18 C
Athens
Δευτέρα, 29 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΔιεθνήΣιγκαπούρη: Το καλύτερο μέρος να ζει κανείς εν καιρώ πανδημίας

Σιγκαπούρη: Το καλύτερο μέρος να ζει κανείς εν καιρώ πανδημίας


Της Ελπίδας Καλαμαράκη,

Μετά από 5 μήνες κυριαρχίας της Νέας Ζηλανδίας, η Σιγκαπούρη κατάφερε να την εκθρονίσει, καθιστώντας τον εαυτό της ως τη καλύτερη χώρα για να ζει κανείς την εποχή του κορωνοϊού, σύμφωνα με την κατάταξη του Bloomberg Covid Resilience. Η συγκεκριμένη έρευνα αξιολογεί τις 53 μεγαλύτερες οικονομίες παγκοσμίως, χρησιμοποιώντας ένα ευρύ φάσμα δεδομένων, όπως την πρόσβαση σε εμβόλια, την ελεύθερη κυκλοφορία, τα ποσοστά θνησιμότητας και τον αριθμό των νοσούντων, κατατάσσοντας έτσι τις χώρες από την περισσότερο στη λιγότερο αποτελεσματική, ως προς την αντιμετώπιση και την ανθεκτικότητα στον ιό.

Αναλυτικότερα, η Σιγκαπούρη, τον Απρίλιο, κατάφερε να σημειώσει 79,7 στην κατάταξη ανθεκτικότητας, αφήνοντας τη Νέα Ζηλανδία ελάχιστα πίσω με σκορ 79,6. Τη δεκάδα συμπληρώνουν η Αυστραλία (76,2), το Ισραήλ (74,9), η Ταιβάν (74,7), η Νότια Κορέα (72,7), η Ιαπωνία (70,9), τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (69,7), η Φινλανδία (68,9) και το Χονγκ Κονγκ (68,2). Αξιοσημείωτη είναι επίσης η άνοδος των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου, που σημείωσαν σημαντική πρόοδο, κατακτώντας την 17η θέση, λόγω του ταχέος εμβολιασμού και τη 18η, χάρη στο αυστηρό lockdown που επιβλήθηκε στις 4 Ιανουαρίου του 2021 αντίστοιχα. Στον αντίποδα, η Ινδία, εξαιτίας μίας νέας μετάλλαξης που αντιμετωπίζει, σε συνδυασμό με τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα νοσοκομεία της, κατέβηκε δέκα θέσεις, φτάνοντας στη 30η, ενώ τελευταίες στην κατάταξη βρίσκονται η Αργεντινή, η Πολωνία και η Βραζιλία, όπου τα κρούσματα τείνουν να αυξάνονται παρά να μειώνονται.

Πίνακας κατάταξης του Bloomberg Covid Resilience, με τις 20 καλύτερες χώρες στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού. Πηγή εικόνας: Human Resources Online

Πώς, όμως, η μικρή αυτή χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας το πέτυχε αυτό; Η απάντηση είναι ότι δεν εφησύχασε. Τον Μάρτιο του 2020, η Σιγκαπούρη έκλεισε τα σύνορά της για τους τουρίστες και επέβαλλε υποχρεωτική καραντίνα δύο εβδομάδων στους μόνιμους κατοίκους που επέστρεφαν σε αυτή. Από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο, η χώρα βρισκόταν σε ιδιαίτερα αυστηρό lockdown. Βέβαια, αυτή ήταν η μοναδική φορά που επιβλήθηκε το συγκεκριμένο μέτρο. Από τα μέσα του καλοκαιριού ξεκίνησε το άνοιγμα λιανικών επιχειρήσεων, ξενοδοχείων, κινηματογράφων και χώρων λατρείας με περιορισμένο αριθμό ατόμων, ενώ τον Νοέμβριο, οι γραμμές κρουαζιέρας άρχισαν να προσφέρουν τις λεγόμενες «κρουαζιέρες στο πουθενά» για κατοίκους της Σιγκαπούρης, οι οποίες ξεκινούν και τελειώνουν στη Σιγκαπούρη, χωρίς ενδιάμεσες στάσεις. Στα τέλη Δεκεμβρίου, χαλάρωσαν ακόμη περισσότερο τα μέτρα και επιτράπηκαν ζωντανές εσωτερικές παραστάσεις μέχρι 250 άτομα. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα η μικρή χώρα των 6 περίπου εκατομμυρίων κατοίκων να καταγράψει συνολικά 61.000 κρούσματα και μόλις 30 θανάτους.

Σήμερα, με τον συνδυασμό των ανωτέρω μέτρων και τη θετική ανταπόκριση των κατοίκων στον εμβολιασμό, τα καθημερινά κρούσματα έχουν σχεδόν μηδενιστεί και η χώρα ισχυρίζεται ότι έχει (σχεδόν) επιστρέψει στην κανονικότητα της προ πανδημίας εποχής. Με το 20% του συνολικού πληθυσμού να έχει εμβολιαστεί, έχουν ανοίξει τα σχολεία και το 75% των εργαζομένων έχει επιστρέψει στη δουλειά του μετά από ένα χρόνο εξ αποστάσεως εργασίας, όπου έχουν εφαρμοστεί όλα τα κατάλληλα μέτρα προστασίας. Επιπλέον, είναι ανοιχτά τα εστιατόρια και οι καφετέριες (μέχρι οχτώ άτομα ανά τραπέζι), οι κινηματογράφοι, τα θέατρα και οι συναυλιακοί χώροι. Οι μάσκες είναι υποχρεωτικές παντού, ακόμη και σε εξωτερικούς χώρους, εκτός από την περίπτωση σωματικής άσκησης ή κατανάλωσης φαγητού. Η τελευταία απόφαση της κυβέρνησης, αναφορικά με την επιστροφή στην κανονικότητα, αφορούσε στο άνοιγμα των συνόρων με ορισμένες χώρες, όπως το Χονγκ Κόνγκ, την Κίνα και την Αυστραλία.

Ανοιχτά τα καταστήματα στη Σιγκαπούρη μετά από ένα αυστηρό lockdown, το οποίο επιβλήθηκε μόνο μία φορά. Πηγή εικόνας: Duna

Ωστόσο, μέσα σε όλο αυτό το κλίμα χαράς και ανακούφισης, υπάρχει και μία σκοτεινή πλευρά. Μπορεί η πλειονότητα των κατοίκων να απολαμβάνει την ελευθερία της, όμως υπάρχει και μια ομάδα ατόμων για την οποία αυτό δεν ισχύει. Χιλιάδες εργαζόμενοι μετανάστες «έχουν εγκλωβιστεί» στους κοιτώνες και τους χώρους εργασίας τους και επιτρέπεται να επισκεφτούν μονάχα ορισμένους, εγκεκριμένους από την κυβέρνηση χώρους αναψυχής κατόπιν ειδικής άδειας από τους εργοδότες τους, αδυνατώντας έτσι να κοινωνικοποιηθούν και να απολαύσουν την επιστροφή στην παλιά τους ζωή. Η κυβέρνηση στηρίζει αυτή της την απόφαση, τονίζοντας τον φόβο έξαρσης νέου κύματος στην κοινότητά τους, λόγω των πολυσύχναστων χώρων στέγασης και εργασίας που διαμένουν και εργάζονται. Βέβαια, αξίζει να σημειώσουμε ότι αυτό έχει προκύψει από έλλειψη μέριμνας της ίδιας και όχι από την αμέλεια των εργατών. Επιπλέον, πολλοί άνθρωποι της μεσαίας τάξης είτε απολύθηκαν, είτε γνώρισαν τεράστιες περικοπές στους μισθούς τους, γεγονός που τους ανάγκασε να αναζητήσουν νέες ή δεύτερες δουλειές προκειμένου να βγάζουν τα προς το ζην. Τέλος, η ιδιωτική ζωή των κατοίκων έχει παραβιαστεί σε μεγάλο βαθμό από την αναγκαστική χρήση μίας εφαρμογής ή ενός μηχανήματος εντοπισμού τοποθεσίας και του επακόλουθου σκανδάλου που προέκυψε, μετά την παραδοχή της κυβέρνησης ότι τα συγκεκριμένα δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν από την αστυνομία και για άλλους σκοπούς, πέραν του εντοπισμού.

Η εφαρμογή και ο μηχανισμός ανίχνευσης τοποθεσίας των κατοίκων της Σιγκαπούρης. Πηγή εικόνας: The Straits Times

Καταλήγοντας, η αλήθεια είναι ότι σε σύγκριση με άλλες χώρες του κόσμου τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Σιγκαπούρη ελέω κορωνοϊού είναι ελάχιστα και πράγματι, έχει καταφέρει να τον εξαλείψει σε μεγάλο βαθμό. Όμως, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και ο ακτιβιστής για τα δικαιώματα των μεταναστών, Jolovan Wham: «Δεν πρόκειται μόνο για το αποτέλεσμα, αλλά και για το πώς θα φτάσουμε εκεί». Το γεγονός ότι η χώρα έχει πετύχει να επιστρέψει σχεδόν στην πραγματικότητα, δε σημαίνει ότι αυτή είναι η κανονικότητα που όλοι μας ζούσαμε περίπου ένα χρόνο πριν, ούτε ότι δεν υπάρχουν άλλα ζητήματα που χρειάζεται να επιλυθούν. Πρέπει να σταματήσουμε να επαναπαυόμαστε στο ότι «τα πράγματα φτιάχνουν», να θυμηθούμε ότι η πανδημία δεν ήταν το μόνο πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο κόσμος και να έχουμε σαν απώτερο στόχο να βγούμε ακόμη καλύτεροι από αυτή. Τότε μόνο, θα μπορέσουμε πραγματικά να μιλήσουμε για μία πλήρη ανθεκτικότητα στον ιό.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Singapore: What’s it like in the best place to live during Covid?, BBC, διαθέσιμο εδώ
  • Singapore Is Now the World’s Best Place to Be During Covid, Bloomberg, διαθέσιμο εδώ
  • Singapore Ranked The Best Place To Live During The Pandemic, The Independent, διαθέσιμο εδώ
  • Singapore is now the best place to be during the pandemic, bumping New Zealand from the top spot for the first time, Insider, διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Ελπίδα Καλαμαράκη
Ελπίδα Καλαμαράκη
Γεννημένη το 2000 στα Χανιά Κρήτης. Είναι φοιτήτρια διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς από το 2018. Τρέφει μεγάλη αγάπη για τις ξένες γλώσσες, διότι μέσα από αυτές μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με τον πολιτισμό της κάθε χώρας. Το μεγαλύτερό της πάθος είναι η προστασία του περιβάλλοντος, κάτι στο οποίο προσπαθεί να συνεισφέρει μέσα από εθελοντικές οργανώσεις. Όνειρο ζωής η εισαγωγή στο διπλωματικό σώμα, με όνειρο να συμβάλλει, έστω και λίγο, στην επίτευξη της παγκόσμιας ειρήνης.