Της Χριστίνας Σεφθελή,
Τα θετικά στοιχεία του Αλκιβιάδη
Ο Πλάτωνας στο «Συμπόσιον» περιγράφει την είσοδο του Αλκιβιάδη ως εντυπωσιακή. Για αυτό τον λόγο τον παρουσιάζει να εμφανίζεται τελευταίος, μεθυσμένος, υποβασταζόμενος από μία αυλήτρια. Αμέσως όλοι τον υποδέχτηκαν και ο ίδιος έκατσε ανάμεσα στον οικοδεσπότη και τον Σωκράτη. Αμέσως αρχίζει συζήτηση ανάμεσα στον φιλόσοφο και τον Αλκιβιάδη και όλοι κατά το συμπόσιο τον υποδέχονται. Έτσι όσο προχωράει η συζήτηση αρχίζουν να φαίνονται τα θετικά στοιχεία του Αλκιβιάδη.
Κάλλος
Ο Αλκιβιάδης φαίνεται ότι είναι ωραίος, για αυτό τον λόγο υπήρξε αντικείμενο ερωτικού πόθου. Βέβαια, εκτός από την φυσική ομορφιά, το κάλλος συνδέονταν και με ηθικές ιδιότητες, έτσι θεωρούνταν καλός-καγαθός. Για τον Αλκιβιάδη δεν έχουμε κάποια εικόνα, καθώς οι πίνακες που τον απεικόνιζαν να δέχεται τον κότινο, έχουν χαθεί. Παρόλα αυτά, υπάρχουν μεταγενέστερα αγάλματα, τα οποία μάλλον δείχνουν τον Αλκιβιάδη πάνω σε άρμα με τέσσερα άλογα. Με αυτό τον τρόπο, ο Αλκιβιάδης, μάλλον ήταν ένας όμορφος άνδρας με περήφανη κορμοστασιά. Βέβαια, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Αλκιβιάδης είχε το χάρισμα να γοητεύει, από την παιδική και εφηβική του ηλικία μέχρι και την πιο ώριμη ηλικία. Τέλος, θεωρούσε ότι το ψεύδισμα που έχει στην φωνή του έκανε τους ακροατές του να τον ακούν με προσοχή.
Διάσημη καταγωγή
Ο Αλκιβιάδης καταγόταν από επιφανή οικογένεια, μάλιστα κατάγονταν από τις δύο πιο επιφανείς οικογένειες της Αθήνας. Ο πατέρας του ήταν ο Κλεινίας, ο οποίος ήταν από την οικογένεια των Ευπατριδών, οι οποίοι σύμφωνα με την παράδοση κατάγονταν από τον Αίαντα. Η μητέρα του Αλκιβιάδη ήταν κόρη του Μεγακλή, ο οποίος ήταν σημαντικός πολιτικός άνδρας. Ωστόσο ο Μεγακλής, δηλαδή ο παππούς του Αλκιβιάδη, είχε αδερφή την μητέρα του Περικλή.
Το 447 π.Χ., ο Αλκιβιάδης υιοθετήθηκε από τον Περικλή, έτσι του δόθηκε περισσότερη ακτινοβολία. Έτσι, ο Αλκιβιάδης περιβάλλονταν συνέχεια από άτομα που έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της Αθήνας. Με αυτό τον τρόπο, ο Αλκιβιάδης οδηγούνταν εύκολα στην πολιτική δράση της Αθήνας. Βέβαια, η καταγωγή του μπορούσε να τον βοηθήσει ακόμη και εκτός της Αθήνας, καθώς η οικογένειά του είχε σχέσεις και με άλλες πόλεις και συχνά δημιουργούσαν επίσημους δεσμούς με αυτές τις πόλεις. Αυτό σήμαινε ότι ο Αλκιβιάδης έπρεπε να αναλαμβάνει συχνά τον ρόλο του πρόξενου για τις άλλες πόλεις, δηλαδή να προστατεύει τα συμφέροντα και τις δικαιοδοσίες τους, καθώς και ρόλους φιλοξενίας. Με αυτό τον τρόπο διατηρούσε προσωπικές σχέσεις με τους ξένους ομολόγους του.
Πλούτος
Ο Αλκιβιάδης καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Αρχικά, ο πατέρας του, Κλεινίας εξόπλιζε με δικά του έξοδα πολεμικό πλοίο. Παράλληλα, από την πλευρά της μητέρας του, οι Αλκμεωνίδες, αφού εξορίστηκαν μετά από κάποια ιεροσυλία, έκαναν συμμαχία με τον κλήρο τον Δελφών και έτσι συνέβαλλαν στην ανακατασκευή του ιερού των Δελφών. Επίσης, και ο Περικλής διέθετε μεγάλη περιουσία.
Επιπλέον, ο Αλκιβιάδης δεν αρκέστηκε μόνο στην περιουσία της οικογένειάς του. Το 422 π.Χ., θα παντρευτεί μία κόρη του Ιππόνικου, ο οποίος ανήκε σε μία οικογένεια διάσημη για τον πλούτο της. Για αυτό τον λόγο, όταν αναφέρεται ένα μέλος από αυτή την οικογένεια, αναφέρεται ως «ο πλούσιος Ιππόνικος», «ο πλούσιος Καλλίας». Στο σπίτι του Καλλία, ο οποίος ήταν αδελφός της γυναίκας του Αλκιβιάδη, συχνά γίνονταν τα συμπόσια των σοφιστών. Βέβαια, σχετικά με τον πλούτο του Αλκιβιάδη, πρέπει να αναφερθούμε στο ότι ξόδευε πάρα πολλά χρήματα και είχε συνέχεια ανάγκη. Διατηρούσε πολυτελή στάβλο με άλογα για αρματοδρομίες και αναλάμβανε τριηραρχίες και χορηγίες.
Πνευματική υπεροχή
Από τα παιδικά του χρόνια, ο Αλκιβιάδης είχε συνηθίσει να ακούει πολιτικές συζητήσεις. Κοντά στον κηδεμόνα του Περικλή, είχε την ευκαιρία να συναντήσει όλα τα λαμπρά πρόσωπα της εποχής. Με αυτό τον τρόπο, έμαθε και την τέχνη της ρητορικής.
Βέβαια, οι γνώσεις του στην πολιτική και οι απόψεις του δεν αμφισβητήθηκαν από τους μελετητές. Ακόμα και ο Θουκυδίδης που δεν τον επαινούσε έλεγε ότι η πόλη θα έχανε πολλά αν τον στερούνταν, γιατί ήταν άριστος σε πολεμικά ζητήματα. Παράλληλα, ο Αλκιβιάδης είχε δυνατή πειθώ. Με την ευγλωττία που διέθετε επηρέαζε τα άτομα, προσθέτοντας υποσχέσεις και γοητεία. Σύμφωνα με τον Θεόφραστο κατά τον Πλούταρχο, ο Αλκιβιάδης «είχε μια απεριόριστη ικανότητα να βρίσκει και να συλλαμβάνει ό, τι ήταν αναγκαίο κάθε φορά». Βλέπουμε ότι τον Αλκιβιάδη τον έσπρωχναν προς την πολιτική, διότι είχε εφόδια, χαρίσματα και την επιθυμία να ασχοληθεί με την πολιτική. Στους διαλόγους του Πλάτωνα εμφανίζεται ως «ο πρώτος Αλκιβιάδης». Επιπρόσθετα είναι και καλός πολεμιστής, αφού τον διακατέχει θάρρος και φιλοδοξία.
ENΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- J. P. Rhodes (2021), Μικρή Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας, εκδ. Πατάκης
- Αλκιβιάδης. Ο χαρισματικός Αθηναίος, που συμμάχησε με τους Σπαρτιάτες και τους Πέρσες. Τα σκάνδαλα και οι ερωτικές του ακρότητες, mixanitouxronou.gr, διαθέσιμο εδώ
