Του Κυριάκου Αθανασιάδη,
Ο χειμώνας έχει πλέον φύγει για τα καλά, οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν και η φύση κυριεύει τις γκρίζες αστικές πόλεις. Όλη αυτή η αλλαγή στο περιβάλλον έχει και καλά και αρνητικά συμπτώματα. Με το τέλος του Μαΐου να είναι μία μέρα μακριά, ένα από τα βασικότερα προβλήματα που δεσπόζει αυτό το χρονικό διάστημα είναι η έξαρση των αλλεργιών. Οι αλλεργίες, βάση ορισμού, είναι η υπερευαισθησία του ανθρώπινου οργανισμού σε απλές ουσίες, φαγητά και άλλους παράγοντες που προκαλούν αντιδράσεις του σώματος, τα λεγόμενα αλλεργικά σοκ.
Στην περίπτωση την οποία εξετάζουμε, τόσο η αλλαγή του κλίματος όσο και η γύρη που υπάρχει σε αφθονία, προκαλούν προβλήματα σε εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο. Βουλωμένες μύτες, δύσπνοια και πρησμένα πρόσωπα είναι μόνο μερικά από τα συμπτώματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι συνάνθρωποί μας. Είναι γεγονός ότι αυτή η κατάσταση επηρεάζει άμεσα τα άτομα με αλλεργίες και στην υγεία τους, αλλά και στις κοινωνικές τους συναναστροφές.
Σε μία περίοδο όπου όλοι οι άνθρωποι εμπνέονται από τον καλό καιρό και την ομορφιά της φύσης για να κάνουν τις δραστηριότητες που περιορίζουν τον υπόλοιπο χρόνο, όπως ποδήλατο σε βουνά, βόλτες σε πάρκα και λοιπά, οι άνθρωποι με αλλεργίες δε μπορούν να ακολουθήσουν. Αυτό σημαίνει ότι είναι αναγκασμένοι να περιοριστούν στα σπίτια τους και στους λιγοστούς χώρους όπου δε θα κινδυνεύουν από βίαιες εκδηλώσεις των αλλεργιών τους.
Ακόμη, βέβαια, και όταν θα επιλέξουν να πάνε μία βόλτα ή θα βγουν για να πάνε σε δουλειές και σχολές, τα άτομα αυτά πρέπει να είναι προετοιμασμένα για κάθε ενδεχόμενο. Από μαντηλάκι για τη μύτη, μέχρι εισπνεόμενα φάρμακα υπάρχουν σε τσάντες συνανθρώπων για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, αλλά δε μπορούν να εξαλείψουν εντελώς το πρόβλημα. Αυτό τους φέρνει συχνά σε δύσκολη θέση απέναντι σε φίλους και γνωστούς, αφού δε μπορούν να διαχειριστούν τα πολλαπλά φτερνίσματα, τον βήχα και τα πρησμένα μάτια από την γύρη, και είναι αναγκασμένοι να έρχονται σε άβολη θέση απέναντι στους υπόλοιπους.
Σε μία αίθουσα διδασκαλίας για παράδειγμα, μπορεί να νιώσουν ότι ντροπή που χρειάζεται να παίρνουν εισπνεόμενα και χάπια, ή να φοβούνται να βγουν με την παρέα τους διότι δεν αισθάνονται άνετα να εμφανίζονται με εξανθήματα και ερεθισμένο πρόσωπο. Όλα αυτά συντελούν στο να περιορίζουν οι ίδιοι τις δραστηριότητές τους για να μην τους κρίνει ο περίγυρός τους.
Δυστυχώς, οι αλλεργίες είναι κάτι με το οποίο ζει ένας άνθρωπος και δε μπορεί εύκολα να απαλλαχθεί από αυτές. Υπάρχουν βέβαια τρόποι για να τις περιορίσουμε και να μην εκδηλωθούν προσωρινά, όπως τα αντισταμινικά φάρμακα για παράδειγμα. Οι υπόλοιποι άνθρωποι από την άλλη, οι οποίοι δεν πάσχουν από κάποια, εποχική τουλάχιστον, αλλεργία οφείλουν να δείχνουν κατανόηση στα άτομα του στενού τους κύκλου τα οποία βιώνουν κάθε χρόνο το ίδιο δυσάρεστο σενάριο. Με άλλα λόγια, να μην τα κατακρίνουν, να προτιμούν δραστηριότητες οι οποίες δε θα είναι επιβλαβείς για αυτά και να είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν τη βοήθειά τους, όταν και εφόσον αυτή είναι απαραίτητη. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούν να τους δώσουν μια ανάσα ανακούφισης στον Γολγοθά τον οποίο αντιμετωπίζουν κάθε τέτοια εποχή.
Συνοψίζοντας, αυτή την εποχή του χρόνου όλοι θα επιθυμούσαν να ευχαριστηθούν την ομορφιά της φύσης, αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο δυνατό για τον καθένα. Τα προβλήματα που προκαλούνται από τις αλλαγές στο κλίμα επηρεάζουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων οι οποίοι αναγκάζονται να αλλάξουν την καθημερινότητά τους για να μην έρχονται σε δύσκολη θέση. Χρέος των υπολοίπων είναι να βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους να μη νιώθουν περιθωριοποιημένοι και αποστασιοποιημένοι από την κοινωνία.
