Της Αριάδνης – Παναγιώτας Φατσή,
Δεν είναι λίγες οι φορές που μας συναρπάζουν βιβλία, τα οποία άπτονται ειδικών ενδιαφερόντων, τα οποία δεν γνωρίζουμε καθόλου ή ίσως γνωρίζουμε ελάχιστα. Κάτι τέτοιο μου συνέβη με το βιβλίο που παρουσιάζουμε σήμερα. Ούσα πάντοτε ταγμένη στις θεωρητικές επιστήμες, δεν περίμενα ότι ένα βιβλίο που αναδεικνύει τόσο πολύ τον κόσμο των μαθηματικών θα μου έκανε τόσο ιδιαίτερη εντύπωση. Το συγκεκριμένο βιβλίο, όμως, δεν περιορίζεται σε καμία περίπτωση στα Μαθηματικά — αντίθετα, ο συγγραφέας δημιουργεί ένα λογοτεχνικό τοπίο, μέσα από το οποίο αναδεικνύεται ένα ευρύτατο πεδίο γνωστικών αντικειμένων από την τέχνη και την επιστήμη.
Το βιβλίο δεν είναι άλλο από το …τρεις Κυριακές, Δευτέρα μία… του Θανάση Τριανταφύλλου, το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Επίκεντρο. Πριν, όμως, αναφερθούμε στην υπόθεση και τις αρετές του έργου, καλό θα είναι να γνωρίσουμε τον συγγραφέα. Ο Θανάσης Τριανταφύλλου γεννήθηκε το 1950 στη Λάρισα και σπούδασε μαθηματικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ο ίδιος υπηρέτησε για δεκαετίες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως εκπαιδευτικός, διευθυντής σχολικών μονάδων και σχολικός σύμβουλος. Δραστηριοποιήθηκε ενεργά στην επιμόρφωση εκπαιδευτικών και διετέλεσε προϊστάμενος επιστημονικής και παιδαγωγικής καθοδήγησης στη Θεσσαλία μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 2010, ενώ υπήρξε πρόεδρος του Παραρτήματος Λάρισας της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας και της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας. Έχει συγγράψει βιβλία για τα μαθηματικά, τη λογοτεχνία και το παιδικό κοινό, με δημοσιεύσεις σε επιστημονικά και λογοτεχνικά έντυπα.
Η υπόθεση μέσα από την οποία μας συστήνεται αυτό το ταξίδι στην επιστήμη και την τέχνη είναι αρκετά απλή και ριζωμένη στην πραγματικότητα. Η πλοκή του βιβλίου ξεκινά με τρία ζευγάρια που διαμένουν στην Αττική και αποφασίζουν να περάσουν το Σαββατοκύριακο στο Πήλιο, ώστε να χαλαρώσουν στο φημισμένο χιονισμένο τοπίο του. Παρόλα αυτά, οι καιρικές συνθήκες επιδεινώνονται συνεχώς, με αποτέλεσμα οι ήρωες της ιστορίας να αποκλειστούν στο Πήλιο. Εκεί ακριβώς αποκαλύπτεται η πρόθεση του συγγραφέα, καθώς η περίεργη αυτή παρέα, τα τρία ζευγάρια και ένα ομόφυλο ζευγάρι που γνωρίζουν στο Πήλιο, περνά τον χρόνο της στο ξενοδοχείο, συζητώντας για μια σειρά θεμάτων.
Ο Δημήτρης με την Ιόλη, ο Βίκτωρ με την Αννύ, ο Υβ με την Υβόννη, αλλά και οι νέοι τους γνωστοί, Έι και Μπι, δημιουργούν μια ενδιαφέρουσα παρέα, που αν και δημιουργείται «από ατύχημα», μοιάζει να συζητούσε από πάντα. Οι αποκλεισμένοι ταξιδιώτες στο Πήλιο καταλήγουν τελικά να συνταξιδεύουν στη Λογοτεχνία, τον Κινηματογράφο, την Αρχιτεκτονική, τη Ζωγραφική, τα Μαθηματικά, την Ιστορία και πολλές άλλες τέχνες και επιστημονικά πεδία, αν και βρίσκονται στο ζεστό και άνετο σαλόνι του ξενοδοχείου τους. Η παρέα μοιάζει ιδανική — τέλεια, όπως οι τέλειοι αριθμοί, μια μαθηματική έννοια που επανέρχεται ξανά και ξανά στη συζήτηση. Η παρέα των οκτώ συζητά με φιλοσοφική διάθεση, αλλά και μια έντονη διακειμενικότητα, που κάνει τον αναγνώστη αφενός να αναλογιστεί πόσο λείπουν τέτοιες συζητήσεις από την καθημερινή μας ζωή, και αφετέρου να αναζητήσει πολλά από τα βιβλία ή κινηματογραφικά έργα που συζητούν οι πρωταγωνιστές.
Η αγάπη του συγγραφέα για τα Μαθηματικά, στα οποία και έχει αφιερώσει την επιστημονική του παραγωγή, είναι εμφανής στο έργο, αλλά συνυπάρχει αρμονικά με τις τέχνες και τα άλλα επιστημονικά πεδία. Η έμπνευση της λογοτεχνικής πλοκής μέσα από την οποία όλα αυτά κοινοποιούνται στον αναγνώστη αποτελεί ένα ενδιαφέρον εύρημα, το οποίο μοιάζει να φέρνει τα πάντα στη θέση τους. Τελικά, η ίδια η ζωή είναι αυτή που θα δημιουργήσει εν τέλει αναταραχές, εμπλέκοντας τους πρωταγωνιστές, και ιδίως τον Δημήτρη, σε τραγικά γεγονότα και ωθώντας τα άτομα που παραμένουν κοντά του να προσπαθήσουν να τον βοηθήσουν.
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα διατάσσεται στον χρόνο με μη γραμμικό τρόπο, ώστε να κεντρίζει ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ακόμη και αν δεν είστε λάτρης των Μαθηματικών, το βιβλίο αυτό καταφέρνει μέσα από τον πλούτο των γνώσεων, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αυτές εμπλέκονται με την αφήγηση, να αφυπνίσει το ενδιαφέρον ακόμη και για έννοιες μέχρι τώρα άγνωστες.
