Του Χαράλαμπου Βελλιανίτη,
To 2023 όλοι θα συμφωνήσουν πως πολιτικά ήταν μια γεμάτη χρονιά… Μόνο από το διάστημα των Eκλογών έως τη δημιουργία της Νέας Αριστεράς, συναντάμε τεράστιες αλλαγές στην πολιτική σκηνή. Σίγουρα η στάμπα του ‘23 θα μείνει στις σκέψεις των εκλογέων, αλλά το 2024 είναι πλέον εδώ, ανοίγοντας νέες ευκαιρίες για πολιτική αναδιαμόρφωση. Παρακαταθήκη του απελθόντος έτους, η δημοσκόπηση σε σχέση με την πρόθεση ψήφου για που διεξήγαγε η Metron Analysis, σύμφωνα με την οποία σταθερά την πρωτιά έχει η Ν.Δ. και ακολουθεί δεύτερο το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ με 11,4 και τρίτος ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με 10,1.
Με γνώμονα την προαναφερθείσα δημοσκόπηση και στον ορίζοντα τις Ευρωεκλογές (Ιούνιος 2024), τα κόμματα προσαρμόζουν τις πολιτικές τους. Σύμφωνα με τη μελέτη των προηγούμενων εννέα ευρωεκλογών, τα αποτελέσματα σε σχέση με τις Εθνικές τείνουν να είναι ελαφρώς μειωμένα, με εξαίρεση τις Ευρωεκλογές του 2004, όταν το ποσοστό της Ν.Δ., σε σύγκριση με εκείνο των Εθνικών Εκλογών, ήταν αυξημένο κατά 1,17%. Εκλογικοί αναλυτές θεωρούν πώς η επικείμενη αναμέτρηση θα κινηθεί στα πλαίσια του κανόνα και δεν θα ενισχύσει την εξαίρεση. Εξάλλου, η Ν.Δ. έχει από τις Εθνικές Εκλογές 40,56%, ενώ με βάση τη δημοσκόπηση 30,9%.
Η Ν.Δ., όπως εξ’ αρχής έχει προαναγγείλει, υποδέχεται το νέο έτος με μια πλούσια μεταρρυθμιστική ατζέντα. Υψίστης σημασίας εκείνη της Τριτοβάθμιας –και όχι μόνο– Εκπαίδευσης, στην οποία η ίδια η Κυβέρνηση έχει στρέψει όλο το ενδιαφέρον. Έπειτα, έρχεται η μεταρρύθμιση του τομέα της Υγείας, όπου, πέραν των μισθολογικών αυξήσεων που έγιναν, ο Πρωθυπουργός σχεδιάζει και τη θέσπιση Εθνικού Συστήματος Τραύματος. Μεταρρυθμίσεις ήδη βλέπουμε και στον ευρύτερο δημόσιο μηχανισμό, με τις μισθολογικές αυξήσεις και το νέο πλαίσιο επιλογής διοικήσεων δημοσίων φορέων να είναι ήδη σε εφαρμογή και να ακολουθεί η συγκρότηση πλαισίου για τους υπαλλήλους σε δημόσιες υπηρεσίες. Στους πρώτους μήνες του 2024, κατά τον σχεδιασμό, προβλέπεται να αρχίσει και η χωροταξική μεταρρύθμιση, που θα αποσοβήσει διάφορα προβλήματα με τα εκτός σχεδίου οικοδομήματα. Σταθερά συνεχίζει και η ψηφιακή μεταρρύθμιση.
Πάντως, πέραν του πλούσιου μεταρρυθμιστικού σχεδίου, με όλη τη γλαφυρότητα που μόνο το άκουσμά του εκπέμπει, η Κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει και σοβαρά κενά στην πολιτική της, τα οποία σίγουρα βλάπτουν την καλοδιατηρημένη εικόνα της. Αναφέρομαι σαφώς στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ενθυμούμενος την παραλίγο έκρηξη βόμβας στα ΜΑΤ και τον πρόσφατο θάνατο του αστυνομικού που χτυπήθηκε από φωτοβολίδα στου Ρέντη, αλλά και την ουσιαστική βελτίωση των εξοπλιστικών της χώρας, κρατώντας κατά νου τον θάνατο αρκετών πιλότων το 23’, οι οποίοι πετούσαν με απαρχαιωμένα αεροσκάφη (Canadair Cl– 215, Mir, Mirage 2000, Τ-2E Buckeye). Παράλληλα με όλα αυτά, η Κυβέρνηση ανεβάζει τον μισθό των εξωκοινοβουλευτικών Υπουργών από 4.416 ευρώ σε 7.583 ευρώ, από 1/1/24- μισθό επταπλάσιο του αστυνομικού. Σαν να μην έφταναν τα άνωθεν, από μεριάς Μαξίμου, λόγος δεν έχει γίνει σε σχέση με την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ακρίβειας, πέραν των επιδομάτων που διαρκώς δίνει.
Διαβάζοντας τα παραπάνω, εύκολα συμπεραίνουμε πως η Αντιπολίτευση έχει πλούσιο υλικό προς εκμετάλλευση. Ειδικά από την πλευρά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. περιμένουμε, μιας και επί Αλέξη Τσίπρα είχε ξαναγίνει ανακίνηση του ζητήματος, αντιπολίτευση σε σχέση με την καθυστέρηση του νομοσχεδίου για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών, που αν και έχει περάσει από το συμβούλιο των υπουργών, έχει προκαλέσει εσωκομματική σύγκρουση στην Πειραιώς και για αυτό δεν προβλέπεται να τεθεί προς ψήφιση πριν τις Ευρωεκλογές.
Την ώρα που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσπαθεί να γύρει περισσότερο στα αριστερά, έτσι ώστε να κερδίσει ψηφοφόρους από τον ταλαιπωρημένο – αυτό το διάστημα – ΣΥ.ΡΙΖ.Α., μιας και έρευνες δείχνουν ότι στους ψηφοφόρους του πρώτου 7% δηλώνουν Αριστεροί, 27% Κεντροαριστεροί, 21% Κεντρώοι, 4% Κεντροδεξιοί και 1% Δεξιοί, ενώ στην ψηφοφορική «παλέτα» του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. οι αποχρώσεις διαμορφώνονται ως εξής: 23% δηλώνουν αριστεροί, 25% δηλώνουν Κεντροαριστεροί, 7% προσδιορίζονται ως Κεντρώοι, 1% κεντροδεξιοί και 3% δηλώνουν Δεξιοί. Αν και η διαφορά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τη Ν.Δ. φαίνεται τεράστια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις διεξαχθείσες Βουλευτικές Εκλογές, το δίλημμα που είχε ο ψηφοφόρος ήταν Μητσοτάκης ή ακυβερνησία, συνεπώς, όσο πιο γρήγορα τα κόμματα της αντιπολίτευσης θεμελιώσουν σταθερές αντιπολιτευτικές γραμμές, με γόνιμο χαρακτήρα, τόσο πιο πολύ θα φαντάζουν σαν ρεαλιστικές επιλογές ψήφου.
Κοιτώντας στα αριστερά του κοινοβουλίου, το Κ.Κ.Ε. συνεχίζει με το momentum που απέκτησε στις εθνικές κάλπες, προερχόμενο από τον γνήσιο αριστερό λόγο του και την ενισχυμένη εθελοντική δράση του. Τόσο το Κ.Κ.Ε., όσο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουν ένα πλεονέκτημα απέναντι στα άλλα κόμματα: μπορούν να παρουσιάσουν μια πρόγευση της πολιτικής τους, μέσα από τους δημάρχους που εξέλεξαν. Σε σχέση με τη συντηρητική δεξιά, τα ποσοστά φαίνεται να αυξάνονται μόνο για την Ελληνική Λύση, η οποία διαρκώς καλλιεργεί, με την ιδεολογία που πρεσβεύει, έναν αντιπολιτευτικό λόγο.
Tέλος, τα πιο μικρά κόμματα, φαίνεται να μένουν σταθερά ή να χάνουν ψήφους, όπως οι Σπαρτιάτες, κάτι το οποίο, όπως και στην περίπτωση ΠΑ.ΣΟ.Κ., μπορεί να βελτιωθεί, μόνο με την καλλιέργεια μιας εικόνας πολιτικής και ιδεολογικής σταθερότητας.
