της ποιοτικής αυτοκίνησης και τους συλλέκτες στους οποίους και απευθύνουν τα μοντέλα τους.
Θα τους χαρακτηρίζαμε ονειροπόλους, αλλά δεν είναι και αυτό διότι τα όσα σχεδίαζαν τα έχουν κάνει πράξη, οπότε στους μαχητές αυτούς της πραγματικής οικονομίας ταιριάζει καλύτερα το οραματιστές. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσουμε την πορεία μιας εταιρίας που βρήκε μόνο εμπόδια, αλλά πια συμμετέχει σε διεθνή σαλόνια πλάι στους γίγαντες της αυτοκίνησης… Άνθρωποι που δεν συμβιβάστηκαν, εξέλιξαν την παραγωγή τους χρησιμοποιώντας ίδια κεφάλαια και αργά μα σταθερά έφτασαν να παράγουν 25-30 αυτοκίνητα ετησίως. Η στήριξη της τοπικής οικονομίας είναι άμεση, αφού τόσο το εργατικό δυναμικό όσο και οι εξωτερικοί συνεργάτες απασχολούνται σταθερά και δημιουργικά. Η Replicar Hellas είναι μία πολλά υποσχόμενη εταιρία, με τη βαρύτητα της συγκεκριμένης υπόσχεσης να μας κάνει ανυπόμονους…
