Του Θάνου Κουλουβάκη,
Η αλήθεια είναι ότι έχουν γραφτεί πάρα πολλά άρθρα για τα ταξίδια· για ποιον λόγο μας γοητεύουν, γιατί τα θεωρούμε τόσο σημαντικά ή τι συναισθήματα μας προκαλούν. Έτσι, όταν σκέφτηκα να γράψω ένα άρθρο σχετικά με αυτό το θέμα, σίγουρα δεν ήθελα να αναφέρω πόσο υπέροχα έχω περάσει όπου έχω πάει και ότι τα ταξίδια διευρύνουν τους πνευματικούς μας ορίζοντες. Κι αυτό, όχι μόνο γιατί θα βαρεθείτε μέσα στο πρώτο λεπτό που θα διαβάζετε αυτό το άρθρο, αλλά και γιατί θα βαρεθώ εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου.
Γράφω, λοιπόν, ναι μεν για τα ταξίδια, αλλά για μία σπουδαιότητά τους που συχνά ξεχνάμε, διότι επικεντρωνόμαστε στις καινούριες εικόνες που διαχέονται γύρω μας. Όταν ταξιδεύουμε σε ένα οποιοδήποτε μέρος, δεν πάμε απλά κάπου με καινούρια μνημεία, μουσεία και μαγαζιά. Ουσιαστικά, ταξιδεύουμε σε έναν άλλο πολιτισμό και μας δίνεται η ευκαιρία να βιώσουμε –έστω και για λίγο– πώς είναι να υπάρχεις μέσα σε αυτόν, πώς είναι να συναναστρέφεσαι ανθρώπους μέσα σε αυτόν, να διασκεδάζεις, να επικοινωνείς.
Κι αυτό είναι κάτι το σπουδαίο και το σπάνιο. Διότι, όσο κι αν η ήπειρός μας είναι σε έναν βαθμό πολυπολιτισμική, η Ελλάδα ακόμη έχει βήματα να κάνει. Έτσι, όταν μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε έναν άλλο πολιτισμό μέσω ενός ταξιδιού, πραγματικά αξίζει να μπούμε στη διαδικασία να το κάνουμε. Κι αυτό δεν απαιτεί πολλά. Απλώς η παρατήρηση είναι μία πολύ καλή αρχή. Παρατηρήστε πώς οι άνθρωποι της χώρας την οποία επισκεφτήκατε περπατούν, πώς αγκαλιάζονται, πώς τρώνε, πώς χαμογελούν. Διότι ο πολιτισμός αντανακλά απίστευτα καλά πάνω στους ανθρώπους.
Κι έπειτα, δείτε πώς διασκεδάζουν, τι τους αρέσει να τρώνε και να πίνουν. Μπείτε μέσα στην κουλτούρα τους, χαθείτε εκεί για μερικές μέρες, βιώστε έντονα τη διαφορά, γευτείτε τις γεύσεις, μυρίστε τις μυρωδιές, ακούστε τους ήχους. Διότι πέρα από την εικόνα, όλα αυτά έχουν επίσης πολύ μεγάλη σημασία. Και βεβαίως, πάνω από όλα, δεχτείτε τη διαφορετικότητα. Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και αυτό είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Όταν ταξιδεύουμε, είναι σημαντικό να είμαστε «ανοιχτοί» και «ανοιχτές» σε πράγματα που δεν γνωρίζαμε ή δεν έχουμε συνηθίσει. Η κάθε χώρα έχει τις δικές της συνήθειες, τα δικά της έθιμα, και εν γένει τη δική της συμπεριφορά. Αν και –για να είμαστε ειλικρινείς– σε καμία χώρα δεν υπάρχει μία καθολική κοινωνική συμπεριφορά ή εντελώς κοινή κουλτούρα. Όμως, αναμφίβολα, υπάρχουν ομοιότητες.
Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι τα ταξίδια είναι μία ευκαιρία για επαφή με διαφορετικούς πολιτισμούς από τον δικό μας, για να κατανοήσουμε ότι ο κόσμος μας είναι πολύ μεγάλος και δεν αποτελούμε εμείς το κέντρο του. Και βεβαίως, αποτελούν ένα μέσο για να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις μας.
