Της Νικόλ Καστόρα,
Ο έρωτας μοιάζει με ζωή, μοιάζει όμως και με θάνατο! Όταν βρίσκεσαι δίπλα σε αυτόν που αγαπάς, όλα μοιάζουν πιο όμορφα και ξαφνικά σ’ έναν κόσμο χωρίς χρώμα, όλα είναι φωτεινά και όλα έχουν πια νόημα, ακόμα και τα πιο αλλόκοτα. Μέχρι και οι λύπες και οι καβγάδες έχουν μία δόση γλυκύτητας, όταν έχεις κάποιον να τα μοιράζεσαι! Όταν, όμως, αυτά δεν ξεπερνιούνται και ο ένας χάνει τον άλλο, τότε όλα μοιάζουν μάταια και ασήμαντα, ακόμα και αν είναι σημαντικά. Τότε ο κόσμος γίνεται γκρίζος και τα πάντα φαίνονται ανούσια. Και τότε, έρχονται οι αναμνήσεις, βίαιες και αμείλικτες να σου θυμίζουν το «πριν», ενώ εσύ ψάχνεις ένα «μετά». Και εκείνες οι ασήκωτες σκέψεις, που σε κάνουν να σκέφτεσαι, τι θα είχε συμβεί αν είχες μιλήσει διαφορετικά ή αν δεν είχες κάνει τις ίδιες αστοχίες.
Ο χρόνος, δυστυχώς, δεν γυρίζει πίσω. Αλλά και σε αυτό κρύβεται όλη η ουσία! Στο να προσπαθείς, δηλαδή, να μην τα παρατάς! Ακόμα και αν φαίνεται αδύνατο, εσύ πρέπει να παλέψεις για αυτόν που αγαπάς, να μην αφήσεις τον καιρό να περάσει, γιατί τότε μπορεί να είναι αργά. Και τότε ο μεγαλύτερος εχθρός του έρωτα, ο εγωισμός, θα έχει συντρίψει κάθε ομορφιά που κρύβεται πίσω από κάθε «εμείς». Κάπως έτσι είναι και η ιστορία της Rosie και του Alex. Δυο ανθρώπων που είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλον και παρόλα αυτά, προτιμούν να κρύβονται πίσω από την ταμπέλα «φίλοι» γιατί ο εγωισμός, τα λάθη του παρελθόντος, όλα όσα δεν τόλμησαν να πουν και να κάνουν, αλλά και όσα τους φοβίζουν πως είναι λάθος, τους απομακρύνουν ολοένα και περισσότερο… Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή, όπως λέει και η Rosie στην πρώτη σκηνή της ταινίας: «Θυμήσου πώς ξεκίνησαν όλα…»
Η Rosie και ο Alex είναι οι καλύτεροι φίλοι, ή τουλάχιστον έτσι λένε, από τα πέντε τους χρόνια… Στην πραγματικότητα, όμως, ο Alex είναι ο μεγάλος έρωτας της Rosie και η Rosie είναι ο μεγάλος έρωτας του Alex! Το ότι η Rosie δεν θυμάται το πρώτο φιλί του Alex στα δέκατα όγδοα γενέθλιά της, επειδή ήταν μεθυσμένη, οδηγεί τον Alex στο να ξεκινήσει σχέση με το φαινομενικά ομορφότερο κορίτσι του σχολείου, ενώ στην πραγματικότητα, για τον Alex υπάρχει μόνο η Rosie. Αυτό οδηγεί τη Rosie στο να κοιμηθεί με τον Greg, τον γόη του σχολείου, προκειμένου να αποδείξει στον Alex, αλλά πρωτίστως στον εαυτό της, πως εκείνος δεν σημαίνει τα πάντα για αυτήν. Όμως, αυτή της η επιλογή δεν την άφησε αλώβητη, καθώς έμεινε έγκυος, προσπαθώντας να πάρει μία απόφαση ολομόναχη, καθώς ο Greg το έβαλε στα πόδια, μόλις έμαθε για το γεγονός. Ενώ, λοιπόν, όλα έδειχναν πως η Rosie θα έδινε το παιδί για υιοθεσία, μόλις ακουμπάει τη μικρή Kate πάνω της όλα αλλάζουν. Έτσι, θυσιάζει το όνειρό της να σπουδάσει μαζί με τον Alex στην Αμερική, εκείνη ξενοδοχειακές σπουδές και εκείνος ιατρική, προκειμένου να μεγαλώσει την κόρη της με μοναδική στήριξη τους γονείς της, καθώς δεν είπε στον Alex για την εγκυμοσύνη της, γιατί δεν ήθελε να τον κάνει να μείνει πίσω για εκείνη.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί και να εξηγηθεί γιατί ο σκηνοθέτης επιλέγει να παρουσιάσει με κωμικό και εύκολο τρόπο το να μεγαλώνει ένας γονιός μόνος του ένα παιδί. Ο μη ρεαλιστικός τρόπος ανατροφής, όπως έχουν χαρακτηρίσει πολλοί τη συγκεκριμένη επιλογή, γίνεται πρώτον γιατί μέσα από κωμικά στοιχεία αναδεικνύεται καλύτερα η πραγματικότητα, αλλά και δεύτερον επειδή κρύβει ένα βαθύτερο νόημα, το οποίο θέλει να προβάλλει ο σκηνοθέτης στα νέα κορίτσια, στα οποία ως επί των πλείστων απευθύνεται η ταινία. Το νόημα αυτό είναι πως όποια και αν είναι η επιλογή μίας κοπέλας σχετικά με την εγκυμοσύνη (ξεκάθαρα δική της απόφαση), το να μεγαλώνεις ένα παιδί είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο! Και αυτό αποδεικνύει και η Rosie με τη ζωή της, καθώς κατάφερε κάτω από αντίξοες συνθήκες να μεγαλώσει την κόρη της, να φτιάξει τη ζωή της όπως η ίδια θέλει, αλλά και να καταφέρει στο τέλος να πραγματοποιήσει το όνειρό της και να ανοίξει το δικό της ξενοδοχείο.
Ιδιαίτερα σημαντικό και ξεχωριστό ρόλο στην ταινία κατέχει ο πατέρας της Rosie, ο οποίος με τον δικό του μοναδικά γλυκό τρόπο είναι πάντα εκεί για τη Rosie σε όποια απόφαση και να πάρει. Όταν, μάλιστα, τον χάνει ξαφνικά, χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της και ο μόνος που μπορεί να της σταθεί όπως ακριβώς το έχει ανάγκη είναι ο Alex, με τον οποίο, αν και έχουν απομακρυνθεί, θα βρεθεί στο πλευρό της.
Τα χρόνια περνούν και ο Alex συνεχίζει να μένει στην Αμερική. Ο κύκλος του είναι η υψηλή κοινωνία, που στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ρηχή. Παρόλο που συζεί με κάποια φαινομενικά εντυπωσιακή γυναίκα, ζητά από τη Rosie να τον επισκεφθεί. Εκείνη αποφασίζει να κάνει το βήμα που τόσο πολύ θέλει εδώ και καιρό. Προσπαθεί να τον φιλήσει, όμως ο Alex δεν μπορεί, αν και το θέλει όσο τίποτε άλλο. Θα γίνει πατέρας και έτσι κάνει πίσω, όπως έκανε πίσω και η Rosie στο δικό του φιλί, όταν έμαθε πως θα γινόταν μητέρα. Ανταλλάσσουν πικρές κουβέντες και απομακρύνονται.
Η Rosie δουλεύει ως καμαριέρα, ο Greg επιστρέφει, φαίνεται να έχει αλλάξει και η Rosie αποφασίζει να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Έτσι τον παντρεύεται. Φυσικά, ο γάμος δεν θα κρατήσει, αλλά το πιο ατυχές είναι πως ο Greg κρύβει το γράμμα του Alex προς τη Rosie, με το οποίο της εξομολογείται όσα δεν τόλμησε να πει τόσο καιρό. Και ενώ, τελικά, ο Alex δεν γίνεται πατέρας και φαίνεται πως επιτέλους ήρθε η ώρα να είναι μαζί…
Η Rosie βρίσκει πολύ αργά το γράμμα, γιατί ο Alex παντρεύεται την πρώτη του κοπέλα. Παρόλα αυτά, η Rosie δεν τα παρατάει και αποφασίζει να εξομολογηθεί στον γάμο του Alex όσα νοιώθει. Ένας λόγος τόσο άβολος που μοιάζει με φάρσα, αφού λαμβάνει χώρα μπροστά στη νύφη και σε όλους τους καλεσμένους, αλλά και ταυτόχρονα τόσο αληθινός και ανεπιτήδευτα συγκινητικός! «Άσχετα με το πού βρίσκεσαι, τι κάνεις ή με ποιόν είσαι, εγώ πάντα θα σε αγαπώ αληθινά, ειλικρινά και απόλυτα», με αυτά τα λόγια κλείνει η Rosie τον λόγο της.
Ακόμα και αν τότε όλα φαίνονταν αδύνατα, η κουβέντα που μοιράστηκαν στην ταράτσα την ημέρα του γάμου του Alex αποκάλυψε, έστω και αργά, την αλήθεια. Η Rosie φεύγει για να ανοίξει το δικό της πανέμορφο ξενοδοχείο στην Κυανή Ακτή. Κατάφερε, τελικά, όλα όσα ήθελε ή σχεδόν όλα… Ήρθε η ημέρα των εγκαινίων και κάπου στο βάθος ξεπροβάλλει ο Alex, ζητώντας από τη Rosie να τον συνοδεύσει, έστω και μετά από δεκαοχτώ χρόνια, στον χορό αποφοίτησης που δεν της ζήτησε να τον συνοδεύσει στα δεκαοχτώ τους, με αποτέλεσμα η Rosie να πάει με τον Greg. Όμως, είναι εδώ τώρα, ζητώντας της να τον συνοδεύσει στον Χορό της Ζωής…
Το “Love, Rosie” (2014) είναι μία ρομαντική κομεντί, η οποία με ανάλαφρο και ταυτόχρονα αληθινά ανθρώπινο τρόπο μάς θυμίζει πως: «Ο καθένας μας αξίζει να έχει δίπλα του τον άνθρωπο που θα τον αγαπάει με κάθε χτύπο της καρδιάς του», όπως γράφει ο Alex στο γράμμα του προς τη Rosie. Η Lilly Collins και ο Sam Clafin είναι οι καταλληλότεροι για τους ρόλους, αφού ενσαρκώνουν εξαιρετικά δύο νέα παιδιά, τα οποία μεγαλώνουν παλεύοντας για όσα αγαπούν. Η αληθινή αγάπη δεν κερδίζει μόνο στις ταινίες, αλλά κερδίζει και στη ζωή, αρκεί να παλέψεις για εκείνη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Love, Rosie (2014), imdb.com, διαθέσιμο εδώ
- Love, Rosie – Official Trailer ,youtube.com, διαθέσιμο εδώ
- Littlest things OST, Love, Rosie, youtube.com, διαθέσιμο εδώ
