Της Κωνσταντίνας Βουδούρη,
Ιδιαίτερα με το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και όσο περνούσαν τα χρόνια και η κατάσταση στην Ευρώπη προσπαθούσε να σταθεροποιηθεί και να επικρατήσει μια γενικότερη ειρήνη, ο αριθμός των ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) αυξανόταν σημαντικά, γεγονός που έφερε στο προσκήνιο μια άλλη μορφή οργανισμών.
Με τη συντομία «ΜΚΟ» αναφερόμαστε στις μη κυβερνητικές οργανώσεις, δηλαδή στους οργανισμούς που δημιουργούνται χωρίς κάποιο χρηματικό όφελος αλλά με σκοπό να βοηθήσουν τους ανθρώπους και τον κόσμο σε διάφορους τομείς. Θα μπορούσε, δηλαδή να χαρακτηριστεί πως οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις έχουν κατά κύριο λόγο ανθρωπιστικό χαρακτήρα. Ίσως το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό αυτών των οργανισμών εκτός από το γεγονός πως δεν αποσκοπούν στο χρήμα είναι πως είναι ανεξάρτητοι από οποιαδήποτε Εθνική ή μη κυβέρνηση.
Θα αναρωτιόταν, λοιπόν, κανείς από που χρηματοδοτούνται τότε αυτοί οι οργανισμοί. Η απάντηση είναι πως ως επί το πλείστον δέχονται δωρεές από άτομα που επιθυμούν να βοηθήσουν το έργο τους και την προσπάθειά τους με αυτόν τον τρόπο.
Όσον αφορά τα θέματα με τα οποία ασχολούνται οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι ποικίλλα και όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η πλειονότητα αυτών έχει κέντρο τον άνθρωπο. Ενδιαφέρονται και τους απασχολούν, επομένως θέματα κοινωνικού αποκλεισμού, φτώχειας και υγειονομικής περίθαλψης. Ωστόσο, αρκετές ΜΚΟ ασχολούνται με θέματα τόσο περιβαλλοντικά σε συνάρτηση με τη απειλούμενη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής όσο και με τη γενικότερη πολιτιστική κληρονομιά.
Σε εγχώριο επίπεδο, οι πιο γνωστές ΜΚΟ είναι οι εξής: το «Χαμόγελο του Παιδιού» που δραστηριοποιείται σε θέματα που έχουν να κάνουν με εξαφάνιση και εγκατάλειψη σε πρώτο επίπεδο και σε δεύτερο επίπεδο με τη φροντίδα κυρίως ανηλίκων ατόμων, οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» (ελληνική αποστολή) που ουσιαστικά είναι μια ομάδα γιατρών που αποφασίζει να πάει σε μέρη με άθλιες συνθήκες διαβίωσης για να βοηθήσουν το κόσμο στο κομμάτι της Υγείας, ο «Αρκτούρος» που μετρά πάνω από 30 χρόνια λειτουργίας και ασχολείται με τη προστασία της άγριας πανίδας και χλωρίδας. Άλλος ένας πολύ σημαντικός Μη Κυβερνητικός Οργανισμός στην Ελλάδα είναι τα «Ελληνικά Παιδικά Χωριά SOS», τα οποία προσπαθούν να φροντίσουν και να καλύψουν τις ανάγκες παιδιών με πρωταρχικό σκοπό την προάσπιση των δικαιωμάτων τους.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο αριθμός των ΜΚΟ παλαιότερα ήταν αισθητά πολύ μεγαλύτερος, ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται πως οι εγγεγραμμένες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι πολύ λιγότερες, γεγονός αρκετά ανησυχητικό δεδομένου ότι η συμβολή τους στην κοινωνία σαν ολότητα και στον άνθρωπο σαν μονάδα είναι κάτι παραπάνω από βοηθητική και κρίσιμη. Θεωρείται, λοιπόν, κρίσιμο να βοηθάμε τέτοιες δράσεις και τέτοιους οργανισμούς, έτσι ώστε να βάλουμε και εμείς με τον δικό μας τρόπο ένα λιθαράκι στη συνολική προσπάθεια για το γενικό και κοινωνικό καλό.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- «Από τις 60.000 ελληνικές ΜΚΟ, λιγότερες από 20 είναι εγγεγραμμένες στο Μητρώο», kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
