Της Νικολίνας Κουλούρη,
Για πολλά χρόνια, θυμάμαι το καλοκαίρι να είναι για τους περισσότερους, και για εμένα, η καλύτερη εποχή του χρόνου. Τα σχολεία έκλειναν, συναντούσα τους φίλους που τον χειμώνα έμεναν μακριά, η παραλία και τα μπάνια ήταν καθημερινά πολλές φορές και δύο την ημέρα. Ήταν οι μήνες που μπορούσες να αφήσεις για λίγο όλα τα υπόλοιπα στην άκρη αφού δεν υπήρχε σχολείο, υποχρεώσεις εξετάσεις ή οποιοδήποτε είδος ρουτίνας. Κάθε μέρα φαινόταν λίγο πιο ανάλαφρη από την προηγούμενη και εννοείται πως σε όλα αυτά δεν υπήρχε προγραμματισμός. Δε χρειαζόταν να κάνεις κάτι ιδιαίτερο για να περάσεις καλά, ο καιρός μόνο ήταν αρκετός. Ένα μπάνιο με τους φίλους ή ένας απλός ύπνος χωρίς τον ήχο από το ξυπνητήρι ήταν αρκετός και όλα ήταν απλά.
Τα τελευταία χρόνια όμως αυτό έχει αλλάξει. Χωρίς να το έχω αντιληφθεί και εγώ ακόμα καλά, το καλοκαίρι έγινε πιο πολύπλοκο, σε σημείο που δεν αντιλαμβάνεσαι πως είναι καλοκαίρι. Αυτό βασίζεται σε πολλούς παράγοντες όπως η ανάγκη για εργασία ή η ακρίβεια των καιρών. Τον βασικότερο όμως ρόλο τον έχει η επιρροή από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Γιατί πλέον δεν είναι αρκετό να περάσεις καλά αλλά πρέπει να το αποδείξεις στους εικονικούς φίλους του κινητού. Πρέπει να το ανεβάσεις, να το δημοσιοποιήσεις. Να φανεί ότι κάνεις πράγματα, δεν είσαι μόνος και ζεις την κάθε στιγμή.
Η πίεση αυτή είναι μία οφθαλμαπάτη. Δεν το λέει κανείς άμεσα αλλά υπάρχει μέσα στις ζωές μας, αφού τα κινητά τηλέφωνα είναι πάντα μέσα στη ζωή. Ο εικονικός κόσμος των πλατφόρμων, παρουσιάζουν ταξίδια στο εξωτερικό, στιγμές χαράς. Όλοι φαίνεται να είναι πολύ χαρούμενοι. Αυτό το «φαίνεσθαι», όμως, δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, όσο και αν προσπαθούν με τα ζοφερά χρώματα να μας τραβήξουν την προσοχή. Βλέποντας, όμως, όλα αυτά, χωρίς να το πολυσκεφτείς, αρχίζεις να αναρωτιέσαι μήπως εσύ δεν το κάνεις σωστά, αναρωτώμενος γιατί η δική σου η ζωή έχει και τις μαύρες της και η καθημερινότητα σου δεν είναι σαν αυτό το «φαίνεσθαι» των άλλων.
Φυσικά, δεν είναι όλα όσα βλέπουμε ψεύτικα και «πειραγμένα», απλώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναρτάται η καλύτερη στιγμή της ημέρας, τα πιο όμορφα και ξεχωριστά στιγμιότυπα. Λόγω αυτού όμως, πολλοί νέοι αλλά και μεσήλικες αισθάνονται πια πως πρέπει να είναι συνεχώς ενεργοί στα μέσα αυτά, ώστε να δείχνουν πως και αυτοί κάνουν πράγματα. Έχω ακούσει συζητήσεις όπου όταν δεν το κάνουν αυτό, δηλαδή να μην εκμεταλλευτούν μία καλή λήψη για μερικά likes, νιώθουν ότι κάτι χάνουν. Ακόμα και οι στιγμές που είναι πραγματικά όμορφες αρχίζουν να αποκτούν μια δεύτερη σκέψη σχετικά με το αν είναι αρκετά καλές για δημοσίευση.
Καθώς το καλοκαίρι προχωρά και η αρχική του ανεμελιά αρχίζει να φθείρεται, κάτι αλλάζει και η απλότητα της χαλάρωσης μετατρέπεται σταδιακά σε μια ακόμη υποχρέωση. Εκεί που άλλοτε αποτελούσε μια ευκαιρία απόδρασης από τη ρουτίνα και την καθημερινότητα, τώρα αρχίζει να παίρνει τη μορφή μιας δραστηριότητας που απαιτεί οργάνωση, αλλά και να παρουσιαστεί σωστά.
Μαζί με αυτήν την πίεση, που ασκείται σχεδόν χωρίς να το καταλαβαίνουμε, εμφανίζεται και μία αχρείαστη τάση για σύγκριση, μια τάση που προκύπτει αυθόρμητα και σχεδόν αναπόφευκτα, καθώς παρατηρείς το σώμα κάποιου άλλου και, χωρίς καν να το καταλάβεις, αρχίζεις να αξιολογείς αυστηρότερα τον εαυτό σου. Παρατηρείς τον εαυτό σου με μάτια πιο απαιτητικά και επικριτικά, περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε.
Με αυτές τις σκέψεις, να στοιβάζονται αθόρυβα η μία πάνω στην άλλη, οδηγείσαι σιγά σιγά σε μια εσωτερική διαδικασία που δε σε κάνει απαραίτητα να αισθάνεσαι πιο ώριμος, αλλά μάλλον σου στερεί την ικανότητα να βλέπεις τα πράγματα με την απλότητα και τη διαύγεια που κάποτε διέθετες, με αποτέλεσμα να απομακρύνεσαι ολοένα και περισσότερο από αυτή τη ματιά της ανεπιτήδευτης απόλαυσης.
Έτσι, το καλοκαίρι κατά το οποίο μεγαλώνεις, δεν είναι αναγκαστικά συνδεδεμένο με κάποιο συγκλονιστικό γεγονός ή μια μεγάλη αλλαγή αλλά είναι απλώς η στιγμή που αρχίζεις να συνειδητοποιείς το εύρος της επίδρασης που ασκούν πάνω σου όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου, η στιγμή που διαπιστώνεις ότι η ανεμελιά, που κάποτε ήταν δεδομένη, έχει αρχίσει να φθείρεται, και πως πλέον, χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να μπορέσεις να ξεκουραστείς ουσιαστικά, χωρίς να σκέφτεσαι ή να κρίνεις.
Υπάρχει όμως ακόμα χώρος για να ξεχαστείς, αρκεί να το επιτρέψεις να υπάρξει, αρκεί να αφήσεις το περιθώριο για να μην καταγράφεις τα πάντα με σκοπό την δημοσίευση, να αφήσεις το κινητό σου στην άκρη έστω και για λίγο, να σταματήσεις να υπολογίζεις αν το φως είναι ιδανικό για φωτογραφία και να επιτρέψεις στον εαυτό σου απλώς να περάσει καλά. Αν πιστεύεις πως το καλοκαίρι σου αξίζει να περιοριστεί στο να είναι μόνο ένα υλικό για το επόμενο ποστ, τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως στο τέλος δε θα θυμάσαι τίποτα ουσιαστικό απ’ αυτό. Αν όμως δώσεις την ευκαιρία στον εαυτό σου να γυρίσεις στην παιδικότητα και την αθωότητα των παλιών καλοκαιριών, τότε σίγουρα θα είσαι πολύ πιο πλούσιος από ‘τι θα ήσουν με μερικά likes παραπάνω.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Social Media: Γιατί να κάνεις ένα διάλλειμα αυτό το καλοκαίρι, eurolife.gr, διαθέσιμο εδώ
