Της Έλενας Καππέ,
Ο Πάτρικ Κρίστοφερ Στέπτοου, γεννήθηκε στην Οξφόρδη της Αγγλίας στις 9 Ιουνίου του 1913 και ήταν γιος ενός εκκλησιαστικού οργανοπαίκτη και μίας κοινωνικής λειτουργού. Σπούδασε στο Kings College του Λονδίνου και μαθήτευσε στο St. George’s Hospital Medical School του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, παίρνοντας την άδεια του γιατρού από το Royal College of Physicians το 1939. Όταν ξέσπασε ο Παγκόσμιος Πόλεμος κατατάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό και υπηρέτησε ως χειρουργός. Το 1941 μάλιστα κόντεψε να χάσει τη ζωή του στα ανοιχτά της Κρήτης. Μετά τον πόλεμο ολοκλήρωσε την ειδικότητά του στη γυναικολογία ανοίγοντας το δικό του ιατρείο στο Manchester και λίγο αργότερα, το 1951 ανέλαβε θέση στο Oldham General and District Hospital λίγο έξω από την πόλη. Εκεί έμελλε να γραφτεί στην ιστορία καθώς έβαλε στο στόχαστρο την γυναικεία στειρότητα, αφιερώνοντας την ζωή του ώστε να τελειοποιήσει τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Το 1966 ένωσε τις δυνάμεις του με τον γιατρό του Cambridge Έντουαρντς, ο οποίος ασχολιόταν επίσης με συναφή προβλήματα. Η κοινή προσπάθεια των δύο γυναικολόγων πέρασε από πολλά κύματα, καθώς τους κατέκριναν για παρέμβαση στη Φύση, δαιμονοποιόντας τους μάλιστα όταν κατέθεσαν την ερευνητική τους πρόταση για χρηματοδότηση. Εν τέλει κατάφεραν να προχωρήσουν την έρευνά τους όταν το Ford Foundation και μερικοί πλούσιοι Αμερικανοί αποφάσισαν να τους στηρίξουν. Έτσι, το 1972 επιχειρούν την πρώτη εμφύτευση εργαστηριακά γονιμοποιημένου ωαρίου και γνωρίζουν ακόμα μία αποτυχία. Τα επόμενα χρόνια τους περιμένουν μόνο αποτυχίες καθώς ενώ κάποιες εγκυμοσύνες μπορεί να έπιαναν αρχικά, όμως το έμβρυο χανόταν στο πρώτο τρίμηνο.
Σταθμός στην καριέρα του αποτελεί το 1976 όπου ο Στέπτοου αναλαμβάνει την 29χρονη Lesley Brown, η οποία προσπαθούσε να μείνει έγκυος για 10 ολόκληρα χρόνια. Νιώθοντας σίγουρος για τον εαυτό του, τον Νοέμβριο του 1977 προχωράει στην εξωσωματική γονιμοποίηση, με το τεστ εγκυμοσύνης να αποδεικνύει ότι πράγματι η γυναίκα είχε συλλάβει. Περιπλοκές στα τελικά στάδια της κύησης ανάγκασαν τους δύο γιατρούς να πάρουν το μωρό με καισαρική με άκρα μυστικότητα μέσα στα μεσάνυχτα. Και κάπως έτσι, στις 25 Ιουλίου 1978 στις 11:47 μ.μ. θα γεννηθεί ένα κοριτσάκι, το οποίο ήταν ένα θαύμα της ιατρικής που θα αποτελούσε πρωτοσέλιδο σε ολόκληρο τον κόσμο.
Φυσικά μία τέτοια πρωτοπορία στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν δεν βρήκε πολλούς να την υποστηρίζουν. Η Καθολική Εκκλησία αποκήρυξε τον τεχνητό τοκετό θεωρώντας ότι οι δύο γιατροί “έπαιξαν τον Θεό”. Όμως και η επιστημονική κοινότητα δεν ήταν ακόμα έτοιμη να την αποδεχθεί. Ο νομπελίστας ιατρός James D. Watson που συν-ανακάλυψε τη μοριακή δομή του DNA αποκήρυξε την έρευνα και το επιστημονικό ίδρυμα του Σικάγο, Barren Foundation ακύρωσε την βράβευση του Στέπτοου κάνοντας λόγο για ηθικά και δεοντολογικά ζητήματα.
Η αποδοχή της εξωσωματικής γονιμοποίησης όμως δεν θα αργήσει να έρθει. Ο Στέπτοου “όργωσε” τον κόσμο, δίνοντας συνεντεύξεις, μιλώντας σε ιατρικούς συλλόγους, σε συνέδρια και θεσμούς ώστε να εξηγήσει την διαδικασία. Κάπως έτσι τον Ιανουάριο του 1979 θα γεννηθεί και το δεύτερο παιδί στη Γλασκόβη.
Τότε οι έπαινοι και τα βραβεία θα πέσουν βροχή στον κορυφαίο μαιευτήρα: Χρυσό Μετάλλιο από τον Ιατρικό Σύλλογο της Βρετανίας, βραβείο από την Αμερικανική Ακαδημία Επιστημών και πολλά ακόμα, με τις τιμητικές θέσεις σε ιδρύματα γονιμότητας και νοσοκομεία να ακολουθούν ως επιστέγασμα της εργασίας που άλλαξε την ιστορία της ανθρώπινης γέννησης. Λίγο πριν από τον θάνατό του, ο Στέπτοου βραβεύτηκε με έναν από τους κορυφαίους επαίνους του επιστημονικού κόσμου, όταν έγινε μέλος της Βασιλικής Εταιρίας το 1987. Ο διαπρεπής γιατρός πέθανε από καρκίνο στις 21 Μαρτίου 1988, αφήνοντας πίσω γυναίκα και δύο παιδιά.
Τελειόφοιτη φοιτήτρια του τμήματος Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, με κατεύθυνση στην Ιστορία της Επιστήμης, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννημένη το 1996 στην Αθήνα. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και ασχολείται εδώ και χρόνια με τη προσφορά εθελοντικού έργου σε ευπαθείς ομάδες. Στόχος της είναι μια ακαδημαϊκή καριέρα στον τομέα της ιστορίας καθώς και ένα αξιόλογο κοινωνικό έργο. Σημαντικότερο, θεωρεί το να προσφέρει βοήθεια σε όσους την έχουν ανάγκη, ανιδιοτελώς. Η ευγνωμοσύνη στα μάτια τους είναι η μεγαλύτερή της ανταμοιβή.
