Της Ρένας Δανατζή,
Πρώτα απ’ όλα, να ξεκαθαρίσουμε πως η καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου για βιασμό από παράγοντα της ιστιοπλοΐας δεν εξέπληξε την κοινή γνώμη. Κι αυτό, επειδή θα ήταν υποκριτικό να πούμε πως δεν γνωρίζουμε τα όσα συμβαίνουν στην αγορά εργασίας. Η σεξουαλική παρενόχληση είναι, δυστυχώς, συχνότατο φαινόμενο κυρίως σε χώρους εργασίας και συνήθως παρατηρείται όταν υπάρχουν περιπτώσεις ανδρών από τους οποίους κρίνεται πιθανή προαγωγή ή οποιουδήποτε είδους επαγγελματική εξέλιξη μίας γυναίκας. Ένα τεράστιο ποσοστό γυναικών έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, είτε έμμεσα είτε άμεσα.
Ο πυρήνας του προβλήματος είναι η αφελέστατη και άκρως επικίνδυνη άποψη ορισμένων ανδρών πως η υψηλόβαθμη θέση τους ή η οικονομική τους δύναμη τούς δίνει το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται γυναίκες χαμηλότερα ιστάμενες εντός του εργασιακού τους περιβάλλοντος, θεωρώντας πως στην προσπάθειά τους να επιτύχουν επαγγελματικά, είναι διατεθειμένες να δεχθούν οποιαδήποτε σεξουαλική πρόταση ή να ανεχτούν διάφορα σεξουαλικά υπονοούμενα και νεύματα.
Πέραν, βέβαια, από το γεγονός ότι ζούμε σε μία ανδροκρατούμενη κοινωνία, δίχως την πλήρη κοινωνική αποδοχή της ουσιαστικής ισότητας των δύο φύλων, οι γυναίκες-θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης αρνούνται να το καταγγείλουν, φοβούμενες πως μία τέτοια κίνηση θα κοστίσει στην καριέρα τους και θα τις στιγματίσει κοινωνικά. Πέραν τούτου, το κράτος δεν έχει αναπτύξει καλά αντανακλαστικά, ώστε να μεριμνήσει για τη δημιουργία ενός πλαισίου άμεσης δράσης και προστασίας των γυναικών για τέτοιου είδους περιπτώσεις. Καταλήγουμε, επομένως, σε περιπτώσεις, όπου οι γυναίκες, έχοντας ανάγκη από εργασία και φοβούμενες πως δεν υπάρχει πλαίσιο στήριξης, αρνούνται να παραδεχτούν τα όσα αντιμετωπίζουν εντός του εργασιακού περιβάλλοντος και θάβουν το πρόβλημα.
Η Σοφία Μπεκατώρου ξεκίνησε να ξετυλίγει ένα κουβάρι, το οποίο τις τελευταίες ημέρες έχει αλλάξει πολλά χέρια και έχει αναπηδήσει σε διάφορα επαγγέλματα. Γυναίκες μιλούν καθημερινά και παραδέχονται διάφορα περιστατικά σεξουαλικής ή λεκτικής παρενόχλησης από συναδέλφους. Καλό θα ήταν το συμπέρασμα των ημερών να μείνει σταθερά στο γεγονός ότι ακόμα δεν έχει λυθεί το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Ακόμα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτό το τεράστιο πρόβλημα. Ας μη μείνουμε στα ψιλά γράμματα και τους υπότιτλους.
Η σεξουαλική παρενόχληση και πόσο μάλλον εντός του εργασιακού χώρου είναι ένα φαινόμενο που ήδη θα έπρεπε να εξέλειπε, όμως, η κοινωνία και το κράτος για μία ακόμα φορά, δεν στέκονται ισάξια των περιστάσεων. Να ξεκινήσουμε να μιλάμε όλες μας, να δείχνουμε το πρόβλημα και να μην ανεχόμαστε ούτε τα υπονοούμενα, ούτε τις άσεμνες προτάσεις ορισμένων ανόητων και επικίνδυνων ανθρώπων, οι οποίοι, δυστυχώς, δεν βρίσκονται στη φυλακή. ΚΑΜΙΑ ανοχή σε κανέναν άνθρωπο που εξευτελίζει κάποιον άλλον ή προσπαθεί, κανιβαλίζοντας να κάνει επίδειξη εξουσίας – εάν θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένοι άνθρωποι.
