15.7 C
Athens
Παρασκευή, 26 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΚοινωνίαΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, αντιμετώπιση και ρατσισμός

ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, αντιμετώπιση και ρατσισμός


Της Σοφίας Τσαπαδά,

Ο όρος ΛΟΑΤΚΙ+ (LGBTQ+) είναι γνωστός σε πολύ κόσμο και προκύπτει από τα αρχικά των παρακάτω λέξεων:

  • Λεσβία (γυναίκα ομοφυλόφιλη, που βιώνει ρομαντική αγάπη ή σεξουαλική έλξη προς άλλα θηλυκά).
  • Ομοφυλόφιλος (γκέι, είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει τα αρσενικά που νιώθουν έλξη για άλλα αρσενικά, αλλά και οι λεσβίες μπορεί επίσης να αναφέρονται ως γκέι).
  • Αμφιφυλόφιλος (η ρομαντική ή σεξουαλική έλξη σε άτομα οποιουδήποτε φύλου. Αυτή η πτυχή μερικές φορές ονομάζεται «πανσεξουαλικότητα»).
  • Τρανσέξουαλ (είναι ένας όρος «ομπρέλα» για άτομα των οποίων η ταυτότητα φύλου διαφέρει από αυτή που συνήθως σχετίζεται με το φύλο που τους ανατέθηκε κατά τη γέννηση. Μερικές φορές χρησιμοποιείται η συντομογραφία τρανς).
  • Κουήρ ή Κουέσινγκ (το Gender Queer είναι επίσης ένας όρος ομπρέλα για τις ταυτότητες των φύλων που δεν είναι αποκλειστικά θηλυκές ή αρσενικές –που είναι επομένως εκτός του δυαδικού φύλου και της cisnormativity).

Τα τρία πρώτα γράμματα (ΛΟΑ) αφορούν ομάδες που αντιμετωπίζουν διάκριση σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους, ενώ τα τελευταία (ΤΚΙ) αφορούν άτομα που αντιμετωπίζουν διάκριση σχετικά με την ταυτότητα του φύλου τους. Βέβαια, το πλήρες αρκτικόλεξο είναι LGBTTTQQIAA, όμως το LGBTQ+ ή ΛΟΑΤΚΙ+, χρησιμοποιείται συχνότερα, όντας ευκολότερο για όλους.

Πηγή εικόνας: zachariasandfriends.com

Εξίσου γνωστή είναι και η σημαία της κοινότητας, με τα πολλά και εντυπωσιακά χρώματα, καθένα από τα οποία σημαίνει και κάτι. Αυτός είναι και ο λόγος που ορισμένες φορές αποκαλείται «κοινότητα του ουράνιου τόξου».

Αφορμή για την εμφάνιση της ορολογίας αποτέλεσε η σεξουαλική επανάσταση (1960-1980). Μέχρι τότε, χρησιμοποιούταν προσβλητικοί χαρακτηρισμοί από την ετεροφυλόφιλη κοινωνία για τα άτομα που ανήκαν σε αυτές τις ομάδες. Ήταν το «τρίτο φύλο», μία μειονότητα μαζί με άλλες, όχι αρκετά καλές και αρκετά φυσιολογικές για τους υπόλοιπους, που φυσικά θεωρούσαν τους εαυτούς τους «άψογους» σε όλα και φοβόντουσαν μη «μολυνθούν» ή κάποιος «διαφορετικός» τους «κολλήσει» κάτι.

Από τότε, λοιπόν, ξεκινά μια προσπάθεια νόμιμης και ίσης αναγνώρισης και για  αυτούς τους ανθρώπους. Το 1988, οι ακτιβιστές ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν το αρκτικόλεξο ΛΟΑΤ στις ΗΠΑ. Τη δεκαετία του 1990, μέσω του κινήματος οι γκέι, οι λεσβίες, οι μπαισέξουαλ και οι τρανς διεκδίκησαν ίσο σεβασμό.

Όμως, μετά από τόσα χρόνια, αυτή η ισότητα και αυτός ο σεβασμός γιατί δεν έχουν έρθει; Ακόμα και σήμερα, τον 21ο αιώνα, άνθρωποι με ένα σεξουαλικό προσανατολισμό πέραν του επιτρεπτού, περιθωριοποιούνται, χλευάζονται και αντιμετωπίζονται με τον χειρότερο τρόπο. Από μικρά παιδιά μέχρι ηλικιωμένα άτομα, βιώνουν τρομακτικές καταστάσεις και δυστυχώς τα περισσότερα μαθαίνουν σε αυτό και δεν μιλάνε. Άνθρωποι που φοβούνται να ζήσουν ελεύθεροι γιατί η κοινωνία θα τους χαρακτηρίσει με τα χειρότερα επίθετα, θα τους επιτεθεί και θα τους χτυπήσει τόσο πολύ σε σημείο που θα τους θανατώσει. Όλα αυτά, μέρα μεσημέρι σε έναν κεντρικό και πολυσύχναστο δρόμο, και ίσως εκείνη τη στιγμή να μη βρεθεί κανείς να αντιδράσει.

Είναι, όμως, μόνο θέμα της κοινωνίας; Όχι. Τεράστιο μερίδιο σε όλο αυτό έχει η πολιτεία και όσοι την εκπροσωπούν. Πριν από περίπου μία δεκαετία, προτάθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα η ψήφιση ενός αντιρατσιστικού νομοσχεδίου το οποίο μεταξύ άλλων, περιελάβανε την προστασία των ομοφυλόφιλων από συγκεκριμένα είδη διακρίσεων. Η ψήφιση αναβλήθηκε και τέθηκε επί τάπητος ξανά μετά από κάποια χρόνια. Όταν λοιπόν φτάνουμε στο σημείο της έκδοσης νόμων ώστε μία μερίδα να μην δέχεται ρατσιστικές συμπεριφορές, καταλαβαίνουμε πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά και θα έπρεπε να μας προβληματίζει όλους.

Λόγο σε όλο αυτό έχει φυσικά και η εκκλησία. Πολλοί μητροπολίτες τάχθηκαν κατά των διατάξεων που αφορούσαν την προστασία των ομοφυλοφίλων, θεωρώντας τους προφανώς πολίτες δεύτερης κατηγορίας που δεν αξίζουν να καλύπτονται νομικά, αφού δε βαδίζουν στο μονοπάτι του Αδάμ και της Εύας. Επιπλέον, δε δίστασαν να συγκρίνουν την ομοφυλοφιλία με δύο εγκληματικά φαινόμενα, την παιδοφιλία και την κτηνοβασία. Την ώρα λοιπόν που όλο και συχνότερα μαθαίνουμε για παπάδες που ασελγούν πάνω σε παιδιά, τα βιάζουν και τα απειλούν να μην αναφέρουν ποτέ τίποτα, οι γκέι, οι λεσβίες, οι τρανς, οι κουήρ, στερούνται βασικών δικαιωμάτων. Ενώ οι «εκπρόσωποι του θεού» είναι ελεύθεροι να κάνουν τα αίσχη τους και παράλληλα όλοι να τους σέβονται, οι άνθρωποι της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας δεν μπορούν να ζήσουν όπως θέλουν. Διότι, κατά τη γνώμη των πολλών είναι κίνδυνος, παρουσιάζουν κάτι «μη-φυσιολογικό» και ακυρώνουν την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων.

Είναι αδιανόητο εν έτει 2022, άνθρωποι να χρησιμοποιούν υβριστικές εκφράσεις εναντίον άλλων ανθρώπων επειδή δεν τους αρέσει κάτι επάνω τους, μαθητές να δέχονται χυδαίες λεκτικές επιθέσεις από καθηγητές, και εργαζόμενοι να αντιμετωπίζουν προσβλητικές συμπεριφορές από εργοδότες και συναδέλφους. Επίσης, είναι τουλάχιστον ανεπίτρεπτο, εγκληματικές οργανώσεις να απειλούσαν ανοιχτά τους ομοφυλόφιλους, να ενθάρρυναν ρητορικές και πράξεις μίσους εναντίον τους και σε συνεργασία με την Ελληνική Αστυνομία να τους φυλάκιζαν με το πρόσχημα ότι «έτσι κρατούσαν την πόλη καθαρή».

Πηγή εικόνας: flowmagazine.gr

Σε μια κοινωνία που ένα παιδί ντρέπεται και φοβάται να πάει στο σχολείο, δύο άνθρωποι φοβούνται να εκδηλώσουν την αγάπη τους και δεν τους επιτρέπεται να ενώσουν τις ζωές τους με νόμο ούτε να προχωρήσουν στην υιοθεσία ενός παιδιού είμαστε όλοι υπόλογοι, ιδιαίτερα όταν αιτία όλων των παραπάνω είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η σεξουαλική ταυτότητα.

Αντί, λοιπόν, να διδάσκεται η ομοφοβικότητα και ο ρατσισμός, ας ξεκινήσει να διδάσκεται η ενσυναίσθηση, η αγάπη και ο σεβασμός προς τους γύρω μας. Ίσως αν δεν καταπιέζαμε τους ανθρώπους να «μπούνε» σε καλούπια ξεπερασμένα και δεν τους μαθαίναμε να κρίνουν τους άλλους από την εμφάνιση, τα πράγματα να ήτανε λίγο καλύτερα. Όσο όμως όλα αυτά συνεχίζονται, η κοινωνία θα βυθίζεται στο σκοτάδι και θα συνεχίζει να μισεί άτομα άλλης εθνικότητας, θρησκείας και σεξουαλικότητας επειδή έτσι έμαθε και έτσι μαθαίνει στους απογόνους της. Ειλικρινά, ελπίζω κάποια στιγμή να μη χρειάζεται να κάνουμε λόγο για όλα αυτά γιατί θα έχουν πάψει και θα φαντάζουν σαν ένα μακρινό και κακό όνειρο, αλλά μέχρι τότε οφείλουμε να συνεχίζουμε να διεκδικούμε ένα καλύτερο μέλλον.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Δικαιώματα ΛΟΑΤ στην Ελλάδα, el.wikipedia.org, διαθέσιμο εδώ
  •  What Does LGBTQ+ Mean?, ok2bme.ca, διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Σοφία Τσαπαδά
Σοφία Τσαπαδά
Γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπουδάζει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας στην Κομοτηνή. Είναι μέλος εθελοντικών ομάδων που σχετίζονται με το περιβάλλον, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τέλος τα κοινωνικά ζήτημα. Πρόσφατα, παρακολουθούσε μία σειρά σεμιναρίων για την ενδυνάμωση των γυναικών. Ζητήματα όπως τα προαναφερθέντα την ενδιαφέρουν αρκετά και όποτε της δίνεται η ευκαιρία λαμβάνει μέρος σε ενημερώσεις και σεμινάρια αναφορικά με αυτά.