19.1 C
Athens
Κυριακή, 28 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΙστορίαΣαν ΣήμεραΣαν Σήμερα: 14 Ιανουαρίου 1900 - Πραγματοποιείται η πρεμιέρα της όπερας Tosca

Σαν Σήμερα: 14 Ιανουαρίου 1900 – Πραγματοποιείται η πρεμιέρα της όπερας Tosca


Της Μαρίας Αλευρομαγείρου,

1900: Έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Costanzi της Ρώμης η εμβληματική και διαχρονική, όπως φάνηκε, τρίπρακτη όπερα Tosca του Ιταλού συνθέτη Τζιάκομο Πουτσίνι, αφήνοντας το στίγμα της στον χώρο της τέχνης. Βασίστηκε στο έργο του Γάλλου δραματουργού Victorien Sardou και το έργο του La Tosca, του 1887.

Η επαφή του Πουτσίνι με το έργο του Sardou, το 1889, παρακολουθώντας δύο παραστάσεις του έργου, σε Μιλάνο και Τορίνο, του γέννησε αμέσως την ανάγκη να δημιουργήσει μια όπερα πάνω σε αυτή την υπόθεση. Έτσι, ο Ιταλός συνθέτης ζήτησε από τον εκδότη του, Giulio Ricordi, να προσπαθήσει να αποκτήσει τα δικαιώματα από τον Sardou ώστε να μπορέσει να προσαρμόσει το έργο του μετατρέποντας το σε όπερα. Στην αρχή ο Γάλλος συγγραφέας ήταν διστακτικός, αφού είχε κι άλλες προτάσεις για να δώσει την Tosca, αλλά στο τέλος ο Ricordi τον έπεισε. Στις αρχές της δεκαετίας του 1890 είχαν αρχίσει να επεξεργάζονται την μετατροπή της όπερας, αλλά μια διαφωνία ανάμεσα σε Πουτσίνι και Sardou οδήγησε τον πρώτο να αποχωρήσει. 

Τελικά, η αγάπη του για δημιουργία αποδείχθηκε μεγαλύτερη και έτσι ξανάρχισαν να δουλεύουν πάνω στο έργο με πυρετώδεις ρυθμούς ειδικά το 1899. Κατά τη διάρκεια των επεξεργασιών ο Ricordi επιθυμούσε να προστεθούν περισσότερα λυρικά κομμάτια στην τρίτη πράξη, κάτι στο οποίο διαφωνούσε ο Πουτσίνι, η άποψη του οποίου, τελικά, επικράτησε.

Ως προς την υπόθεση του έργου, ξεκινά το βράδυ της 17ης προς την 18η Ιουνίου του 1800 στη Ρώμη, σε μια περίοδο έντονων πολιτικών ανακατατάξεων. Την εξουσία στην πόλη έχουν οι Βουρβώνοι και κάτω από αυτήν την αυταρχική διακυβέρνηση θα αναπτυχθεί ο έρωτας ανάμεσα στην Φλόρια Τόσκα —μια δημοφιλή τραγουδίστρια— και τον Μάριο Καβαραντόσι —ζωγράφο—. Ο επαναστάτης ζωγράφος συναντά στον ναό του Σάντ’ Αντρέα ντέλα Βάλε αρχικά έναν φίλο του και φυγά Τσέζαρε Αντελότι που θα τον βοηθήσει να κρυφτεί και αργότερα την Τόσκα. 

Η Τόσκα βάζει με ευλάβεια ένα σταυρό στο σώμα της Σκάρπια. Φωτογραφία μιας παραγωγής προ του 1914 στην παλιά Metropolitan Opera House της Νέας Υόρκης. Πηγή εικόνας: wikipedia.org

Τον φυγά καταδιώκει ο βαρώνος και αρχηγός της αστυνομίας Σκάρπια, ο οποίος μην μπορώντας να τον βρει, συλλαμβάνει τον Καβαραντόσι για συνεργό του και για την υπόθαλψή του. Ανακρίνεται βίαια, αλλά δεν δίνει καμία πληροφορία και η Τόσκα φτάνει στη φυλακή. Για να γλιτώσει τον αγαπημένο της, μαρτυρά το μέρος που κρυβόταν ο Ατζελότι. Ο Σκάρπια, όμως, προκειμένου να διατάξει την απελευθέρωση του αγαπημένου της Τόσκα, της ζητά να του δοθεί ερωτικά, αλλιώς θα εκτελούσε τον Καβαραντόσι, μια ψευδή απειλή. Η ηρωίδα μαχαιρώνει τον αρχηγό της αστυνομίας και πηγαίνει στον αγαπημένο της για να του πει πως σύντομα θα είναι ελεύθερος. Ωστόσο, οι στρατιώτες εκτελούν τον Καβαραντόσι και καταδιώκουν την Τόσκα, η οποία προτιμά να πέσει στο κενό.

Μέσα από αυτό το έργο υμνείται η άδολη αγάπη ανάμεσα σε δύο νέους. Σήμερα αποτελεί μια από τις δημοφιλέστερες όπερες με πολλές υψίφωνες να ονειρεύονται τον ρόλο της πρωταγωνίστριας, με τις Μαρία Κάλλας, Μονσεράτ Καμπαγιέ, Άντζελα Γκεοργκίου, να είναι μόνο μερικές από τις ερμηνεύτριες του ρόλου.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Tosca, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
  • Τόσκα, sansimera.gr, Διαθέσιμο εδώ
  • «Τόσκα»: Η ιστορία της θρυλικής όπερας του Πουτσίνι, lifo.gr, Διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Μαρία Αλευρομαγείρου
Μαρία Αλευρομαγείρου
Γεννήθηκε στην Αθήνα και από μικρή ηλικία ανέπτυξε ένα πάθος για την ιστορία. Αυτή η αγάπη την οδήγησε να επιλέξει να σπουδάσει Ιστορία και Αρχαιολογία. Τον πολιτισμό και την κουλτούρα άλλων λαών τους θαύμαζε πάντα και ειδικά των Άγγλων και Γάλλων. Μιλάει παρά πολύ καλά αγγλικά και γαλλικά και αυτό την οδήγησε να αποφασίσει να μετακομίσει στη Γαλλία τον Σεπτέμβρη. Ο εθελοντισμός αποτελεί για εκείνη ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής ενός ανθρώπου, για πολλούς λόγους. Η δυνατότητα να βοηθάει τους άλλους και να συνεισφέρει στην κοινότητα την γεμίζει πάθος.