Της Χριστίνα Μπουέτι,
1989: Μια νέα διαδικτυακή απειλή «χτυπά» εκατοντάδες υπολογιστές στο Ηνωμένο Βασίλειο, διαγράφοντας προσωπικές πληροφορίες των χρηστών τους. Κάπως έτσι άρχισαν να μπαίνουν στη ζωή των ανθρώπων οι ψηφιακοί ιοί, με τον εν λόγο να φέρει το όνομα «Παρασκευή 13». Το γεγονός αυτό φόβισε μεγάλο μέρος της κοινότητας, καθώς επρόκειτο για ένα νέο είδος απειλής σε μια νέα εποχή όπου η τεχνολογία έμπαινε σταδιακά στις ζωές των ανθρώπων.
Για καλή τους τύχη ο ιός δεν πέρασε τον Ατλαντικό εκείνη την μέρα —αλλά μερικούς μήνες αργότερα—, ωστόσο επιβράδυνε χιλιάδες υπολογιστές καταστρέφοντας αρχεία λογισμικού τόσο ιδιωτών όσο και εταιρειών και κρατικών φορέων, με τον στόχο να είναι αρχεία MS-DOS, που είναι απαραίτητα για την εκτέλεση του λειτουργικού συστήματος. Ένα ανάλογο χτύπημα είχε γίνει και την προηγούμενη χρονιά με τον ιό «Ιερουσαλήμ», στις 13 Μαΐου, μια μέρα πριν τη 40ή επέτειο της ανεξαρτησίας του Ισραήλ. Πρόκειται στην ουσία για τον ίδιο ιό που μετεξελίχθηκε και «πέρασε» στη γηραιά ήπειρο.
Από την επίθεση προσβλήθηκαν και υπολογιστές της IBM (International Business Machines Corporation), μια πολυεθνική εταιρία που δραστηριοποιείται στον χώρο της τεχνολογίας. Και σε αυτή την περίπτωση στόχος ήταν τα αρχεία MS-DOS, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση των συστημάτων και την καταστροφή πληροφοριών του κολοσσού. Ο ιός μπορεί να είχε μπει στο σύστημα των υπολογιστών αρκετό καιρό νωρίτερα, ωστόσο ενεργοποιήθηκε την ημέρα που το ημερολόγιο έδειξε Παρασκευή και 13, ημερομηνία που, για πολλούς προληπτικούς, συνδέεται με κακή τύχη κι άλλες δεισιδαιμονικές θεωρίες.
Η μετάδοσή του μπορούσε να γίνει με πολλούς τρόπους, με τους συνηθέστερους να είναι μέσω floppy disk, CD-ROM και συνημμένων αρχείων μέσω email. Ο ιός επηρέαζε αρχεία, τα οποία είχαν ως επέκταση ονόματος COM, EXE και SYS αυξάνοντας το μέγεθός τους, κάθε φορά που κάποιος τα άνοιγε, επιβραδύνοντας το λειτουργικό σύστημα του υπολογιστή.
Την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς ο ιός πέρασε και στην Αμερική, αλλά είχαν παρθεί τα ανάλογα μέτρα για να περιοριστεί η βλάβη που θα μπορούσε να κάνει στα συστήματά τους. Θεωρήθηκε ότι αυτός ο ιός θα επηρέαζε τον τομέα «εκκίνησης» του σκληρού δίσκου του θύματος, καθιστώντας αδύνατη την εκκίνηση του υπολογιστή, εκτός εάν αφαιρεθούν τα αποθηκευμένα αρχεία. Ευτυχώς, επειδή ο ιός καθιστά αδύνατον να γίνει «κάτοικος» μνήμης, οι επιπτώσεις δεν ήταν τόσο εκτενείς όσο θεωρούνταν αρχικά.
Οι σύγχρονοι ιοί υπολογιστών είναι πιο περίπλοκοι και μπορούν να διεισδύσουν σε μηχανές για να κλέψουν δεδομένα, συχνά, χωρίς να προκαλούν εμφανείς ζημιές. Γι’ αυτό καλό θα ήταν οι υπολογιστές σας να διαθέτουν ένα ισχυρό σύστημα για προστασία από τους ιούς. Το τελευταίο περιστατικό που σχετίζεται με τον συγκεκριμένο ιό αναφέρθηκε το 1995, κλείνοντας έτσι τον κύκλο του.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Παρασκευή και 13 Ιανουαρίου του 1989, ένας «ιός» μόλυνε εκατοντάδες υπολογιστές IBM, elmp.gr, Διαθέσιμο εδώ
- Unlucky Friday 13th Virus, medium.com, Διαθέσιμο εδώ
