Του Αλέξανδρου Πανταζή,
Αν αυτό το καλοκαίρι ήταν βιβλίο, τότε σίγουρα ο τίτλος του θα ήταν αποκρουστικός και καθόλου ενδιαφέρον για τους αναγνώστες. Διανύουμε, αναμφισβήτητα, ένα καλοκαίρι που χαρακτηρίζεται από ακραία καιρικά φαινόμενα, από πρωτοφανείς, για την Ευρώπη, υψηλές θερμοκρασίες και μεγάλης κλίμακας πυρκαγιές. Το καλοκαίρι δεν έχει ακόμα τελειώσει, και ακόμη μια σελίδα ήρθε και προστέθηκε σε αυτό το βιβλίο· αναφέρομαι, φυσικά, στις μεγάλες πυρκαγιές που εδώ και μέρες έχουν πλήξει τόσο το εξωτερικό σε περιοχές, όπως τη Σιβηρία, την Αλάσκα και τη Γροιλανδία, όσο και τη χώρα μας στην Εύβοια.
Αναλυτικότερα, 28 εκατομμύρια στρέμματα γης στη Σιβηρία παραδόθηκαν στις φλόγες, με αποτέλεσμα πολλές πόλεις και χωριά να έχουν καλυφθεί από ένα μαύρο σύννεφο καπνού, ζώα να τρέχουν να σωθούν αναζητώντας τροφή και νερό, και πλήθος επιστημόνων να προειδοποιεί για τις συνέπειες αυτής της οικολογικής καταστροφής. Συγκεκριμένα, η επιστημονική κοινότητα επισημαίνει ότι για την πλήρη αποκατάσταση των δασών στο βόρειο τμήμα της Ανατολικής Σιβηρίας, θα χρειαστούν τουλάχιστον 100 χρόνια.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι αυτή η οικολογική καταστροφή θα έχει ένα άμεσο περιβαλλοντικό αντίκτυπο σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς τα αέρια που απελευθερώνονται από τις πυρκαγιές επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ακόμη ένα πρόβλημα που προκύπτει, είναι ο χρόνος που χρειάζεται προκειμένου να σβήσει η φωτιά στη Σιβηρία, με τις Ρωσικές αρχές να ισχυρίζονται ότι χρειάζονται λίγες μέρες και την περιβαλλοντική οργάνωση GREENPEACE να απορρίπτει τους ισχυρισμούς των ρωσικών αρχών, κάνοντας λόγο για απόπειρα ωραιοποίησης μιας δραματικής κατάστασης. Ειδικότερα, η περιβαλλοντική οργάνωση δηλώνει ότι οι φωτιές δεν πρόκειται να σβήσουν εντός του Αυγούστου.
Όσον αφορά την Αλάσκα, σύμφωνα με την ΕΡΤ, από τις 10 Ιουλίου μαίνεται μια πυρκαγιά που μέχρι στιγμής έχει πλήξει 8 εκατομμύρια στρέμματα δασικής γης. Συνεχίζοντας, λοιπόν, είναι απολύτως κατανοητό ότι υπάρχει μια επιτακτική ανάγκη για τη λήψη άμεσων μέτρων προστασίας των δασικών εκτάσεων, αλλά και γενικότερα των περιοχών υψηλής επικινδυνότητας. Μολονότι αυτές οι πυρκαγιές ξεκινούν χωρίς την άμεση παρέμβαση του ανθρώπου, αλλά από κεραυνούς, είναι σημαντική η άμεση επέμβαση για τον περιορισμό της φωτιάς. Εν αντιθέσει, στην Εύβοια η πυρκαγιά που πλέον είναι ανεξέλεγκτη, αλλά και απειλητική για τα γύρω χωριά, υποψιάζεται ότι είναι αποτέλεσμα εμπρησμού. Συν τοις άλλοις, η εν λόγω πυρκαγιά καίει το πευκόδασος της περιοχής, το οποίο βρίσκεται υπό την προστασία της συνθήκης Natura.
Εν κατακλείδι, το κλίμα αλλάζει και η φύση καταστρέφεται, μέρα με τη μέρα. Υπάρχει, ωστόσο, τρόπος να αντιστρέψουμε το φαινόμενο; Και βέβαια υπάρχει! Η απάντηση βρίσκεται πίσω από τον οικολογικό τρόπο ζωής. Βρίσκεται πίσω από ένα μέλλον που οι κάτοικοι της γης αξιοποιούν στο έπακρο τους φυσικούς πόρους και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και, σαφώς, σέβονται τη φύση. Προσωπικά, πιστεύω ότι ένα τέτοιο σενάριο δε θα έπρεπε να είναι ουτοπικό, αλλά ρεαλιστικό και άμεσα αφομοιώσιμο από τον κόσμο. Το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής – ναι, αυτό που έλεγαν ότι θα έρθει κάποτε – είναι υπαρκτό εδώ και πολλά χρόνια. Αν δεν το κατανοείς, αρκεί να κοιτάξεις τα νέα:
«Παγκόσμια ανησυχία για τις μεγάλες φωτιές σε Αλάσκα, Γροιλανδία και Σιβηρία.», «Φονικός καύσωνας στην Ευρώπη», «Ο φετινός Ιούλιος είναι ο θερμότερος μήνας όλων των εποχών».
Τι δεν καταλαβαίνεις; Είναι η κλιματική αλλαγή, ηλίθιε.
Είναι φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στον Νομό Χανίων λόγω της φοιτητικής του ιδιότητας, ενώ τα μαθητικά του χρόνια τα πέρασε στον δήμο Σπάτων-Αρτέμιδος. Κατά την διάρκεια της φοίτησής του έχει παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια και ημερίδες σχετικά με το αντικείμενο σπουδών του και έχει λάβει μέρος στην προσομοίωση της Βουλής των Ελλήνων (ΜΒΕ).
