Της Γιώτας Ευθυμίου,
Το παραπέντε ή αλλιώς πτήση με αλεξίπτωτο πλαγιάς δεν είναι απλά ένα άθλημα, είναι η τέλεια εμπειρία που εναρμονίζει την αδρεναλίνη και την εσωτερική γαλήνη, προσφέροντας μια απερίγραπτη αίσθηση ελευθερίας και ευφορίας στον αλεξιπτωτιστή. Ένα χόμπι που μας ταξιδεύει – κυριολεκτικά – γύρω, πάνω και πέρα από βουνά, λόφους, θάλασσες και ποτάμια. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαία η δημοφιλία που έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στα υπόλοιπα «ακραία αθλήματα» (extreme sports), αλλά και η έκταση που παίρνουν πλέον τα ετήσια τουρνουά του.
Μπορεί η πρώτη απόπειρα πτήσης με αλεξίπτωτο να ξεκίνησε για τη γρήγορη και εύκολη εκπαίδευση προσγείωσης στρατιωτών από αεροπλάνα, όμως, μετά τις κατασκευές, τον αεροδυναμικό σχεδιασμό και την προσθήκη «χειριστηρίων», εξελίχθηκε σε ένα συναρπαστικό άθλημα που έγινε ευρέως γνωστό από τα μέσα ενημέρωσης. Ο θαυμασμός άρχισε να κορυφώνεται το 1979, όταν ιδρύθηκε η πρώτη σχολή για τη λήψη πιστοποίησης, την οποία λάμβαναν μόνο όσοι είχαν περάσει τα απαιτούμενα στάδια για την επιτυχημένη κατοχύρωση της γνώσης του παραπέντε, όπως ισχύει και σήμερα.
Έναρξη του αθλήματος αποτελεί η απογείωση, κατά την οποία ο αλεξιπτωτιστής, όντας σε πλήρη – ψυχική – ετοιμότητα, είναι ένα βήμα πιο κοντά στο να παραδοθεί στα ρεύματα του ανέμου. Η πτώση από ένα υπερυψωμένο έδαφος, σε συνδυασμό με την ταχύτητα που έχει ήδη αναπτυχθεί (είτε μέσω τρεξίματος είτε με τη βοήθεια οχήματος και ρυμούλκησης), βοηθά τον αέρα να διαπεράσει τον υφασμάτινο καμπυλωτό θόλο – φτερό και να συγκρατήσει το ειδικό αλεξίπτωτο στον αέρα για ώρες.
Στόχος είναι η παραμονή στον αέρα το περισσότερο δυνατό, αν και για την πλειοψηφία είναι οι στιγμές, οι εμπειρίες και η απόλαυση της αιώρησης πάνω από τη γη με τα μαγευτικά τοπία – μια νέα προοπτική που μόνο να ατενίσεις μπορείς. Αξίζει, όμως, να σημειωθεί ότι η μεγαλύτερη διάρκεια που έχει ποτέ καταγραφεί είναι οι έντεκα ώρες στον αέρα (δηλαδή μια διαδρομή περίπου 600 χιλιομέτρων, που πραγματοποιήθηκε στο Τέξας το 2021).
Επιπλέον, το κάθισμα αποτελεί καθοριστικό ρόλο στη σταθερή και ασφαλή μετάβαση του ατόμου πίσω στο έδαφος. Στην ουσία, πρόκειται για μια ζώνη από ιμάντες σε σχήμα καρέκλας, η οποία συνδέεται με λαβές που κατευθύνουν το φτερό, ενώ κάτω από το κάθισμα βρίσκονται ένα εφεδρικό αλεξίπτωτο και αερόσακοι. Σε πολλές περιπτώσεις, γίνονται πτήσεις με διθέσια, καθώς πάντα πρέπει να υπάρχει ένα άτομο εκπαιδευμένο και, συνεπώς, έτοιμο να αναλάβει τον έλεγχο και την προσεκτική καθοδήγηση. Η εμπειρία του θα τον βοηθήσει ακόμα και στο χειρισμό δύσκολων ή απρόοπτων καταστάσεων και, φυσικά, στην ομαλή προσγείωση.
Τέλος, μία από τις σημαντικότερες «αλλαγές» της εποχής, όσον αφορά την πτήση με αλεξίπτωτο πλαγιάς, αποτελεί η συμπερίληψη, καθώς γίνεται πλέον προσβάσιμη η συμμετοχή – σε ένα τέτοιο εναέριο άθλημα – αναπήρων ατόμων, όπως με μειωμένη κινητικότητα ή όραση. Έτσι, όλο και περισσότερα άτομα έχουν τη δυνατότητα να βιώσουν την εμπειρία του παραπέντε ή ακόμα και να διαγωνιστούν σε τουρνουά, καταρρίπτοντας τους φραγμούς που θέτει η κοινωνία.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- What is Paragliding, globalparagliding.com, διαθέσιμο εδώ
- What Is Paragliding & What It Takes To Get Started, outdoorguide.com, διαθέσιμο εδώ
