Του Άγγελου Παυλίδη,
Τα Ιμαλάια αποτελούν την μεγαλύτερη οροσειρά του πλανήτη και κατέχουν στην έκταση τους τις υψηλότερες κορυφές. Διαπερνάνε επτά χώρες και φτάνουν τα 2.400 χιλιόμετρα σε μήκος, και η μορφή τους έκανε φοβερά δύσκολη την ανάβαση των βουνών της, κάτι που διαχρονικά τραβούσε την προσοχή ερευνητών και αναβατών. Περιοχές των Ιμαλαίων αποτέλεσαν μέρη λατρείας για θρησκείες και απέκτησαν μοναστήρια και χώρους λατρείας για Ινδουιστές και Βουδιστές. Το όρος Κανγκτσενγιούνγκα αποτελεί το τρίτο υψηλότερο βουνό του κόσμου και τη δεκαετία του 1950 μία βρετανική αποστολή έφτασε σχεδόν στη κορυφή του.
Στη δεκαετία του 1950, οι ορειβατικοί εξοπλισμοί είχαν αναβαθμιστεί και άνοιγαν νέους ορίζοντες για τη δυνατότητα των ανθρώπων να ανακαλύψουν και να περπατήσουν στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές και κορυφές της γης. Το 1953 στις 29 Μαΐου κατακτήθηκε η κορυφή του Έβερεστ, του ψηλότερου βουνού παγκοσμίως, καθώς και ένα χρόνο αργότερα το 1954, κατακτήθηκε το Κ2 από μία ιταλική αποστολή, το οποίο ήταν και το δεύτερο σε ύψος όρος. Το τρίτο σε σειρά ψηλότερο, θα ήταν και μία πρόκληση την οποία θα αναλάμβανε μία βρετανική αποστολή υπό τον Τζο Μπράουν, Τζορτζ Μπραντ και Τσαρλς Έβανς.
Το βουνό ονομάζεται Κανγκτσενγιούνγκα (Kangchenjunga), και θα μεταφραζόταν ως «Οι πέντε θησαυροί του χιονιού», που αφορά τις πέντε κορυφές που διαθέτει, οι οποίες λατρεύονταν από τους κατοίκους του Νταρτζίιλινγκ και του Σικκίμ. Βρίσκεται και αυτό στα Ιμαλάια στα σύνορα Ινδίας και Νεπάλ κατέχοντας υψόμετρο που φτάνει τα 8.586 μέτρα. Ενδιαφέρον είναι να αναφερθεί το γεγονός πως κάποτε θεωρούταν τα υψηλότερο βουνό παγκοσμίως μέχρι και το 1852, όταν τριγωνομετρικές έρευνες ανέδειξαν το Έβερεστ ως το πιο ψηλό με επίσημη ανακοίνωση το 1856. Το 1955 λοιπόν αναλαμβάνει η βρετανική αποστολή την κατάκτηση της κορυφής του με επικεφαλής τον Τσαρλς Έβανς, ο οποίος μάλιστα συμμετείχε και στην ανάβαση του Έβερεστ δύο χρόνια νωρίτερα.
Η συγκεκριμένη ανάβαση έμελλε να έχει σοβαρές δυσκολίες για να επιτευχθεί. Εκτός του γιγαντιαίου ύψους του βουνού, θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις καιρικές συνθήκες οι οποίες θα αποτελούσαν το βασικό εμπόδιο. Η έναρξη της διαδρομής έγινε από την πλευρά του Σικκίμ καθώς το Νεπάλ είχε αρκετούς περιοριστικούς όρους για αποστολές ξένων κρατών. Το γεγονός πως οι χάρτες δεν διέθεταν πλήρως ακριβείς τοποθεσίες θα ήταν κάτι που θα έπρεπε να επιλύσουν οι ίδιοι οι αναβάτες και η υποστηρικτική τους ομάδα. Το στρατηγείο της αποστολής στήθηκε στα 5.200 μέτρα. Η διαδρομή ήταν άκρως επικίνδυνη λόγω της μορφολογίας του βουνού με τεράστια παγόβουνα, ρευστό χιόνι και επίφοβες κορυφές και πλαγιές. Οι χιονοθύελλες και γενικότερα οι συνθήκες, σε συνδυασμό με το γεγονός πως οι ορειβάτες δεν είχαν ιδιαίτερα σύγχρονους εξοπλισμούς, είχαν αλλάξει τον σχεδιασμό κατά τη διάρκεια της πορείας.
Παρά τις κακουχίες η ορειβατική ομάδα καταφέρνει εν τέλη να φτάσει ως και την κορυφή του Κανγκτσενγιούνγκα στις 25 Μαΐου του 1955. Πριν ξεκινήσει, όμως, την δύσκολη διαδρομή της για την κορυφή είχαν δώσει υπόσχεση στον Μαχαραγιά του Σικκίμ πως θα έμενε απάτητη η κορυφή καθώς για τους κατοίκους των γύρο περιοχών θεωρούταν η κορυφή αυτή ιερή. Έτσι, σεβόμενοι τις παραδόσεις των ντόπιων πληθυσμών τήρησαν την υπόσχεσή τους και σταμάτησαν την πορεία τους ελάχιστα μέτρα κάτω από την κορυφή. Αποτέλεσαν με αυτό τον τρόπο παράδειγμα σεβασμού στις τοπικές παραδόσεις καθώς και αρμονικής συνύπαρξης ορειβασίας με τους κατοίκους των περιοχών αυτών. Έκτοτε οι ορειβατικές ομάδες που καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι εκείνο το σημείο, συνεχίζουν να τηρούν αυτό τον κανόνα.
Η πλήρης ανάβαση θα πραγματοποιηθεί από μία ομάδα Ιαπώνων το 1977 ενώ το 2018 το Κανγκτσενγιούνγκα θα κατακτηθεί και από τον Αντώνη Συκάρη και τον Φώτη Θεοχάρη οι οποίοι θα είναι και οι πρώτοι Έλληνες που θα φτάσουν μέχρι την κορυφή.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Οι πρώτοι Έλληνες που κατέκτησαν τη δυσκολότερη κορυφή των Ιμαλαΐων, kathimerini.gr, διαθέσιμο εδώ
- John Jackson, Key climber and trainer of British mountaineers, theguardian.gr, διαθέσιμο εδώ
- Kangchenjunga 1955: Η Αναγνωριστική Αποστολή που μετατράπηκε σε Πρώτη Ανάβαση, hikingexperience.gr, διαθέσιμο εδώ
- Kangchenjunga – The Last Great Mountain, ukclimbing.com, διαθέσιμο εδώ
