Της Ανθής Ντόλα,
Ενόψει του αποτελέσματος της δίκης της Χρυσής Αυγής, άγνωστοι βανδάλισαν τα εβραϊκά κοιμητήρια Αθηνών. Με σπρέι έγραψαν στους τοίχους συνθήματα που χρησιμοποιούσαν οι ναζί κατά την διάρκεια του ολοκαυτώματος και παραπέμπουν σε μελανές σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας. Αν και ο Δήμος Αθηνών αντέδρασε και διέγραψε τα επαίσχυντα συνθήματα, το γεγονός προκαλεί μία ανατριχίλα. Τι έχει γίνει στην ελληνική κοινωνία και έχουν δημιουργηθεί τέτοιου είδους «πολιτικά» μορφώματα, τα οποία δρουν και υπάρχουν μέσα σε αυτή; Ξαφνικά μιλάμε για παράνομη οργάνωση, η οποία πριν από περίπου δύο τετραετίες, είχε θέση στην ελληνική Βουλή, καθώς μία μερίδα του ελληνικού λαού την είχε εκλέξει. Η ξενομανία ξεπέρασε τα όρια και έφτασε στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Αν και στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, η Χρυσή Αυγή απέτυχε να εισέλθει στην ελληνική Βουλή, στο κοινωνικό σύνολο υπάρχει και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό. Εκπροσωπεί πολιτικές πρακτικές, αλλά και απόψεις ιδιαίτερα κακές και απαρχαιωμένες. Ασπάζεται ιδέες που προέρχονται από έναν άλλο αιώνα και έχουν οδηγήσει σε αποτρόπαιες πράξεις. Πώς λοιπόν ένας Έλληνας πολίτης, που έχει φοιτήσει σε ελληνικά σχολεία και έχει υπάρξει μέλος μία ελεύθερης κοινωνίας, μπορεί να ασπαστεί τέτοιου είδους πιστεύω; Άγνωστο. Ίσως η εμφάνιση της Χρυσής Αυγής και η γνωριμία της με το ευρύ κοινό να ξύπνησε σε κάποιους τα εθνικιστικά τους φρονήματα με αποτέλεσμα να μετατράπηκαν σε μία ομάδα ανθρώπων – ακολούθων αυτής της παράνομης οργάνωσης. Αν και στην υπόλοιπη Ευρώπη είδαμε την άνοδο του εθνικισμού, κανένα κόμμα δεν πλησίαζε τόσο τις πεποιθήσεις της ναζιστικής Γερμανίας όσο η Χρυσή Αυγή. Η Χρυσή Αυγή κατάφερε να γίνει μία μικρή και φαινομενικά τουλάχιστον αδύναμη αντιγραφή του ναζιστικού κόμματος και να εισχωρήσει μέσα στο κοινωνικό σύνολο.
Παρά την καταδίκη της Χ.Α. οι υποστηρικτές της υπάρχουν ακόμα και ίσως να έχουν απορροφηθεί από άλλα κόμματα τα οποία ασπάζονται πιο συντηρητικές πρακτικές. Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς ότι έχουν εξαφανιστεί όλα αυτά τα «τάγματα», όπως τα χαρακτήριζαν οι ίδιοι. Σε γειτονίες της Αθήνας υπήρχαν αυτές οι ομάδες που συχνά πυκνά έκαναν εφόδους σε μαγαζιά μεταναστών, ενώ παράλληλα παρελαύνανε μέσα στου δρόμους της εκάστοτε συνοικίας. Ξαφνικά όλοι αυτοί οι εθνικιστές που βρίσκονται; Ίσως αυτό να αποτελεί και τη μεγαλύτερη ανησυχία και πληγή της ελληνικής κοινωνίας. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν ανάμεσά μας και ίσως στο μέλλον να έρθει μία άλλη Χρυσή Αυγή, η οποία θα τους ξαναβγάλει στην επιφάνεια. Αυτό αποτελεί και την πρόκληση. Να αποτραπεί να συμβεί ξανά κάτι αντίστοιχο. Να μπορέσουν και αυτοί οι άνθρωποι να κατανοήσουν την καταστροφική διάσταση που μπορεί να πάρει ένα τέτοιο μόρφωμα και να το απορρίψουν μόνοι τους.
Παράλληλα, ποιος εγγυάται ότι δεν θα υπάρξουν και άλλες αντίστοιχες αντισημιτικές, ρατσιστικές ενέργειες μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής; Κανείς. Ίσως μέλη της εγκληματικής οργάνωσης να ξεσπούν διάσπαρτα μέσα στο κοινωνικό σύνολο και να υπάρξει ένα κύμα διαδοχικών εθνικιστικών ενεργειών. Η κοινωνία και η δικαιοσύνη πέτυχε μία σημαντική νίκη την 7η Οκτωβρίου, αλλά θα πρέπει να είναι έτοιμη να παλέψει ακόμη περισσότερο, ώστε να εξαφανίσει οποιοδήποτε ψήγμα ναζιστικής ιδεολογίας. Τώρα, καλούμαστε να είμαστε αυστηρότεροι και να σταθούμε με μαχητική διάθεση απέναντι σε τέτοιου είδους μορφώματα, αποτρέποντας την ύπαρξή τους.
Και το σημαντικότερο; Τι θα γίνει με τα πολιτικά δικαιώματα των καταδικασθέντων; Σύμφωνα με τον προηγούμενο Ποινικό Κώδικα, η ποινή για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης ήταν 10 έως 20 έτη, ενώ η τελεσίδικη καταδίκη επέφερε 10 έτη στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων. Τι σημαίνει αυτό; Έκπτωση των κατηγορουμένων από το αξίωμα του βουλευτή άρση του βουλευτικού ασύλου και απαγόρευση συμμετοχής σε εκλογικές διαδικασίες. Δυστυχώς για την ελληνική κοινωνία και ευτυχώς για τους βουλευτές της Χ.Α, ο νόμος έπαψε να ισχύει τον Ιούνιο του 2019. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε νέο Ποινικό Κώδικα, σύμφωνα με τον οποίο δεν μπορεί να επιβληθεί στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων σε καταδικασθέντες, καθώς καταργήθηκε ως παρεπόμενη ποινή. Η ποινή περιορίστηκε σε 5 έως 15 έτη, ενώ το αδίκημα τις συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση δεν περιλαμβάνεται πια στη λίστα των αδικημάτων που αποφέρουν στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.
Μία ασάφεια του Νέου Ποινικού Κώδικα είναι το αν οι υπαίτιοι μπορούν να διατηρήσουν το πολιτικό τους αξίωμα, όπως για παράδειγμα ο Ιωάννη Λαγός, ευρωβουλευτής της Χ.Α. ο ίδιος μόλις ενημερώθηκε για την ετυμηγορία του δικαστηρίου έγραψε στο λογαριασμό του στο twitter ότι «Αυτή είναι η ελληνική δικαιοσύνη. Τσιράκι και δουλικό σκυλάκι του συστήματος. χαίρομαι που σας πολεμώ. Ούτε θα κάνω πίσω σε τίποτα.» Ο ευρωβουλευτής, ο οποίος απολαμβάνει στις Βρυξέλλες την ασυλία που του εξασφαλίζει το πολιτικό του αξίωμα, έσπευσε να χρησιμοποιήσει το κοινοβουλευτικό του άλλοθι, στέλνοντας επιστολή στους Ευρωβουλευτές επικαλούμενος το «κράτος δικαίου» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα» που ξαφνικά θυμήθηκε. Ο κύριος Λαγός ξεχνά όμως ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να μην ερευνά αυτοβούλως το ποινικό μητρώο των ευρωβουλευτών, αλλά ένα αίτημα από τις αρμόδιες Αρχές της Ελλάδας προς το προεδρείο αρκεί για να εξεταστεί ο φάκελος από την σχετική επιτροπή, να εισηγηθεί η απόφαση στην ολομέλεια και η τελική απόφαση να ληφθεί από το σύνολο των ευρωβουλευτών με ανάταση χειρός. Και αν συμβεί κάτι τέτοιο είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Ι. Λαγός θα χάσει την προστασία που του παρέχει η ασυλία του.
Επομένως, όσοι κρίθηκαν ένοχοι κατέχουν τα πολιτικά τους δικαιώματα και αυτά τα άτομα μπορούν να δημιουργήσουν ξανά στο μέλλον ένα δικό τους κόμμα ή να πολιτευτούν και πάλι. Η αφαίρεση των πολιτικών δικαιωμάτων είναι αυστηρή ποινή και ίσως να είναι καλό που διατηρούν την ιδιότητα του πολίτη. Ίσως το ίδιο το κράτος θεωρεί πως το σωφρονιστικό του σύστημα είναι ικανό να σωφρονίσει άτομα με ναζιστικές πεποιθήσεις, αν και η ιστορία έχει δείξει το αντίθετο. Για να ολοκληρωθεί η διαδικασία τις δίκης της Χρυσής Αυγής πρέπει να υπάρξει ποινή αντάξια των αδικημάτων τους και αν οι νομικοί εκπρόσωποι των ενόχων χρησιμοποιήσουν αρκετά ελαφρυντικά, ίσως η ποινή τους να είναι μειωμένη. Ως πολίτης του κράτους αυτού ελπίζω μέσα στο χαλαρό Νέο Ποινικό Κώδικα να υπάρχει η αντίστοιχη νομική δικλείδα, η οποία θα μπορέσει να βοηθήσει στην απόδοση της δικαιοσύνης, όταν όλη αυτή η διαδικασία θα τελειώσει.
