16.8 C
Athens
Παρασκευή, 26 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΠολιτισμός"Mandy" (2018): '80s, Αίμα και Psychedelic Metal

“Mandy” (2018): ’80s, Αίμα και Psychedelic Metal


Του Χαράλαμπου Νικολαΐδη,

Μια ακόμα ιστορία εκδίκησης. Τίποτα ασυνήθιστο. Τέτοιες ιστορίες ξεκινώντας από τον Άμλετ και καταλήγοντας στην κινηματογραφική εκδοχή ποιήματος του Edgar Allan Poe «Το Κοράκι» με τον αδικοχαμένο Brandon Lee είναι ένα από τα καθιερωμένα θέματα στον κινηματογράφο. Ένα εύπλαστο θέμα που μπορεί να πάρει μεγάλες διαστάσεις και να διαμορφωθεί από σεναριογράφους και σκηνοθέτες. Ένα στόρι που αν και η βασική έννοια είναι καθιερωμένη, το βασικό νόημα κρίνεται στην λεπτομέρεια, στην διαμόρφωση και εξέλιξη των χαρακτήρων, στο σενάριο (φυσικά στην υποκριτική), αλλά και στην εικόνα, όπως και στα χρώματα. Ένα πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί το Mandy του Ελληνοϊταλοκαναδέζου Πάνου Κοσμάτου.

Το Mandy έκανε πρεμιέρα το 2018: H ταινία διαδραματίζεται κάπου στα 1983. Ο Red και η Mandy είναι ένα ερωτευμένο ζευγάρι που ζει μακριά από τον Κόσμο μέσα σε ένα δάσος κοντά σε μία λίμνη, κάπου στην Καλιφόρνια. Μία παραθρησκευτική οργάνωση θα εισβάλει στη ζωή τους, λόγω του Jeremiah Sand, αρχιερέα της οργάνωσης και με τη βοήθεια παρανοϊκών μοτοσικλετιστών τεράτων, θα σκοτώσουν την Mandy. Τότε ο Red θα ζητήσει εκδίκηση.

Πηγή εικόνας: lwlies.com

Το Mandy είναι μια ταινία που οι διάλογοί της δεν παίζουν τον πρωταρχικό ρόλο. Η εστίαση στα πρόσωπα και στις εκφράσεις του προσώπου φαίνεται να αρκούν για τον Κοσμάτο. Ο Κοσμάτος φαίνεται να είναι λακωνικός, θέλει το σενάριο και οι διάλογοι να βρίσκονται σε σημεία τα οποία παίζουν βασικό ρόλο για την εξέλιξη της ταινίας και όχι απλά για να γεμίσουν τις σκηνές, χωρίς βέβαια αυτό να καταντάει κουραστικό για τον θεατή, που ταυτόχρονα τον συνεπαίρνει το κλίμα της ταινίας και ο άκρως ατμοσφαιρικός και μυστικιστικός της χαρακτήρας.

Τα σιωπηλά δάση της Αμερικής, μαζί με την ’80s-Redneck οπτική και χαρακτήρα που αποδίδει με μεγάλη μαεστρία, ο Κοσμάτος σπάνε με τον σπλάτερ χαρακτήρα της ταινίας. Κυριολεκτικά, η ταινία είναι μια σύγχρονη μεταφορά κάποιας μεσαιωνικής λαϊκής ιστορίας, βγαλμένη μέσα από σπαθιά, νικελωμένα τσεκούρια, αλυσοπρίονα και βάναυσους θανάτους, που θυμίζουν περισσότερο βασανιστήρια. Βέβαια, εμφανείς είναι οι επιρροές του Κοσμάτου από άλλες ταινίες και μάλλον γεγονότα των Η.Π.Α. Οι επιρροές αυτές εννοείται πως έρχονται από τη δεκαετία του ’80, που τα horror b-movies είχαν διαμορφώσει ένα παιδικό-εφηβικό κοινό, το οποίο αποτελεί επικαιρότητα του κινηματογράφου. Συγκεκριμένα, στην ταινία δεν κρύβονται οι προσωπικές αγάπες του Κοσμάτου για τα ’80s, αλλά συγκεκριμένα για το francise του Hellraiser, Friday the 13th, αλλά και μια ειδική μνεία στην οικογένεια Manson και τα εγκλήματά της.

Πηγή εικόνας: deeperintomovies.net

Βέβαια, όπως έγινε λόγος παραπάνω, η ταινία κερδίζει σε ατμόσφαιρα και χαρακτήρα και μάλιστα σε ξεχωριστό χαρακτήρα. Ο Benjamin Loeb και ο Ισλανδός Jóhann Jóhannsson είχαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της ταινίας και από ό,τι φαίνεται μπήκαν στο μυαλό του Κοσμάτου και ενστερνίστηκαν το όραμά του. Ο πρώτος με τη φωτογραφία και με τα χρώματα, όπως σκοτεινό σκούρο μπλε, που περιγράφει με μεγάλη λεπτομέρεια τα δάση της Καλιφόρνια το σούρουπο αλλά και μέσα στο βαθύ σκοτάδι, καθώς και το έντονο κόκκινο, που σπάει και έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με το μπλε, που υπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Το έντονα φωτεινό κόκκινο φαίνεται να έχει τις ρίζες του στο κόκκινο που χρησιμοποιούσε ο Kubrick στις ταινίες ή ακόμα και ο Vermeer στους πίνακές του (η σκηνή του μπάνιου και η ταπετσαρία του τοίχου θυμίζει κάτι από Kubrick).

Βασικό ρόλο έχει, βέβαια, και η μουσική της ταινίας. Ποιος θα μπορούσε να το κάνει καλύτερα από τον αδικοχαμένο Jóhann Jóhannsson, που δεν πρόλαβε να χαρεί την επιτυχία του, καθώς πέθανε την ίδια χρονιά; Ο χαρακτήρας της μουσικής επένδυσης της ταινίας ταιριάζει απόλυτα με την ίδια την ταινία. Μια ταινία που χαρακτηρίζεται από τη χρήση ναρκωτικών, όπως LSD και κοκαΐνη, ενώ η Psychedelic, classic-metal-post rock μουσική του Johann, ταιριάζει τέλεια. Αυτό το τρίδυμο ταίριαξε αρμονικά στην απόδοση των σκηνών, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα τρόμου αλλά και υπαρξιακής αναζήτησής.

Πηγή εικόνας: frieze.com

Η κάθαρση έρχεται με πόνο αλλά και με τρέλα στο τέλος. Ο απολογισμός είναι σκληρός με ποικίλα συναισθήματα να βομβαρδίζουν τον πρωταγωνιστή κατά τη διάρκεια της επιστροφής στο σπίτι του, ερχόμενος από μια αιματοχυσία.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Mandy (2018), imdb.com, διαθέσιμο εδώ
  • MANDY – Official Trailer, youtube.com, διαθέσιμο εδώ
  • Mandy, flix.gr, διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Χαράλαμπος Νικολαΐδης
Χαράλαμπος Νικολαΐδης
Γεννήθηκε το 1998 και μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό του δήμου Αλμωπίας. Είναι απόφοιτος λυκείου και ολοκληρώνει τις σπουδές στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο. Είναι λάτρης του καλού κινηματογράφου και των βιβλίων. Είναι μεγάλος οπαδός του Stephen King και της Agatha Christie. Πρόσφατα άρχισε να ασχολείται με την φωτογραφία.