Του Γιώργου Σαλπιγγίδη,
2002: Μια νέα εποχή ξημέρωσε την Πρωτοχρονιά αυτή, καθώς δώδεκα χώρες, μια εκ των οποίων ήταν και η Ελλάδα, δέχονται ως νέο τους νόμισμα το ευρώ αλλάζοντας την πορεία της οικονομίας τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το κοινό νομισματικό σύστημα αποτελούσε βασική επιδίωξη για τα κράτη-μέλη της κοινότητας από νωρίς στην ιστορία της ένωσης, ήδη από τη δεκαετία του 1960. Έτσι, μια πρώιμη μορφή της οικονομικής σύμπνοιας ήταν η δημιουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (γνωστή και ως ΟΝΕ) που θα προετοίμαζε την υλοποίηση του κοινού νομίσματος. Μέσα από αυτό θα διευκολύνονταν οι συναλλαγές ανάμεσα στις επιχειρήσεις των κρατών που θα υιοθετούσαν, ενώ ακόμα και οι καταναλωτές και όσοι ταξίδευαν από χώρα σε χώρα θα επωφελούνταν, καθώς δεν θα χρειαζόταν πια να τρέχουν για συνάλλαγμα.
Η υλοποίησή του, ωστόσο, υπήρξε ένα δύσκολο εγχείρημα καθώς δεν ήταν πάντα ενιαία η πολιτική βούληση για να μπορέσει να προχωρήσει, αλλά δεν μπορούσαν να συγκλίνουν συνεχώς ως προς τα οικονομικά κριτήρια και τις προδιαγραφές που θα έπρεπε να έχει το νέο αυτό νόμισμα, ενώ και οι αστάθειες στις διεθνής αγορές επιβάρυναν την ολοκλήρωση της πολιτικής αυτής. Το πρώτο ουσιαστικό και μεγάλο βήμα έγινε τον Φεβρουάριο του 1992, όταν υπογράφηκε η Συνθήκη του Μάαστριχτ και δημιουργούνται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών, ενώ καθορίστηκαν οι προδιαγραφές για την ένταξη των χωρών στη ζώνη του κοινού νομίσματος.
Η ονομασία του νομίσματος αποφασίστηκε τρία χρόνια αργότερα –τον Δεκέμβριο του 1995– όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατέληξε στο «ευρώ». Η μορφή που θα είχαν τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα αποφασίστηκε ύστερα από πανευρωπαϊκό διαγωνισμό σχεδίου, το 1996, με την επιτροπή να έχει διεθνή χαρακτήρα και τα μέλη της να είναι από διάφορους τομείς, όπως το μάρκετινγκ, το σχέδιο, την ιστορία της τέχνης κ.ά. Για τα σχέδια των κερμάτων επιλέχθηκαν αυτά του Luc Luycx από το Εθνικό Νομισματοκοπείο του Βελγίου, ενώ για τα χαρτονομίσματα υλοποιήθηκαν τα σχέδια του Robert Kalina από την Εθνική Τράπεζα της Αυστρίας.
Με αυτόν τον τρόπο αρχίζει να μπαίνει σταδιακά στις ζωές των ανθρώπων το ευρώ, όταν τα πρώτα 11 κράτη υιοθετούν σε θεωρητικό βαθμό το νόμισμα αυτό με τη λογιστική του μορφή, καθώς η παραγωγή του ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1999. Η χώρα μας εντάχθηκε στη ζώνη του ευρώ το 2000 ύστερα από την έγκριση του ECOFIN, αφήνοντας πίσω τη δραχμή μετά από δεκαετίες παρουσίας στην ελληνική οικονομία, και έτσι τον Ιανουάριο του 2001 η ισοτιμία ανάμεσα σε ευρώ και δραχμή ήταν 1 / 340,750.
Την 1η Ιανουαρίου, λοιπόν, του 2002 η Ελλάδα είχε και επίσημα στις τράπεζές της τα τραπεζογραμμάτια και κέρματα του ευρώ, τα οποία χρησιμοποιούνταν έως τα τέλη Φεβρουαρίου παράλληλα με τη δραχμή, μέχρι να μπορέσει ο κόσμος να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές στο νέο νόμισμα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Η ιστορία του ευρώ, bankofgreece.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Η ιστορία του νεοελληνικού νομίσματος, sansimera.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Ιστορικό και σκοπός του ευρώ, european-union.europa.eu, Διαθέσιμο εδώ
