Της Αγγελικής Κόκκαλη,
1408: Ο βασιλιάς της Ουγγαρίας, Σιγισμούνδος, και η σύζυγός του, Μπάρμπαρα του Τσέλιε, ίδρυσαν το Τάγμα του Δράκου. Πρόκειται για μια μοναρχική, ιπποτική κοινότητα –επιλεκτικής φύσεως– που απαρτιζόταν μόνο από αριστοκρατικούς κύκλους. Δημιουργήθηκε στην αυγή του 15ου αιώνα, όταν ο Ιπποτισμός είχε συνδεθεί πιο άμεσα με την έννοια της δυναστείας της εκάστοτε βασιλικής αυλής. Πράγματι, πίσω από τον σχηματισμό του κρυβόταν η επιθυμία του Σιγισμούνδου να αποκτήσει τον θρόνο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Βάσει του καταστατικού, τα μέλη της κοινωνίας (societas) ορκίζονταν πίστη στον βασιλιά, προστάτευαν την εσωτερική συνοχή και ταυτότητα της αδελφότητας και, ως αντάλλαγμα, απολάμβαναν βασιλική προστασία, αξιώματα και τιμές. Μάλιστα, ορκίστηκαν πίστη στον αγέννητο διάδοχο του βασιλικού ζεύγους. Πρόκειται για τη θεσμική ενσάρκωση της βασιλικής φατρίας που επιθυμούσε να δημιουργήσει ο ιδρυτής της. Το τάγμα, επηρεασμένο από το γενικευμένο σταυροφορικό κλίμα της περιόδου, ορκιζόταν να πολεμάει τους εχθρούς του Χριστιανισμού, προστατεύοντας τον σταυρό του Χριστού και την ουγγρική μοναρχία από αιρετικούς και ειδωλολάτρες. Βασικότερος στόχος του υπήρξε η καταστολή της όλο και επεκτεινόμενης οθωμανικής παρουσίας στην Ανατολική Ευρώπη, τον έλεγχο της οποίας επιθυμούσε ο Σιγισμούνδος. Τα μέλη του, στα οποία συμπεριλαμβάνονταν οι τότε Σέρβοι και Βόσνιοι δεσπότες, όφειλαν να φέρουν πάνω τους το σήμα του δράκου (signum draconis).
1902: Το δεύτερο βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας απονεμήθηκε στον Γερμανό ιστορικό, Theodor Mommsen, για το πολύτομο έργο του «Η ιστορία της Ρώμης». Πρόκειται για ένα τιμητικό βραβείο σε έναν καθηγητή και ερευνητή που έχαιρε ακαδημαϊκής και λαϊκής εκτίμησης. Το μεγαλεπήβολο ιστορικό εγχείρημα, οι πρώτοι τόμοι του οποίου εκδόθηκαν στα μέσα του 1850 και παρουσίαζαν την ιστορία της Ρωμαϊκής Ρεπούμπλικα (509 π.Χ.-27 π.Χ.), είχε θεωρηθεί εισπρακτική επιτυχία στη Γερμανία, ενώ μεταφράστηκε και στα Αγγλικά. Ο ίδιος είχε ξεκινήσει τις σπουδές του πάνω στο Ρωμαϊκό Δίκαιο το 1838, όποτε ήρθε σε επαφή με τον Φρίντριχ Καρλ φον Σαβινί, ιστορικό και νομικό, ο οποίος ανέδειξε τη σπουδαιότητα της σύμπτυξης της Ιστορικής και Νομικής Επιστήμης. Κατά την παραμονή του στην Ιταλία ο Mommsen ξεκίνησε να μελετά ρωμαϊκές επιγραφές, τις βασικές πηγές του έργου του, το οποίο εστίαζε στην ανάδειξη των πολιτικών, νομικών, οικονομικών και πολιτιστικών πτυχών της Ρωμαϊκής Ιστορίας. «Η ιστορία της Ρώμης» ξεπερνούσε τα όρια της στείρας ιστορικής αφήγησης και γεγονοτολογίας. Το ζωντανό ύφος του, απόρροια της δημοσιογραφικής του τριβής, η λογοτεχνικότητα και η ενσυναίσθησή του επαινέθηκαν από τη Σουηδική Ακαδημία, η οποία τον θεώρησε ως «τον μεγαλύτερο εν ζωή κύριο της τέχνης και της ιστορικής γραφής». Είναι η μοναδική φορά μέχρι στιγμής που το Νόμπελ Λογοτεχνίας έχει απονεμηθεί σε αμιγώς ιστορικό βιβλίο.
1977: Πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα της ταινίας «Πυρετός το Σαββατόβραδο» (“Saturday Night Fever”) στο Loew’s State Theater της Νέας Υόρκης. Ο Τζον Τραβόλτα, σε σκηνοθεσία του Τζον Μπάνταμ, ενσάρκωσε έναν νεαρό Ιταλοαμερικανό εργάτη, ο οποίος, καθώς επιθυμούσε να ξεφύγει από τη μουντή και κουραστική ζωή του, χόρευε τα βράδια σε μια τοπική ντισκοτέκ. Ενδοοικογενειακά δράματα, συμμορίες, μειονότητες και υποκουλτούρες, όνειρα, χοροί, ελευθερία της έκφρασης και αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες – τα συστατικά επιτυχίας της ταινίας, η οποία, πέρα από τη τεράστια εμπορική επιτυχία, κέρδισε θετικές κριτικές από πολλούς κριτικούς, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου Τζιν Σίσκελ, ο οποίος την ανακήρυξε αγαπημένη του ταινία. Ταυτόχρονα, μέσω των μουσικών επιλογών της, κατόρθωσε να απογειώσει τη disco μουσική στα ύψη. Η τελευταία ήταν ήδη δημοφιλής σε ολόκληρη τη χώρα, με τραγούδια των Earth, Wind & Fire, Gloria Gaynor και Donna Summer να βρίσκονται στην κορυφή των Billboard chart. Πλέον στη λίστα εκείνη μπήκε και το “Stayin’ Alive” των Bee Gees, που πρωτοακούστηκε στην εμβληματική εναρκτήρια ακολουθία με τον Τζον Τραβόλτα να περπατά στο Μπρούκλιν. Η ταινία βασίστηκε πολύ στο marketing του άλμπουμ της, κυκλοφορώντας κομμάτια του πριν την επίσημή της πρεμιέρα. Η κίνηση αυτή θεωρείτο πρωτοπόρα για τη δεκαετία του 1970. Τέλος, σημαντική υπήρξε η επίδρασή της στη λαϊκή κουλτούρα της δεκαετίας του 1970 και του 1980.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Hungary: The Dragon Order – the second secular order of Hungary, Archives Portal Europe, διαθέσιμο εδώ
- Karen Harris, The Order of the Dragon: An Ancient Society Dracula’s Father Belonged To, History Daily, διαθέσιμο εδώ
- Sigismund: Holy Roman emperor, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Theodor Mommsen: German historian, philologist, and legal scholar, Britannica, διαθέσιμο εδώ
- Theodor Mommsen, The Nobel Prize, διαθέσιμο εδώ
- Richard Powers , The Disco Lifestyle, διαθέσιμο εδώ
- Vignesh R. Nalliah, NYC’s 70’s Disco Subculture, διαθέσιμο εδώ
