Της Χριστίνας Μπουέτι,
Την 8η Σεπτεμβρίου του 1900, ένας τυφώνας κατηγορίας 4 έπληξε το Galveston του Τέξας. Έλαβε την ονομασία «Μεγάλος Τυφώνας Galveston». Ο τυφώνας αυτός (τροπικός κυκλώνας), μία από τις θανατηφόρες φυσικές καταστροφές που έπληξε τη νησιωτική πόλη Galveston του Τέξας, τη νύχτα της 8ης Σεπτεμβρίου 1900, ήταν ο δεύτερος ισχυρότερος σε κλίμακα τυφώνας Saffir-Simpson και έφερε ανέμους πάνω από 130 μίλια (210χλμ. ανά ώρα). Εκτιμάται ότι η καταιγίδα είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν 8.000 με 12.000 ζωές στο νησί Galveston και σε κοντινές πόλεις της ηπειρωτικής χώρας, ενώ το κόστος από τις ζημιές ξεπέρασε τα 700 εκατ. δολάρια. Σήμερα, η συγκεκριμένη καταιγίδα παραμένει η πιο θανατηφόρα φυσική καταστροφή που σχετίζεται με τις καιρικές συνθήκες στην ιστορία των Η.Π.Α.
Ένα από τα πιο οδυνηρά περιστατικά στον απόηχο της καταιγίδας σημειώθηκε κατά τη διάρκεια που οι επιζώντες έκαναν το καθήκον τους, δηλαδή έθαβαν τους νεκρούς. Συνειδητοποιώντας ότι δεν είχαν τους πόρους που απαιτούνταν για να αναγνωρίσουν και να θάψουν σωστά τόσα πτώματα, οι αξιωματούχοι του Galveston διέταξαν να ζυγιστούν τα πτώματα, να μεταφερθούν στην ανοικτή θάλασσα με φορτηγίδες και να πεταχτούν στον Κόλπο του Μεξικού. Σε λίγες μέρες, ωστόσο, τα πτώματα άρχισαν να ξεπλένονται στις παραλίες. Από απελπισία, οι εργάτες κατασκεύασαν αυτοσχέδιες νεκρικές πυρές για να κάψουν τα πτώματα που αποσυνθέτονταν. Οι επιζώντες θυμούνταν ότι έβλεπαν τις φωτιές να καίνε μέρα και νύχτα για εβδομάδες.
ΣΥΝΕΠΕΙΑ
Η πρόγνωση του καιρού με τα σημερινά πρότυπα το 1900 ήταν ακόμα πρωτόγονη. Η παρακολούθηση και η πρόβλεψη τυφώνων βασιζόταν σε αποσπασματικές πληροφορίες από πλοία στον Κόλπο του Μεξικού. Αν και οι κάτοικοι στο νησί Galveston μπορούσαν να δουν ότι ερχόταν μια καταιγίδα, δεν είχαν καμία προειδοποίηση για το πόσο θανατηφόρα θα γινόταν. Ενώ οι μετεωρολόγοι των Η.Π.Α. είχαν προβλέψει την καταιγίδα στις 5 Σεπτεμβρίου, δεν κατάφεραν να προβλέψουν την πλήρη έκταση της φονικής παλίρροιας που προκλήθηκε από την καταιγίδα της. Ενώ το Αμερικανικό “Central Weather Bureau” είχε πει πως κρίνεται απαραίτητο οι άνθρωποι να μετακινηθούν σε υψηλότερα σημεία στο νησί, οι κάτοικοι και οι παραθεριστές αγνόησαν τις προειδοποιήσεις.
Ποιες ήταν οι επιπτώσεις του τυφώνα Galveston του 1900;
Η καταιγίδα αρχικά παρατηρήθηκε στις 27 Αυγούστου στον Ατλαντικό. Στις 3 Σεπτεμβρίου το σύστημα έφτασε στην Κούβα ως τροπική καταιγίδα και προχώρησε βορειοδυτικά. Στον Κόλπο του Μεξικού η καταιγίδα εντάθηκε γρήγορα. Οι κάτοικοι κατά μήκος της ακτής του Κόλπου προειδοποιήθηκαν ότι ο τυφώνας ήταν καθ’ οδόν. Ωστόσο, πολλοί αγνόησαν τις προειδοποιήσεις. Στις 8 Σεπτεμβρίου ο τυφώνας έφτασε στο Galveston, το οποίο τότε είχε πληθυσμό περίπου 40.000 και επωφελούνταν οικονομικά και πολιτιστικά, όντας η μεγαλύτερη λιμενική πόλη του Τέξας. Σπίτια και επιχειρήσεις κατεδαφίστηκαν εύκολα από το νερό και τον άνεμο. Σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις, περίπου 8.000 έως και 12.000 άνθρωποι ενδέχεται να έχουν πεθάνει, ως συνέπεια της έντονης καταιγίδας.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Η Πόλη του Galveston είναι ένα στενό νησί φραγμού στον Κόλπο του Μεξικού, μήκους περίπου 27 μιλίων και πλάτους 3 μιλίων, που βρίσκεται περίπου 50 μίλια νοτιοανατολικά του Χιούστον του Τέξας. Το νησί πήρε το όνομά του από τον Ισπανό εξερευνητή Jose de Evia, ο οποίος το ονόμασε έτσι από τον προστάτη του, αντιβασιλέα Bernardo de Galvez, το 1785.
Το λιμάνι του Galveston κατασκευάστηκε το 1825. Ήταν στο παρελθόν η μεγαλύτερη πόλη του Τέξας, γνωστή ως «Βασίλισσα Πόλη του Κόλπου». Ο απροσδόκητος τυφώνας του Galveston το 1900 το κατέστρεψε, προκαλώντας μαζικές πλημμύρες και ένα κύμα καταιγίδας που σχεδόν εξάλειψε την πόλη. Η πόλη, στη συνέχεια, επανεμφανίστηκε κατά τη διάρκεια των Roaring Twenties και την εποχή της Ποτοαπαγόρευσης του 1919-1933 ως κορυφαίος τουριστικός προορισμός και κέντρο του παράνομου τζόγου, με το παρατσούκλι «Η Ελεύθερη Πολιτεία του Galveston», έως ότου αυτή η εποχή έληξε στη δεκαετία του 1950.
Ο Τυφώνας του Galveston του 1900 ήταν πιθανότατα το πρώτο γνωστό παράδειγμα αυτού που σήμερα είναι γνωστό ως ακραίος τυφώνας ή καταιγίδα Χ. Ήταν μια τρομερή τραγωδία, αλλά και μια ευκαιρία να μάθουμε. Περισσότερο από έναν αιώνα αργότερα, παραμένει ένα παράδειγμα του τι μπορεί να συμβεί όταν η ύβρις και η αλαζονεία εμποδίζουν την ανθρώπινη ασφάλεια και τις συνέπειες των ανεξέλεγκτων καταιγίδων, οι οποίες στο μέλλον μπορεί να είναι περισσότερες.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Οι πιο καταστροφικοί τυφώνες στην ιστορία. Eleftherostypos, διαθέσιμο εδώ
