Του Τάσου Γρηγοριάδη,
1575: Οι δυνάμεις του Άκμπαρ του Μέγα, ηγέτη της Μογγολικής Αυτοκρατορίας της Ινδίας (Mughal Empire), θριαμβεύουν στη μάχη του Tukaroi. Ως αποτέλεσμα ποικίλων Μογγολικών επιδρομών, τον 16ο αιώνα άρχισε να ισχυροποιείται το προαναφερθέν βασίλειο που μετεξελίχθηκε σε αυτοκρατορία. Διασημότερος εκ των αυτοκρατόρων της αναδείχθηκε ο Άκμπαρ (εξουσία: 1556-1605), που έλαβε θρυλική αναγνώριση για τον πολυδιάστατο βίο του. Έμεινε γνωστός ως υπερασπιστής της ανεξιθρησκίας και των τεχνών-πολιτισμού στα εδάφη που κυριάρχησε. Μετά από επίθεση του Αφγανού Σουλτάνου της Βεγγάλης (Ανατολική Ινδία), ο Άκμπαρ βρήκε πρόσχημα ώστε να κινηθεί εναντίον του. Έχοντας, εντούτοις, σημειώσει κάποιες νίκες, ο ίδιος αναγκάστηκε να αποχωρήσει και να αφήσει τον πρωθυπουργό-στρατηγό του, Munʿim Khān, στη θέση του. Επιπρόσθετα, ο Σουλτάνος της Βεγγάλης, ονόματι Da’ud Khān Karrani, αποφάσισε πως ήταν συνετό να υποχωρήσει για να ανασυγκροτηθεί. Μετέπειτα, οι στρατηγοί του Άκμπαρ κατέλαβαν την πρωτεύουσα της Βεγγάλης, Tanda, και, προφανώς, η κατά μέτωπο σύγκρουση κατέστη αναπόφευκτη. Κατά την αυγή της 3ης Μαρτίου, οι δυνάμεις του Munʿim Khān δέχθηκαν επίθεση στο χωριό Tukaroi και ο ίδιος τραυματίστηκε σοβαρά. «Ως από μηχανής θεός», ο Άκμπαρ εμφανίστηκε και με παράπλευρους ελιγμούς άλλαξε τη ροή της μάχης. Εν τέλει, ο θάνατος ενός αντίπαλου στρατηγού έφερε εις πέρας την συμπλοκή. Ο Άκμπαρ, έναν χρόνο μετά, θα προσαρτούσε ολόκληρο το Σουλτανάτο της Βεγγάλης, προσθέτοντας ακόμη ένα «παράσημο» στην αξιοσημείωτη κυριαρχία του.
1881: Ανακοινώνεται δημοσίως το «Μανιφέστο της Χειραφέτησης», που συνεπάγεται την κατάργηση της δουλοπαροικίας στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Στο σύστημα της δουλοπαροικίας ο Βογιάρος (μεγάλογαιοκτήμονας) κατείχε εκτεταμένη εξουσία στους χωρικούς-καλλιεργητές των εκτάσεων που είχε αγοράσει. Ωστόσο, το σύστημα αυτό είχε αποδειχθεί τροχοπέδη, στην οποιαδήποτε προσπάθεια μεταρρύθμισης στη Ρωσική ύπαιθρο. Επιπρόσθετα, πολυάριθμες αγροτικές επαναστάσεις —που απειλούσαν την καθεστηκυία τάξη— ξεσπούσαν ανά τους αιώνες. Ακόμη, οι επικίνδυνα ενδυναμωμένοι Βογιάροι σφετερίζονταν κάποιες φορές την απόλυτη τσαρική ηγεμονία. Μετέπειτα, ο Τσάρος Αλέξανδρος Β’ (εξουσία: 1855-1881) ανέλαβε το «τιμόνι της αυτοκρατορίας» σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία. Με τον Κριμαϊκό Πόλεμο εν εξελίξει, και ταυτόχρονα με μείζονα εγχώρια προβλήματα (λιμός, στρατιωτική ανεπάρκεια, κοινωνικός αναβρασμός), ο Αλέξανδρος δεινοπαθούσε να διεξάγει μεταρρυθμίσεις. Με το πέρας του καταστροφικού πολέμου, το 1856, δόθηκε έναυσμα για ένα φιλόδοξο πλάνο. Εξουσιοδοτήθηκε μια σειρά επιτροπών για την «κατάστρωση» σχεδίου, το οποίο θα τερμάτιζε τις απαρχαιωμένες και απάνθρωπες δουλοπαροικιακές πρακτικές. Με την αποδοχή της τελικής διακήρυξης από τον Τσάρο, αυτή περιείχε 22 πράξεις, εντός 360 πυκνογραμμένων σελίδων. Παρά τις πολλά υποσχόμενες διατάξεις του, η ζωή στην ύπαιθρο παρέμεινε εξαιρετικά ζοφερή. Οι τυπικά «ελεύθεροι» χωρικοί έπρεπε να καταβάλουν μεγάλα χρηματικά ποσά που τους δανειζαν τοκογλύφοι, για να αγοράσουν μικροσκοπικά άγονα κομμάτια γης, των πρώην Βογιάρων. Τελικά, ο Αλέξανδρος Β’ πέρασε στην ιστορία ως “ο Απελευθερωτής”, ωστόσο, το βαθύτατα διεφθαρμένο κατεστημένο δεν πατάχθηκε, απλώς μετεξελίχθηκε.
1974: Αεροσκάφος τύπου DC-10 της Turkish Airlines συντρίβεται έξω από το Παρίσι, οδηγώντας στον θάνατο 346 ανθρώπους. Η πτήση 981 ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη, με τελικό προορισμό το αεροδρόμιο Heathrow του Λονδίνου. Η διαδρομή από το αεροδρόμιο Yesilköy (Τουρκία) έως την προγραμματισμένη στάση στον αερολιμένα Ορλί του Παρισίου, δε συνάντησε προβλήματα. Ωστόσο, η μοίρα επεφύλασσε τραγικό τέλος στους επιβαίνοντες της πτήσης αυτής, μόλις δέκα λεπτά μετά από τη δεύτερη απογείωση. Ενώ όλα έβαιναν καλώς, στις 12:42, η πίσω θύρα του χώρου αποσκευών απρόσμενα έφυγε από τη θέση της και έπεσε. Ξαφνικά, δημιουργήθηκε μεγάλη διαφορά πιέσεως σε εκείνο το τμήμα του αεροσκάφους και τότε ένα κομμάτι της καμπίνας με έξι καθήμενους εκτοξεύτηκε στον αέρα. Ακόμη χειρότερα, μεταξύ άλλων χάθηκε ο έλεγχος του πηδαλίου και της μηχανής 2, ενώ το αεροσκάφος πλέον προσέγγιζε το έδαφος σχεδόν κάθετα. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του πληρώματος, το αεροπλάνο συγκρούστηκε στο έδαφος με 700-800χλμ/ώρα. Επιπλέον, το σκάφος διασπάστηκε σε μεγάλη ακτίνα, κάτι που δυσκόλεψε ιδιαίτερα το έργο των διασωστών. Το σημείο πρόσκρουσης ήταν η δασική έκταση του Ermenonville και, δυστυχώς, η πτήση δεν είχε επιζώντες. Ειδικότερα, 335 επιβάτες και 11 μέλη πληρώματος έχασαν άδικα τη ζωή τους. Η τραγωδία αποδόθηκε τελικά σε ανθρώπινη αμέλεια (αδυναμία ορθού κλειδώματος θύρας) και σε κατασκευαστικό λάθος. Καταληκτικά, αποτελεί το 4ο πιο θανατηφόρο δυστύχημα παγκοσμίως, στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Battle of Tukaroi, Wikipedia, διαθέσιμο εδώ
- Battle of Tukaroi, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Monsoon conflict, The Hindu.com, διαθέσιμο εδώ
- The Emancipation of the Russian Serfs – 1861, History Today, διαθέσιμο εδώ
- Emancipation Reform of 1861, Presidential Library.ru, διαθέσιμο εδώ
- Emancipation Act, Encyclopedia.com, διαθέσιμο εδώ
- Once The Deadliest Single-Plane Accident Ever: Turkish Airlines Flight 981, Simple Flying.com, διαθέσιμο εδώ
- On this day: Turkish Airlines Flight 981 crashes and kills 346, Aerotime, διαθέσιμο εδώ
- Turkish Airlines Flight 981, Fandom.com, διαθέσιμο εδώ
