Της Μαντώς Μανώλη,
Όταν ο άνθρωπος πρωτοτρόμαξε από τη φυσική ανημποριά του, την αδυναμία του να ελέγξει και να εξηγήσει τη δύση και την ανατολή, τους κεραυνούς και τις εποχές, δημιούργησε κάμποσες θεότητες, ανάμεσά τους και το δωδεκάθεο. Κάθε θεός, καθ’ εικόνα και ομοίωση του ανθρώπου (με κάποιες βελτιώσεις), εξουσίαζε πτυχές και αρετές της ζωής μας που εμείς αδυνατούμε, τη φύση, τη σοφία, τον έρωτα…
Έκτοτε, όσο μαθαίνουμε τόσο εξαλείφουμε μεταφυσικές θεωρίες ή τις βελτιώνουμε και λόγω της νεοαποκτηθείσας εμπιστοσύνης μας στην επιστήμη, πασχίζουμε να τις εντάσσουμε σε αυτήν. Διαβάζουμε τις αστρολογικές μας προβλέψεις από την προηγούμενη μέρα και όταν αυτή έρχεται, την περνάμε στην προσπάθεια να ταιριάξει στην προσδοκία μας, μόνο και μόνο για να μπορέσουμε να πούμε πως εμείς γνωρίζαμε όλα τα τυχαία γεγονότα που την συναποτέλεσαν. Και αντλούμε την πίστη μας στην αστρολογία εκμεταλλευόμενοι ανακαλύψεις και διαστρεβλώνοντας όρους της αστρονομίας.
Η αστρολογία λοιπόν, έχει ανάγκη την αστρονομία, γιατί χωρίς αυτήν, χωρίς την ημιμάθειά μας προς αυτήν, δε μπορεί να σταθεί. Βέβαια, ένας άλλος λόγος που οι πιστοί στηρίζονται στην αστρονομία, είναι επειδή δε γνωρίζουν πώς αυτή έχει καταρρίψει σαφώς και συγκεκριμένα κάθε πάτημά της, από το γεγονός πως με την πάροδο των χρόνων, λόγω μιας κίνησης της γης, την οποία αποσιωπούν οι αστρολόγοι, ο «ζωδιακός κύκλος» έχει μετατοπιστεί, ώστε όταν νομίζουμε ότι βρισκόμαστε στον αστερισμό του Λέοντα, βρισκόμαστε στου Καρκίνου, μέχρι το ότι η βαρυτική δύναμη του πιο απομακρυσμένου πλανήτη υποτίθεται πως επηρεάζει τη διάθεσή μας, αλλά κανένας λόγος για τη δύναμη πολύ πιο κοντινών σωμάτων, άγνωστων στους αστρολόγους.
Με παρόμοιο τρόπο εκτός από θρησκείες και χαρτομαντείες, ξεκινάμε και τις «επιστημονικές» συνομωσίες. Πάλι νιώθουμε την ανάγκη να τις παντρέψουμε με όρους της ιατρικής και της βιολογίας, παρόλο που αυτές προσπαθούμε να διαψεύσουμε. Έτσι μιλάμε για μικροτσίπ, χωρίς να γνωρίζουμε πως βρίσκονται σε κάθε ηλεκτρονικό εξοπλισμό με την ονομασία «ολοκληρωμένο κύκλωμα» και για αλλοίωση του DNA, χωρίς να ξέρουμε πώς λειτουργούν τα εμβόλια ή το DNA.
Πρέπει να πούμε όμως πως η εμφάνιση του αντιεμβολιαστικού κινήματος στην Ελλάδα 1,5 χρόνο μετά την εμφάνιση του covid-19, συνάμα με τον διχασμό, τις απειλές και δωροδοκίες της κυβέρνησης -εκτός κι αν εξηγείται από ανάδρομους πλανήτες κτλ.- είτε πρόκειται για σατανική σύμπτωση είτε συνδέονται. Όσο διαχωρίζονται εμβολιασμένοι και μη, και στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου, και εμποδίζεται η καθημερινότητα των μη εμβολιασμένων (αρνητών, φοβισμένων, όσων απλώς δεν έχουμε προλάβει να εμβολιαστούμε, ή όσων λόγω ιατρικών προβλημάτων δεν επιτρέπεται), τόσο φουντώνουν οι θεωρίες.
Πιο λογικό είναι όμως, μόνη η αγανάκτησή μας στην πρωτοφανή σύμπτωση αριστείας και ανικανότητας να πυροδοτούσε αφύπνιση παρά κίνημα αντιεμβολιασμού. Γιατί δε χαρακτηρίζει μόνο η αγανάκτηση τους αρνητές αλλά και η ημιμάθεια. Και μάλιστα ημιμάθεια για την οποία δεν ευθύνονται μόνο αυτοί.
Κι ας γελάμε με τους «ψεκασμένους» κι ας βγάζουμε ειδήσεις με τίτλους «ΣΟΚ», καθόλου σοκαρισμένοι δε θα έπρεπε να είμαστε. Γιατί η ενημέρωσή τους συγκεντρώνεται σε ανθρώπους που ευθύνονται για τις παράλογες διαστάσεις της πανδημίας να κουνάνε το δάχτυλο στους άτακτους πολίτες και σε ανόητα σποτάκια με την εντολή: Εμβολιαστείτε. Γιατί ανάμεσα στον «ήχο της βροχής»[1], σε ανούσιες δηλώσεις, πλάνα του τουρισμού και αριθμούς, δεν ακούγεται στα μίντια καμιά φωνή αρμόδια να εξηγεί τι είναι το εμβόλιο και πώς λειτουργεί.
Ό,τι και να προβλέπουν οι αστρολογικές προβλέψεις της εβδομάδας, δε χρειάζεται να ατενίσουμε τον έναστρο ουρανό για να καταλάβουμε πως είναι καιρός η πολιτική εξουσία να σταματήσει να αντιμετωπίζει τη δημόσια υγεία ως επιχείρηση και τα υγειονομικά μέτρα ως μέσα καταστολής. Και είναι από αυτές τις φορές που πρέπει επιτέλους να σωπάσει.
[1] «Μερικές φορές πρέπει να σωπαίνει κανείς, για να μπορέσει ν’ ακούσει τη μουσική πίσω απ’ τον ήχο της βροχής» λέει ο Μαστρογιάννι στο Μετέωρο Βήμα του Πελαργού, ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Δ. Σιμόπουλος, Ο Ουρανός της Ελλάδας – Καλοκαίρι, οδηγός για τα άστρα και τους αστερισμούς, Μεταίχμιο, 2021
