Της Χρυσάνθης Θανάση,
1831: Ο Turner, ένας σκλάβος και μορφωμένος ιεροκήρυκας, πίστευε ότι είχε επιλεγεί από τον Θεό, για να οδηγήσει τον λαό του μακριά από τη σκλαβιά. Στις 21 Αυγούστου 1831, ξεκίνησε την εξέγερσή του σφάζοντας τον Joseph Travis, τον ιδιοκτήτη του, καθώς, επίσης, και την οικογένειά του. Μαζί με επτά οπαδούς, ο Turner ξεκίνησε να «οργώνει» την ύπαιθρο, ελπίζοντας να συγκεντρώσει εκατοντάδες σκλαβωμένους ανθρώπους για να συμμετάσχουν στην εξέγερσή του. Εν συνεχεία, σχεδίαζε να καταλάβει το οπλοστάσιο της κομητείας στην Ιερουσαλήμ της Βιρτζίνια και, έπειτα, να βαδίσει 30 μίλια στο Dismal Swamp, όπου οι αντάρτες του θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τους διώκτες τους.
Σε δύο μέρες και νύχτες, περίπου 60 λευκοί σκοτώθηκαν ανηλεώς. Καταδικασμένη από την αρχή, η εξέγερση του Turner ήταν προβληματική από την έλλειψη πειθαρχίας μεταξύ των οπαδών του και από το γεγονός ότι μόνο 75 έγχρωμοι συσπειρώθηκαν για τον σκοπό του. Η ένοπλη αντίσταση από τους ντόπιους λευκούς και η άφιξη της πολιτοφυλακής –συνολικής δύναμης 3.000 ανδρών– έδωσαν το τελευταίο και συντριπτικό χτύπημα. Μόνο λίγα μίλια από την έδρα της κομητείας, οι αντάρτες διαλύθηκαν και είτε σκοτώθηκαν είτε αιχμαλωτίστηκαν, και πολλοί αθώοι σκλάβοι σφαγιάστηκαν στην υστερία που ακολούθησε. Ο Turner διέφυγε από τους διώκτες του για έξι εβδομάδες, αλλά τελικά συνελήφθη, δικάστηκε και απαγχονίστηκε.
Η εξέγερση του Nat Turner έβαλε τέλος στον λευκό μύθο του Νότου ότι οι σκλάβοι ήταν είτε ικανοποιημένοι με την τύχη τους είτε πολύ δουλοπρεπείς για να κάνουν ένοπλη εξέγερση. Για πολλά χρόνια στις εκκλησίες των έγχρωμων σε όλη τη χώρα, το όνομα Ιερουσαλήμ παρέπεμπε όχι μόνο στη Βίβλο, αλλά και στο μέρος όπου ο επαναστάτης σκλάβος είχε βρει τον θάνατο.
Σε απάντηση στην εξέγερσή του, τουλάχιστον εννέα Πολιτείες –Βιρτζίνια, Αλαμπάμα, Ντέλαγουερ, Τζόρτζια, Λουιζιάνα, Μέριλαντ, Βόρεια Καρολίνα, Νότια Καρολίνα και Τενεσί– ψήφισαν νόμους που στόχευαν τους σκλάβους και ελεύθερους έγχρωμους και περιόριζαν την κινητικότητά τους. Αυτοί οι νόμοι απαγόρευαν στους έγχρωμους να συγκεντρώνονται ελεύθερα, να διεξάγουν ανεξάρτητες θρησκευτικές λειτουργίες ή να κηρύττουν σε ένα πλήθος άνω των πέντε ατόμων. Ορισμένες Πολιτείες ψήφισαν νόμους που ποινικοποιούσαν την εκπαίδευση των έγχρωμων, απαγορεύοντάς τους να μάθουν ανάγνωση ή γραφή. Επιπλέον, άλλες Πολιτείες ψήφισαν νόμους που απαγόρευαν στους ελεύθερους έγχρωμους να ζουν στην Πολιτεία τους.
Αντί να υποχωρήσουν από τη φρίκη της δουλείας, όπως συνέβαινε στην Κεντρική και Νότια Αμερική, οι υπόλοιπες περιοχές που είχαν σκλάβους στην Αμερική δεσμεύτηκαν σε μια νέα εποχή σκληρότερων συνθηκών, απάνθρωπου ελέγχου και βίαιης τιμωρίας για τον περιορισμό και την καταστολή των σκλαβωμένων ανθρώπων.
Ο Turner έχει γίνει ευρύτερα δημοφιλής από τον William Styron στο μυθιστόρημά του The Confessions of Nat Turner. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα του William Styron, που δημοσιεύτηκε το 1967 και κέρδισε το βραβείο Pulitzer για μυθοπλασία το 1968. Ο χαρακτήρας του τίτλου βασίζεται στον ιστορικό Nat Turner, έναν σκλάβο ιεροκήρυκα και αυτοαποκαλούμενο προφήτη. Αν και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των αντιλήψεων για το γεγονός γύρω από την κεντρική φιγούρα του Turner, το ίδιο το βιβλίο έφτασε μόνο σε μια μικρή μερίδα του αναγνωστικού κοινού. Παρά τα βραβεία του, αυτή η προσοχή δεν ήταν πάντα θετική παρόλο που δημοσιεύθηκε στο αποκορύφωμα του κινήματος Black Power και μετά από ένα μακρύ καλοκαίρι φυλετικών ταραχών στις Ηνωμένες Πολιτείες, το μυθιστόρημα του Styron χαρακτηρίστηκε από ορισμένους ακτιβιστές πολιτικών δικαιωμάτων ως ρατσιστικό, ειδικά λόγω της απεικόνισης του συγγραφέα του Turner να ποθεί τις λευκές γυναίκες, μία από τις οποίες, τελικά, σκοτώνει.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Nat Turner Hanged; Hundreds of Black People Later Killed By White Mobs Angry About Slave Revolt, calendar.eji.org, Διαθέσιμο εδώ
- Nat Turner’s Rebellion, 1831, gilderlehrman.org, Διαθέσιμο εδώ
- Nat Turner, britannica.com, Διαθέσιμο εδώ
