Της Γεωργίας Σαχινίδου,
Όλοι έχουμε δει ως φοιτητές και μη, το σύγχρονο φαινόμενo της εκπόνησης εργασιών πτυχίου και μεταπτυχιακού για λίγα μόνο χρήματα. Τί ακριβώς είναι η εκπόνηση εργασιών; Με αυτόν τον όρο εννοούμε, όταν μια εργασία που έχει αναθέσει κάποιος καθηγητής ή καθηγήτριά και δεν την εκπονούμε εμείς, αλλά ένα άτομο το οποίο έχουμε πληρώσει για να τη γράψει. Βέβαια, πολλοί θα πουν ότι είναι ανήθικο και υποβαθμίζεται το νόημα που έχει η ανάθεση μιας εργασίας στον φοιτητή από τον καθηγητή. Αυτό, όμως, ανεξάρτητα από την ηθική ή ανήθικη πλευρά του, φαίνεται πως έχει επιπτώσεις και στην εκπαίδευση. Τί θα γινόταν αν όλοι οι φοιτητές ενός τμήματος έδιναν σε κάποιον άλλον να γράψει την εργασία τους; Τι θα επιφέρει αυτό στην εκπαίδευση;
Αρχικά, ο πρώτος λόγος για τον οποίο η εκπόνηση εργασιών από τρίτους δεν είναι ορθή, αφορά τον πραγματικό λόγο που αναθέτεται μια εργασία. Πιο αναλυτικά, όταν κάποιος προσπαθεί ναι γράψει μια εργασία, όσο και δύσκολο να είναι ή αν δεν είναι πλήρως πετυχημένη, δεν υπάρχει κάποιο μεγάλο θέμα. Προφανώς, στον καθένα μας δεν είναι θετικό το συναίσθημα, όταν σε μια εργασία που έχουμε εκτελέσει με τόσο κόπο βλέπουμε ότι αυτός ο κόπος έχει αποδώσει έναν κακό βαθμό ή έστω έναν βαθμό, τον οποίο δεν περιμένουμε ή θεωρούμε πως δεν αξίζουμε. Το θέμα είναι, ότι ακόμη και αν η εργασία μας δεν είναι πολύ καλή, μας δίνει τη δυνατότητα μέσω της εξάσκησης αλλά και της τριβής αυτής, δηλαδή, με την συνεχή εξάσκηση στο να γράφουμε εργασίες, να μπορέσουμε στο άμεσο μέλλον, όχι μόνο θα παίρνουμε καλούς βαθμούς, αλλά και οι εργασίες αυτές, να συμβάλλουν στην κριτική μας ικανότητα. Διότι αν υπάρχει αυτό το ερέθισμα, η κριτική μας ικανότητα οξύνεται και έτσι, μπορούμε να κρίνουμε καλύτερα και να διευκολύνουμε τον εαυτό μας στις μελλοντικές εργασίες.
Ένας άλλος λόγος στον οποίο η προσωπική εκπόνηση εργασιών συνεισφέρει, είναι στη εκμάθηση σε ορισμένα θέματα και σε γενικότερες θεματολογίες. Ειδικότερα, μέσω των εργασιών έχουμε την ικανότητα να αναζητήσουμε θέματα, γεγονότα και άρθρα που σχετίζονται με το θέμα το οποίο ψάχνουμε. Αυτό από μόνο του δεν φαίνεται και πολύ ωραίο, καθώς πολλοί θα το θεωρήσουν βαρετό, αδιάφορο και ανούσιο. Όμως, δεν είναι έτσι. Μια εργασία βέβαια μπορεί να μας καταναγκάζει και να πιέζει τον καθένα με το να την τελειώσει, αλλιώς θα υπάρχουν συνέπειες είτε αυτές είναι να κοπούν σε ένα μάθημα, είτε ένας άσχημος βαθμός. Παρόλα αυτά, έχουμε τη δυνατότητα να εμβαθύνουμε σε θέματα τα οποία αν και δεν φαίνονται ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στην αρχή, έχουν την ικανότητα να μας ανοίξουν ορίζοντες και να εμφανιστούν καινούριες κλίσεις που δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχαν.
Εκτός βέβαια από τα θετικά που προσθέτει μια εργασία, τα οποία πολλές φορές δεν φαίνονται από την πρώτη στιγμή, αυτό το φαινόμενο της εκπόνησης εργασιών από τρίτους επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στην εκπαίδευση, την οποία αφορά περισσότερο. Πιο συγκεκριμένα, η εκπόνηση εργασιών από άλλους αφαιρεί την κριτική σκέψη από τους φοιτητές, ενώ ταυτόχρονα χάνει το νόημά της η εκπαίδευση ως εκπαίδευση. Οι δυσκολίες μιας εργασίας είναι πολλές, όμως εκεί ακριβώς κρύβεται ο ευεργετικός της χαρακτήρας. Με τον τρόπο αυτό, η τριβή που υφίσταται, όταν εκπονείται μια εργασία δεν συμβαίνει και για τον λόγο αυτό η κριτική σκέψη του ατόμου παραμένει στάσιμη, αφού δεν λαμβάνει ερεθίσματα. Άρα μένει ίδια από τη στιγμή που δεν θα υπάρχει τριβή μέσω πληροφοριών. Επιπλέον, μελλοντικά η εκπόνηση εργασιών από τους ίδιους τους φοιτητές θα είναι παραπάνω πιο δύσκολη, αφού δεν έχει γίνει κάποια βασική εξάσκηση τα προηγούμενα χρόνια.
Ακόμη, μια άλλη επίπτωση της εκπόνησης εργασιών από τρίτους αποτελεί η ανούσια εκπαιδευτική διαδικασία, αφού το άτομο δεν μαθαίνει κάτι. Αναλυτικότερα, το άτομο έχει γίνει πλέον ένας παθητικός δέκτης, διότι αποφεύγει την εργατικότητα και δεν προσπαθεί για τις εργασίες του, τις οποίες περιμένει πλέον έτοιμες, χωρίς να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια. Με άλλα λόγια, δημιουργεί μια εξαρτημένη στάση από τρίτους, που πολλές φορές δεν είναι σταθερή. Επιπρόσθετα, οι δεξιότητες, η σύνθεση και η δομή εργασιών που αποτελούν βασικά γνωρίσματα, δεν αναπτύσσονται. Έτσι, έχουν ως αποτέλεσμα την αδράνεια του ατόμου, ενώ η εκπαιδευτική διαδικασία υπονομεύεται ακολουθώντας την εξαφάνισή της.
Συνάγεται λοιπόν, εύλογο το συμπέρασμα, ότι αν και φαινομενικά η εκπόνηση εργασιών επί πληρωμή είναι καλύτερη, γιατί κερδίζουμε χρόνο και δεν κουραζόμαστε, επιδρά αρνητικά στον τομέα της εκπαίδευσης. Λίγες επιπτώσεις από αυτές είναι η ολοκληρωτική υπονόμευση της εκπαίδευσης, ενώ ταυτόχρονα το άτομο εμφανίζει εξαρτητική στάση και η κριτική του σκέψη δεν οξύνεται και μένει ίδια. Γι’ αυτό είναι βασικό όλων μας, αν και δύσκολο να εκπονούμε τις δικές μας εργασίες.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Φοιτητικές Εργασίες επι Πληρωμή, ekponisi-ergasion.gr, διαθέσιμο εδώ
