Της Παναγιώτας Σιαμπάκου,
Τι συμβαίνει με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ στην Ελλάδα; Πώς ανέκυψε το ζήτημα αυτό και ποιες κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις λαμβάνει;
Με αιφνίδιο τρόπο ήρθε στο φως της δημοσιότητας ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα των τελευταίων ετών στη χώρα, μέσα σε ένα ήδη τεταμένο πολιτικό κλίμα, αποκαλύπτοντας περίτρανα ακόμη μία παθογένεια του ελληνικού δημοσίου. Το πολυσυζητημένο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της ελληνικής επικαιρότητας και όχι για καλό σκοπό. Κατόπιν έρευνας και εντολής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, κατέφθασε στη Βουλή δικογραφία τριών χιλιάδων σελίδων, αναφερόμενη σε παρατυπίες και παράνομες αγροτικές και κτηνοτροφικές επιδοτήσεις που έχουν δοθεί σε μη νόμιμους δικαιούχους, ενώ στο στόχαστρο εμφανίζονται καίριες πολιτικές φιγούρες υπουργικών προσώπων, κυβερνητικών και μικρότερων κομματικών στελεχών.
Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, εν ολίγοις, αφορά τις χρόνιες παραβάσεις και τις συνακόλουθες παράνομες αγροτικές επιδοτήσεις σε άτομα που δήλωναν αγρότες ή κτηνοτρόφοι, δίχως να πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Μάλιστα, υπάρχουν ακόμη και περιπτώσεις «εικονικών» καλλιεργήσιμων εκτάσεων, οι οποίες αν και ανύπαρκτες επιδοτούνταν ετησίως με χιλιάδες ευρώ!
Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η Κρήτη με την εξωφρενική αύξηση στον δηλωμένο αριθμό αιγοπροβάτων να εγείρει δεκάδες ερωτήματα: Πώς καθίσταται δυνατό τα αιγοπρόβατα στην Κρήτη από το 2016 μέχρι το 2022 να αυξήθηκαν κατά 112%, ενώ σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα να μειώθηκαν κατά 7%; Η παράνομη δήλωση κτηνοτροφικών και αγροτικών εκτάσεων, τόσο στην περιοχή της Κρήτης —η οποία βρίσκεται στο στόχαστρο λόγω των εντονότατων αντιφάσεών της—, όσο και σε άλλες περιοχές της χώρας, κίνησε το ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, η οποία έφερε στο προσκήνιο το σκάνδαλο των εκατομμυρίων ευρώ, «ξεμπροστιάζοντας» το ελληνικό κράτος για άλλη μία φορά.
Μιλώντας με αριθμούς, αξίζει να αναφερθεί πως το 2019 εμφανίζονται, με απόλυτα αιφνιδιαστικό τρόπο, πολλοί νέοι κτηνοτρόφοι, ως δικαιούχοι επιδότησης από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, με πρωταγωνίστρια την περιοχή της Κρήτης, στην οποία οι επιδοτήσεις των 6,8 εκατομμυρίων ευρώ το 2018, εκτινάσσονται στα 30,2 εκατομμύρια μόλις 2 χρόνια μετά, το 2020. Το «κύκλωμα» που απομυζούσε ευρωπαϊκές επιδοτήσεις ξεσκεπάστηκε κατόπιν ευρωπαϊκής παρέμβασης, η οποία έμελλε να ταράξει ανεπανόρθωτα το ελληνικό πολιτικό σύστημα, και συγκεκριμένα την παρούσα κυβέρνηση, που καλείται να δώσει εξηγήσεις σχετικά με τις αμέτρητες παρατυπίες, στις οποίες προέβη τα τελευταία χρόνια αναφορικά με το ζήτημα.
Πίσω από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ διαφαίνονται συντονισμένες πελατειακές σχέσεις, «ρουσφετολογίες», άμεση και διαχρονική παρέμβαση υπουργικών προσώπων στη διοίκηση του οργανισμού και πολλά άλλα. Αξίζει να αναφερθεί εν προκειμένω ότι, μέσα στα τελευταία 6 χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, παραιτήθηκαν —κάποιοι δηλώνουν πως εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση, είτε άμεσα είτε έμμεσα— συνολικά 6 πρόεδροι του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τον καθένα να προβαίνει σε συγκεκριμένες δηλώσεις αναφορικά με την απομάκρυνσή του από τον οργανισμό. Δηλώσεις οι οποίες αφήνουν να εννοηθεί πως η «παραίτησή» τους ανέκυπτε κατόπιν πιέσεων και παρεμβάσεων εξωτερικών προσώπων —κυρίως κυβερνητικών—, οι οποίοι επηρέαζαν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο λειτουργίας και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, εξυπηρετώντας προσωπικά συμφέροντα.
Η «σωτήρια» παρέμβαση της ΕΕ αποδεικνύει περίτρανα, όχι για πρώτη και σίγουρα όχι για τελευταία φορά, το πόσα γεγονότα συγκάλυψης, εξαπάτησης, εκμετάλλευσης και κοροϊδίας συμβαίνουν καθημερινά κάτω από τη μύτη μας. Σε κάθε γεγονός εξυπηρέτησης πελατειακών συμφερόντων υπάρχουν δύο πόλοι και ένας μεσάζοντας, από τη μία μεριά οι δικαιούχοι, όλοι όσοι επωφελούνται, και από την άλλη οι περιθωριοποιημένοι, όσοι δε διαθέτουν τις κατάλληλες γνωριμίες και συνεπώς μένουν δίχως αντίκρισμα. Ο μεσάζοντας εν προκειμένω είναι προφανώς το ελληνικό δημόσιο, συγκεκριμένα το δημόσιο όπως διαμορφώθηκε από την παρούσα κυβερνητική δύναμη: αναξιόπιστο, ρουσφετολογικό, πελατειακό, άδικο, βαθιά συμφεροντολογικό. Χαρακτηρισμοί, όχι και τόσο ανακριβείς, εάν συνδέσει κανείς τα κομμάτια του παζλ όλων των περιστατικών που κατά καιρούς έρχονται στην επιφάνεια.
Τι συμβαίνει όμως όταν εσκεμμένα δημιουργούνται «αντίπαλα στρατόπεδα» μεταξύ των πολιτών μιας κοινωνίας; Καταρχάς, παράγεται έντονος ανταγωνισμός μεταξύ των όσων επωφελούνται συγκεκριμένων προνομίων και εκείνων που μένουν στο απυρόβλητο. Ο ανταγωνισμός παράγει με τη σειρά του μίσος, οργή, καθώς οι μη έχοντες επιθυμούν να αποκτήσουν, στην προσπάθειά τους να αποδεσμευτούν από τη μειονεκτική τους θέση.
Το μίσος απέναντι στους «προνομιούχους» σε πολλές περιπτώσεις γίνεται ζήλια και φθόνος, δημιουργώντας έτσι μία αντιπαλότητα και μια ρητορική μίσους χωρίς πραγματικά κανέναν λόγο. Έτσι λοιπόν, φτάνουμε σε ένα σημείο όπου οι επωφελούμενοι των πελατειακών σχέσεων κερδίζουν περισσότερα, ενώ οι υπόλοιποι βιώνουν τη μειονεξία τους ως δικό τους ελάττωμα, κάτι το οποίο προφανώς δεν υφίσταται. Η άνιση / άδικη κατανομή του πλούτου, πέρα από τεράστιες οικονομικές ανισότητες, παράγει και έντονες κοινωνικές ανισορροπίες, γεγονός που διχάζει την κοινωνία και πλήττει σοβαρά την ομοιογένεια και την συνοχή της.
Μέσα σε αυτό το άνισο κλίμα αντί να γίνουν προσπάθειες εκμηδένισης των κοινωνικο-οικονομικών αντιθέσεων, αυτές εντείνονται ολοένα και περισσότερο, καθώς αποτελούν «βιώσιμο» παράγοντα της υπάρχουσας κυβέρνησης, μέσω της εξυπηρέτησης συμφερόντων συγκεκριμένων τμημάτων του πληθυσμού, από τους οποίος εξασφαλίζεται και η παραμονή τους στην εξουσία. Το τι αντίκτυπο έχουν αυτές οι πρακτικές, το εμποτισμένο περιβάλλον αδικίας που αναπαράγεται, η αυξανόμενη οργή του πληθυσμού, η έντονη διπροσωπία από πλευράς των κυβερνώντων και οι υποσχέσεις που δεν τηρούνται, έχουν καταστήσει τη χώρα εξαιρετικά παθογενή, ελαχιστοποιώντας τις διεξόδους διαφυγής από αυτή την προβληματική.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αποτελεί ακόμη μία προσθήκη στις μαύρες σελίδες της ιστορίας, καθώς αποδεικνύει την τεράστια ισχύ των ρουσφετιών, την πολιτική διπροσωπία, την έλλειψη σεβασμού προς το σύνολο της κοινωνίας, την βαθιά λασπολογία και την απανθρωπιά. Αμαυρώνεται το όνομα μίας χώρας, εκτίθεται διεθνώς για γεγονότα που αποτελούν ποινικά κολάσιμες πράξεις, και παρ’ όλα αυτά, η διαχείρισή τους αντιμετωπίζεται με την προσθήκη περισσότερων ψεμάτων, ειρωνειών, αποποίησης ευθυνών και μετέπειτα επίρριψής τους σε άτομα ή θεσμούς που δεν αποτελούν καν άμεσα εμπλεκόμενα πρόσωπα.
Και όλα αυτά μόνο και μόνο για να μπορέσουν να συνεχιστούν όσο το δυνατόν πιο αναίμακτα οι ήδη υπάρχουσες παθογένειες. Η μοναδική «ελπίδα» που απομένει στον μέσο Έλληνα πολίτη είναι η απερίσκεπτη παρέμβαση της ΕΕ, καθώς εάν οι ελληνικές υποθέσεις παρέμεναν εντός των συνόρων της, θα είμασταν καταδικασμένοι σε έναν φαύλο κύκλο αδικίας…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Το χρονικό του σκανδάλου που ξέσπασε στον ΟΠΕΚΕΠΕ, megatv.com, διαθέσιμο εδώ
- Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ: «Σημεία και τέρατα» -Μία πτέρυγα μάχης που «έγινε» αγρός και άλλες απίστευτες ιστορίες, in.gr, διαθέσιμο εδώ
