20.5 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΠεριηγήσεις στις Ευρωπαϊκές ΠρωτεύουσεςΑρχαιότητα και Μεσαίωνας συναντώνται στο Μουσείο Cluny

Αρχαιότητα και Μεσαίωνας συναντώνται στο Μουσείο Cluny


Της Γαρυφαλλιάς Κουτζή,

Ένα από τα μουσεία της γαλλικής πρωτεύουσας που σίγουρα ξεχωρίζει είναι το Μουσείο Cluny. Χτισμένο το 1334, αποτελεί ένα σημαντικό έργο του Μεσαίωνα, αντιπροσωπεύει επάξια την αρχιτεκτονική γοτθικού ρυθμού και συμπληρώνει τη μυστηριακή ατμόσφαιρα του Παρισιού.

Ανοικοδομήθηκε στις αρχές του 16ου αιώνα, ενώ ως μουσείο εγκαινιάστηκε τον 19ο αιώνα. Η ιστορία του μουσείου είναι άμεσα συνδεδεμένη με ένα πρόσωπο: τον Alexandre Du Sommerard. Εκείνος κατάφερε να συλλέξει αντικείμενα λατρείας και να τα συγκεντρώσει σε έναν χώρο, ο οποίος αναδεικνύει την ιστορία τόσο της πόλης όσο και ολόκληρης της χώρας και για αυτό η επίσημη ονομασία του είναι Το Εθνικό Μουσείο του Μεσαίωνα (Musée National du Moyen Âge).

Στην αρχή, το κτίριο χτίστηκε με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως μοναστήρι για τους μοναχούς που προέρχονταν από την περιοχή Cluny της Γαλλίας. Σε εκείνους οφείλει το όνομά του, αφού έγινε γνωστό ως Αββαείο, δηλαδή ως καθολικό μοναστήρι, των μοναχών του Cluny.

Το σημερινό Μουσείο Cluny αποτελείται από δύο κτίρια: το Frigidarium και το Hotel de Cluny. Το πρώτο είναι χτισμένο πάνω στα ερείπια των Ρωμαϊκών Λουτρών που βρίσκονταν κατά την αρχαιότητα στο σημείο και σήμερα είναι τα μεγαλύτερα σε έκταση που έχουν σωθεί στη Γαλλία. Η κατασκευή τους υπολογίζεται γύρω στο 200 μ.Χ., αλλά υπέστησαν σοβαρές ζημιές έπειτα από κατακτητικές επιδρομές, περίπου 100 χρόνια αργότερα. Παρόλα αυτά, διάφορα τμήματά τους διατηρούνται ακόμα σε καλή κατάσταση και έτσι ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα ερείπια των Ρωμαϊκών Λουτρών και να ταξιδέψει νοερά στο παρελθόν. Το δεύτερο κτίριο είναι το Hotel de Cluny, ένας χώρος που είναι ιδιαίτερα γνωστός για τον μεγάλο κήπο του. Οι χώροι φιλοξενούν, κατά καιρούς, εκθέσεις οι οποίες αφορούν πλήθος έργων.

Ανάμεσα στα μεσαιωνικά έργα που θα δει κανείς μέσα στο μουσείο, από αυτά που ξεχωρίζουν είναι Η Γυναίκα με τον Μονόκερο (La Dame à la Licorne). Το συγκεκριμένο έργο ανήκει στο είδος τέχνης που ονομάζεται ταπισερί και αποτελεί ίσως τον κυριότερο λόγο για τον οποίον αξίζει να επισκεφτεί κανείς το μουσείο. Η τέχνη αυτή βασίζεται στη δημιουργία υφαντών με σκοπό αυτά να τοποθετηθούν στους τοίχους, προστατεύοντας έτσι τον χώρο από το κρύο και την υγρασία.

Οι συλλογές του μουσείου ποικίλλουν και προέρχονται από την εποχή της Αρχαίας Ρώμης, του Βυζαντίου, την εποχή του Μεσαίωνα και τη Γοτθική εποχή και φτάνουν μέχρι την Αναγέννηση. Οι παραπάνω συλλογές δεν αφορούν μόνο έργα ζωγραφικής, αλλά και γλυπτά, έπιπλα ή και χειρόγραφα. Επίσης, αξιοπρόσεκτα είναι διάφορα έργα φτιαγμένα από χρυσό ή ακόμα και ελεφαντόδοντο. Τέλος, αυτό που δεν θα μπορούσε να λείπει από ένα μουσείο του Μεσαίωνα είναι τα βιτρό, η ζωγραφική πάνω σε γυαλί. Αυτά τα γυάλινα αριστουργήματα, που κοσμούν συνήθως τους ναούς, είναι χαρακτηριστικά της Μεσαιωνικής Εποχής. Πολλά από αυτά, για λόγους ασφάλειας και συντήρησης, έχουν τοποθετηθεί εντός του μουσείου.

Το μουσείο θα το βρει κανείς στην οδό Sommerard, στο διοικητικό διαμέρισμα της Σορβόννης, πολύ κοντά στις όχθες του Σηκουάνα. Ένα στοιχείο του που αξίζει να σημειωθεί είναι η προσβασιμότητά του, καθώς προσφέρεται για άτομα που παρουσιάζουν δυσκολίες στην κίνηση, την όραση ή την ακοή και άτομα με νοητική υστέρηση.

Ωστόσο, αν κάποιος επιθυμεί να το επισκεφτεί, δυστυχώς θα πρέπει να περιμένει λίγο. Το μουσείο καθίσταται προσωρινά κλειστό για λόγους ανακαίνισης και θα είναι πάλι ανοιχτό στο κοινό από το 2022.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Γαρυφαλλιά Κουτζή
Γαρυφαλλιά Κουτζή
Γεννήθηκε κάπου στην Αθήνα το 1996. Αποφοίτησε από το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά και έκτοτε ασχολείται με τα διεθνή και τα περιβαλλοντικά θέματα. Έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες, εντός και εκτός Ευρώπης, και έχει αποκομίσει διάφορες εμπειρίες, τις οποίες θέλει πάντα να μοιράζεται. Εκτός από τα ταξίδια, εκείνα που την ελκύουν περισσότερο είναι ο εθελοντισμός και η θάλασσα.