17.7 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΚοινωνίαΚαι μετά το πανεπιστήμιο... τι;

Και μετά το πανεπιστήμιο… τι;


Της Πωλίνας Παλλιεράκη,

Μόλις αποφοίτησες και πήρες επιτέλους αυτό το πολυπόθητο πτυχίο! Όλοι πρέπει να είναι συγκινημένοι με σένα και ήδη να σε βλέπουν ως μεγαλοεπιστήμονα ή στέλεχος επιχειρήσεων. Γονείς, παππούδες, θείοι σε συγχαίρουν όλοι για την επιτυχία. Έκδηλη η ατμόσφαιρα ενθουσιασμού που επικρατεί, ώσπου να τεθεί η ερώτηση παγίδα που θα τα καταστρέψει όλα: «Και τώρα; Τι θα κάνεις στη ζωή σου;».

Και ναι, μόλις αντιλήφθηκες πως δεν έχεις ιδέα για τα επόμενα βήματα της ζωής σου. Θα αναρωτιέσαι συχνά: Τι επάγγελμα θα μου ταίριαζε; Πώς θα βρω εργασία; Είχα ποτέ άλλους στόχους πέρα από το πτυχίο μου; Μου αρέσει αυτό που κάνω;

Μολονότι, μία εύκολη απάντηση σε μία τέτοια ερώτηση θα ήταν «μεταπτυχιακό!». Έχουμε μάθει να βολευόμαστε πίσω από τα θρανία, οπότε ένα μεταπτυχιακό φαντάζει ως η ιδανική επιλογή.

Όμως, μην αισθάνεσαι άβολα, μεγαλώνουμε με τέτοιου είδους προοπτικές. Πολλές φορές τείνουμε στην εύκολη και «ασφαλή» λύση, σε ένα καλό μεταπτυχιακό δηλαδή. Όμως, είναι πραγματικά αυτό που ονειρευόμαστε; Ή δεν γνωρίζουμε άλλες εναλλακτικές;

Πηγή εικόνας: citycampus.gr

Αρχικά, τι σημαίνει ασφαλής; Είναι πράγματι ασφαλές να αφιερώσουμε ακόμα δύο έτη στη ζωή μας για να σπουδάσουμε κάτι πάνω στο οποίο δεν έχουμε ποτέ εργαστεί; Είμαστε τόσο βέβαιοι για τα επαγγελματικά μονοπάτια που επιθυμούμε να ακολουθήσουμε από νωρίς, γι’ αυτό και αποκτάμε εξειδίκευση; Είμαστε τόσο σίγουροι ότι θα είμαστε ικανοί να αξιοποιήσουμε το μεταπτυχιακό μας, καθώς αυτό, όπως και ένα πτυχίο, δεν μας προσφέρουν βέβαιη εργασία. Συν τοις άλλοις κρίνουμε πιο ασφαλές να επενδύσουμε ποσά των δέκα ή των πενήντα χιλιάδων ευρώ για ένα μεταπτυχιακό από το να δοκιμάσουμε τις δεξιότητές μας στο επιχειρείν ή σε ένα αντίστοιχο εργασιακό περιβάλλον;

Και στο σημείο αυτό η ανέμελη ζωή του φοιτητή σταματάει

Καλούμαστε στη ζωή μας να πάρουμε αποφάσεις για τις οποίες δεν μας έχουν δοθεί οδηγίες χρήσεις και σκονάκια. Έχουμε συνηθίσει στο να έχουμε όλα στρωμένα, στη μασημένη τροφή, και όταν αυτό πια δεν συμβαίνει, αντιδρούμε. Αντιδρούμε και ψάχνουμε διαρκώς αποδιοπομπαίους τράγους για να επιρρίψουμε τις ευθύνες. Ποιος όμως μάς είπε ότι η ζωή είναι δίκαιη; Για να έχουμε, πρέπει να διεκδικούμε. Και αντίστοιχα, για να διεκδικήσουμε, πρέπει να εκτεθούμε. Πρέπει να έχουμε ανοιχτό μυαλό, να επικοινωνούμε διαρκώς και να δικτυωνόμαστε. Είναι σημαντικό να τολμούμε και να μην φοβόμαστε την αποτυχία.

Ωστόσο, φαίνεται πως πολλές φορές γινόμαστε θεατές της ζωής μας και περιμένουμε από κάποιον να μας καθοδηγήσει και να μας ωθήσει στο επόμενο βήμα. Η μαγική λύση θα δοθεί από τα πιο αγαπημένα και εν δυνάμει πιο επικίνδυνα άτομα που έχουμε στη ζωή μας. Τον οικογενειακό μας περίγυρο, με λίγα λόγια. Οι γονείς μας από την υπερβολική αγάπη που μας έχουν, αρνούνται να μας βλέπουν στην αδράνεια και γι’ αυτό θεωρούν πως είναι δέον να μας υποδείξουν τον δρόμο της επιτυχίας. Τον δρόμο δηλαδή που γνώρισε ένδοξες εποχές όταν εκείνοι ήταν νέοι. Το μονοπάτι που σίγουρα θα εξασφαλίσει μία εργασία και για το παιδί τους. Το μονοπάτι του μεταπτυχιακού.

Ύστερα από το Πανεπιστήμιο, οι τίτλοι σπουδών αποτελούν πιστοποιημένες γνώσεις και όχι συμβόλαια εργασίας. Η άποψη ότι ένα μεταπτυχιακό αποτελεί συμβόλαιο εργασίας θεωρείται κατάλοιπο του παρελθόντος. Τα χρόνια εκείνα ήταν της μοδός να κάνει ο καθένας πάνω από ένα μεταπτυχιακό, έτσι ώστε να επιβιώνει στην ανταγωνιστική αγορά εργασίας. Στις μέρες μας όμως, έχουμε διεισδύσει επισήμως στην εποχή ενός ακαδημαϊκού πληθωρισμού, που σε ελεύθερη μετάφραση εννοείται πως τα πτυχία αποστερούνται την αξία τους με την πάροδο των χρόνων.

Είναι λογικό μετά το Πανεπιστήμιο να μεταβάλλονται οι σταθερές μας. Πλέον μπορούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας και να σχεδιάσουμε εμείς οι ίδιοι τα επόμενά μας βήματα. Να διαβούμε μονοπάτια που δεν τολμήσαμε στο παρελθόν να εξερευνήσουμε. Δεν ταξιδέψαμε όταν μας δόθηκε η ευκαιρία. Δεν δοκιμάσαμε τις δεξιότητές μας. Δεν συμμετείχαμε ενεργά σε ομάδες του Πανεπιστήμιου, σε εθελοντικές οργανώσεις. Δεν τολμήσαμε να σπουδάσουμε σε μία ξένη –για μας – χώρα του εξωτερικού για ένα εξάμηνο. Δεν είπαμε «ναι» σε εκείνη την εργασία που θα μας προετοίμαζε για τον κόσμο της αγοράς εργασίας. Λησμονήσαμε να προετοιμαστούμε για τον κόσμο της πραγματικότητας.

Ανταγωνισμός μεταξύ πτυχιούχων

Σαφώς και υπάρχει «μποτιλιάρισμα» μεταξύ μας. Και αυτό διότι κινούμαστε στον ίδιο δρόμο και πρέπει διαρκώς να υπερβούμε τους άλλου για να επιβιώσουμε. Συνέχεια αναζητούμε μία θέση εργασίας, που πάντα θα απαιτεί και μία σχετική προϋπηρεσία.

Φυσικά, δεν είμαστε σε θέση να μειώσουμε την αξία ενός μεταπτυχιακού. Τω όντι, πολλές φορές κρίνεται απαραίτητο. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι για όλους, και ούτε όλοι πρέπει με το που τελειώσουν την ακαδημαϊκή τους πορεία στο Πανεπιστήμιο να προβούν σε αυτό επειδή είναι «ασφαλές».

Θέλουμε από τα 22 μας έτη, άλλωστε, να καταδικαζόμαστε να ζούμε στη ζώνη ασφαλείας μας; Τα πιο δημιουργικά και παραγωγικά χρόνια εκκινούν όταν δεν είμαστε φαλκιδευμένοι σε περιορισμούς και οδηγίες χρήσης.

Πηγή εικόνας: citycampus.gr

Σχεδίασε εσύ το μονοπάτι της ζωής σου για να πετύχεις

Μην κάνεις ποτέ εκπτώσεις στα όνειρά σου και ποτέ μην θεωρείς κάτι ακατόρθωτο. Άλλωστε, πόρτα που δε χτυπάς, δεν ανοίγει ποτέ. Πρέπει να είσαι ανοιχτός στο κυνήγι νέων εμπειριών που θα διαμορφώσουν την προσωπικότητά σου και θα σου αναπτύξουν πολύτιμες δεξιότητες που θα σε αναδείξουν. Μην τα παρατάς, προσπάθησέ το. Η ζωή δεν είναι εύκολη. Θα έρθεις σε επαφή με τις γλύκες, αλλά και με τις προκλήσεις της ζωής και έτσι θα βρεις την πραγματική δύναμη που κρύβεις μέσα σου για να τα καταφέρεις.

Σε μια στιγμή αναφέρει ο Brian Tracy πως «τα άτομα που δεν ακολουθούν τα όνειρα τους σύντομα θα βρεθούν στη θέση να εξυπηρετούν το όνειρο κάποιου άλλου». Οι σπουδές μας είναι απλά η αφετηρία του ταξιδιού, όχι ο προορισμός. Πρέπει να ηγηθούμε του εαυτού μας και να μεταμορφωθούμε σε συλλέκτες εμπειριών. Μόνο έτσι θα οδηγηθούμε στον προορισμό. Επομένως, η απόφαση είναι δική σου. Επιθυμείς να ακολουθήσεις ένα βατό γνώριμο μονοπάτι ή να χαράξεις το δικό σου;


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Η ζωή μετά…το πτυχίο!, frapress.gr, διαθέσιμο εδώ
  • Γιατί Αξίζεις Να Ακολουθήσεις Τα Όνειρά Σου, terry.gr, διαθέσιμο εδώ
  • Πώς να συνηθίσεις τη ζωή μετά το Πανεπιστήμιο, orama-group.com, διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Πωλίνα Παλλιεράκη
Πωλίνα Παλλιεράκη
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπουδάζει Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (ΕΚΠΑ). Γνωρίζει Αγγλικά, Γαλλικά και Ισπανικά και έχει σαν χόμπυ μου την κιθάρα, που παίζει από παιδί. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη στα βιβλία, καθώς και στην αρθρογραφία, μιας και μέσα από αυτήν εξωτερικεύει τις σκέψεις και τις απόψεις της. Παθιάζεται με ό,τι κι αν κάνει και έχει μεράκι να βγάλει εις πέρας καθετί που της ανατίθεται.