Της Αικατερίνης Φαΐλι,
1893: Διοργανώνεται το πρώτο συλλαλητήριο στην Ελλάδα για την Εργατική Πρωτομαγιά και συνεπώς πραγματοποιείται ο πρώτος εορτασμός της. Εκείνη την εποχή, οι συνθήκες εργασίας χαρακτηρίζονταν ως απάνθρωπες, ανασφάλιστες, με μη συγκεκριμένο ωράριο, χαμηλόμισθες και με περιβάλλον που πολλές φορές έπληττε την υγεία των εργαζομένων. Η γιορτή της Πρωτομαγιάς καθιερώθηκε προς τιμήν των μεγάλων εργατικών αγώνων που πραγματοποιήθηκαν τον 19ο αιώνα, με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών και παροχών στον τομέα της εργασίας. Ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς στη χώρας μας σηματοδοτείται με τον συντονισμό του πρώτου εργατικού συλλαλητηρίου το 1893. Με πρωτοβουλία του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου του Σταύρου Καλλέργη, επιλέγεται η Κυριακή 2 Μαΐου να πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στις πέντε το απόγευμα. Η επιλογή της Κυριακής αντί του Σαββάτου, που ήταν πρώτη του μήνα, προτιμήθηκε, διότι ήταν αργία και η συμμετοχή θα ήταν ενεργότερη και μεγαλύτερη. Στη συγκέντρωση, που διαδιδόταν και προωθούνταν από τον Φεβρουάριο, συσπειρώθηκαν πάνω από δύο χιλιάδες σοσιαλιστές και εργαζόμενοι, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους. Μερικά από τα αιτήματά τους αποτελούσαν: η οκτάωρη εργασία, η ίση αμοιβή για ίση εργασία, η βελτίωση του εργατικού περιβάλλοντος, o τερματισμός της εκμετάλλευσης και της δυστυχίας εργατών κ.α.
1935: Υπογράφεται το Σύμφωνο Αμοιβαίας Βοήθειας μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Γαλλίας. Με τις επικίνδυνες διεθνείς εξελίξεις, την ανάπτυξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων – που έκαναν αισθητή την παρουσία τους – και το ξέσπασμα ενός πολέμου να γίνεται πλέον υπόθεση ορατή και αναπόφευκτη, η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών επεδίωξε την αποκλιμάκωση των εντάσεων. Προσπαθούσε να αναπαράγει την αναγκαιότητα μιας ενιαίας και αδιαίρετης ειρήνης, μέσω της εφαρμογής μιας πολιτικής συλλογικής ασφάλειας. Έτσι, στην προσπάθεια να αποτρέψει τον κλονισμό της ειρηνικής συνύπαρξης, αποφασίστηκε η υπογραφή του Γάλλο-Σοβιετικού συμφώνου αμοιβαίας βοήθειας, στις 2 Μαΐου του 1935 στο Παρίσι. Είναι σημαντικό να αναφερθεί, πως είχαν επιχειρηθεί στο παρελθόν αντίστοιχες προσπάθειες, όμως ο αιφνίδιος θάνατος του Υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας, Λουί Μπαρτού, ανέκοψε προσωρινά τον σχεδιασμό αυτό. Η υπογραφή της συγκεκριμένης συνθήκης οδήγησε στην επαναστρατιωτικοποίηση της Ρηνανίας από τη ναζιστική Γερμανία και πλέον το ξέσπασμα ενός νέου πολέμου κατέστη άφευκτο.
1977: Τιμάται με το διεθνές βραβείο «Λένιν» για την ειρήνη, ο Έλληνας πολυγραφότατος ποιητής Γιάννης Ρίτσος, στη Μόσχα. Ο Γιάννης Ρίτσος αποτελεί έναν από τους κορυφαίους Έλληνες ποιητές, με πάνω από εκατό ποιητικές συλλογές και συνθέσεις, εννέα πεζογραφήματα, θεατρικές παραστάσεις, μεταφράσεις, χρονογραφήματα και δημοσιεύματα. Το ενδιαφέρον του, από μικρή ηλικία, στράφηκε προς την ποίηση. Μελετούσε τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της εποχής, ασχολήθηκε με τη μουσική, το θέατρο και τον χορό και αποτέλεσε μέλος της Εθνικής Αντίστασης, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί και στην εξορία. Κάποια από τα σπουδαία έργα του αποτελούν: «Τρακτέρ», «Γράμματα για το Μέτωπο», «Επιτάφιος», «Η εαρινή συμφωνία» κ.α. Γνώρισε μια πληθώρα τιμητικών διακρίσεων και βραβείων, κάποια εκ των οποίων είναι το «Μέγα Διεθνές Βραβείο Ποίησης», το «Βραβείο Μποντελό» κ.α. Το 1977 τιμάται με βραβείο «Λένιν», για ολόκληρη τη σταδιοδρομία και το δημιουργικό έργο του, που εκπορευόταν από τη συλλογική ευτυχία, τη συνεχή προσφορά και την προάσπιση της ειρήνης. Η απονομή του βραβείου αυτού γνώρισε μεγάλη απήχηση, όπως αυτή που προκάλεσε και η πορεία του Έλληνα ποιητή, υπερασπιστή και αγωνιστή για τη διασφάλιση και εδραίωση της ειρήνης.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- 2/5/1893: Ο πρώτος γιορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα, drepani.gr, διαθέσιμο εδώ
- «Μέρες Μαγιού» από το 1893 ώς σήμερα, Τα Νέα.gr, διαθέσιμο εδώ
- Η συνεπής στάση της ΕΣΣΔ, Ο Ριζοσπάστης, διαθέσιμο εδώ
- Η πάλη εναντίον του ναζισμού: Η σοβιετική διπλωματία κατά την περίοδο 1933-1939, Ημερόδρομος.gr, διαθέσιμο εδώ
- Σαν σήμερα: Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος τιμάται με το Διεθνές Βραβείο Λένιν, Έθνος.gr, διαθέσιμο εδώ
