Της Μαριτίνας Χριστοφυλάκου,
Εάν το ΑΕΠ της Καλιφόρνια ήταν ισοκαταμερισμένο στον πληθυσμό της, οι πολίτες της θα ήταν οι τρίτοι πλουσιότεροι στον κόσμο, με κατά κεφαλήν ΑΕΠ 104.000 δολαρίων, αμέσως μετά το Λουξεμβούργο και την Ελβετία, χώρες γνωστές για το υψηλότατο επίπεδο διαβίωσης σε συνάρτηση με τον υπέρογκο πλούτο τους. Πληροί, όμως, η αμερικανική πολιτεία τις προϋποθέσεις για να θεωρηθεί μία εξιδανικευμένη, υπερλειτουργική ουτοπία, όπως οι προαναφερθείσες χώρες;
Τα στοιχεία και οι αναφορές τόσο των τοπικών μέσων ενημέρωσης και πληροφόρησης, όσο και των εθνικών και των υπερεθνικών, αποκαλύπτουν μία σκοτεινή πραγματικότητα για τις ζωές των Καλιφορνέζων, της ραχοκοκαλιάς, δηλαδή, αυτής της πανίσχυρης οικονομίας. Φαίνεται πως το βάρος της υπέρογκης παραγωγής κάθε λογής αγαθού, υπηρεσίας ή καινοτομίας, σε συνδυασμό με την υπερχείλιση της ζήτησης για στέγαση και για εργασία, τελικώς στοιχίζουν στον μέσο πολίτη, ο οποίος δυσκολεύεται σημαντικά να συμβαδίσει με το πανάκριβο και γρήγορα αυξανόμενο κόστος διαβίωσης.
Σύμφωνα με τον Δείκτη Κόστους Διαβίωσης, αν η Καλιφόρνια ήταν αυτόνομο κράτος, θα ήταν η ακριβότερη χώρα για να ζήσει κάποιος, ενώ την ίδια στιγμή είναι η τρίτη ακριβότερη πολιτεία των ΗΠΑ. Το μέσο κόστος αγοράς κατοικίας είναι το δεύτερο ακριβότερο στις ΗΠΑ στα 785.000 δολάρια και, αν η Καλιφόρνια ήταν χώρα, θα είχε τα δεύτερα ακριβότερα ακίνητα στον κόσμο, μόνο μία θέση χαμηλότερα από τη Σιγκαπούρη. Μολονότι κανείς θα υπέθετε πως μία τόσο ανεπτυγμένη και παραγωγική οικονομία θα μπορούσε να στηρίξει το εργατικό της δυναμικό παρέχοντας αρκετές θέσεις εργασίας, ικανοποιητικούς μισθούς και κοινωνικές υπηρεσίες συμβαδίζοντας με οποιαδήποτε άλλη χώρα με υψηλό κόστος διαβίωσης σαν την Ελβετία, το Λουξεμβούργο, τη Νορβηγία και αρκετές άλλες, η Καλιφόρνια δεν ακολουθεί αυτό το πρότυπο.
Γενικότερα, οι ΗΠΑ είναι διαβόητες για τις έντονες κοινωνικές ανισότητες που επιτρέπουν να αντιμετωπίζουν οι πολίτες τους. Το αμερικανικό σύστημα προσφέρει εξαιρετικές ευκαιρίες ανέλιξης για τους λίγους, τα ρίσκα και τα κόστη των οποίων επιβαρύνουν τους πολλούς.. Χωρίς δημόσιο σύστημα υγείας, ασφάλισης ή τριτοβάθμιας παιδείας και χωρίς στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα, όπως πληρωμένη άδεια λόγω ασθενείας, άδεια μητρότητας ή το δικαίωμα σε εγγυημένο κατώτατο μισθό που να καλύπτει το κόστος διαβίωσης, ο πολίτης ζει με τον τρόμο ότι εάν του τύχει κάποιος τραυματισμός, κάποια ασθένεια ή απώλεια, ή ακόμη και αν απλώς απολυθεί από την εργασία του, θα μείνει στο δρόμο. Σε αυτό το σύστημα, η επιτυχία, αποτέλεσμα που δεν μπορεί να εξασφαλιστεί για την πλειονότητα του πληθυσμού, εξιδανικεύεται, ενώ η αποτυχία τιμωρείται σκληρά, και η «Χρυσή Πολιτεία» δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα.
Σε σύγκριση με τις υπόλοιπες πολιτείες, μάλιστα, αποτελεί ένα από τα πιο ακραία παραδείγματα. Μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, κατέχει την τέταρτη υψηλότερη θέση σε ποσοστό ανεργίας, την πρώτη θέση σε αριθμό ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (ανέρχεται στα 4,7 εκατομμύρια), αλλά και την πρώτη θέση σε ποσοστό και αριθμό αστέγων. Ο πληθυσμός των αστέγων στην Καλιφόρνια αυξήθηκε σε σχεδόν 186.000 άτομα το 2024 – αύξηση 8% από το 2022, αντανακλώντας μία μη βιώσιμη κατάσταση υπερβολικής συγκέντρωσης πληθυσμού και επιχειρήσεων, πλήρως ανόμοιων συμφερόντων μεταξύ διαφορετικών εισοδηματικών ομάδων, καθώς και αδιαφορίας για την επίλυση αυτών των τεραστίων διαστάσεων κοινωνικών προβλημάτων από τους κυβερνώντες. Μεταξύ των πιο τραγικών αποτυχιών της κυβέρνησης της Καλιφόρνια να προστατέψει τους ίδιους της τους πολίτες είναι το Skid Row, μια περιοχή στο κέντρο του Λος Άντζελες , όπου περίπου 4.000 άστεγοι έχουν σχηματίσει μια κοινότητα για τους περιθωριοποιημένους της αμερικανικής κοινωνίας, και όπου ζουν υπό συνθήκες εξαθλίωσης.
Κι όμως, παρά το γεγονός ότι αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους οικονομικούς κόμβους στον κόσμο, η Καλιφόρνια αποτυγχάνει να προσφέρει οικονομικά προσιτή στέγαση, επαρκείς θέσεις εργασίας ή ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για τους αποδεδειγμένα εξαιρετικά αποδοτικούς και μορφωμένους πολίτες της, των οποίων η εργασία ήταν, είναι και θα είναι απαραίτητη για την διατήρηση της ανταγωνιστικότητας της πολιτείας. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως η απαράμιλλη χλιδή του Beverly Hills και του Malibu που προβάλλεται ως πρότυπο lifestyle σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο δεν θα ήταν εφικτή χωρίς την εγκατάλειψη και την υποτίμηση του “average Joe” εις το όνομα του ανεξέλεγκτου, ανελέητου αμερικανικού καπιταλισμού.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
-
California’s fourth-ranked economy is also tops in unemployment, poverty and deficits, Dan Walters, διαθέσιμο εδώ
- California Fact Sheet 2024, διαθέσιμο εδώ
- Unemployment Rates for States, US Bureau of Labor Statistics, διαθέσιμο εδώ
