Της Κυριακής Μαλλιαρίδου,
Ο λόγος για την Αλίκη Λευθεριώτη η οποία μας συστήνεται με το καλλιτεχνικό της όνομα Saber Rider. Ασχολείται με τη σύνθεση μουσικής και σίγουρα έχουμε ακούσματα της δουλειάς της, είτε μέσα από τηλεοπτικές σειρές, είτε από παραγωγές κινηματογράφου ή χορού. Η μουσική στη ζωή της ξεκίνησε από τότε που ήταν πέντε ετών και από το αρμόνιο που ο πατέρας της, τής έκανε δώρο. Διαθέτει πτυχίο πιάνου και θεωρίας, ενώ παράλληλα εξέλιξε τις σπουδές της στην Ελλάδα και στο Λονδίνο, τόσο στο αντικείμενο της σύνθεσης, όσο και σ’ αυτό των βραζιλιάνικων κρουστών, παίρνοντας ειδίκευση στη μουσική για εικόνα, καθώς και στην ηλεκτροακουστική σύνθεση.
Στην εκπληκτική λίστα των δραστηριοτήτων της, εμπεριέχεται η ενασχόληση της με την παραγωγή και σύνθεση για διάφορα media, η μουσική επιμέλεια για τηλεόραση μέχρι μιξάζ, sound design, ραδιοφωνικές εκπομπές, αυτοσχεδιασμό και πλήκτρα σε μπάντες, όπως και η ενασχόληση με το πιάνο για μπαλέτο. Με την ιδιότητα της συνθέτριας και της σχεδιάστριας ήχου, έχει προβάλλει τη δουλειά της μεταξύ άλλων, στα: London Graduate Fashion Week, Resonance FM, Athens Video Dance Project, City University London και Goldsmiths University of London, στην Εθνική Ελληνική Τηλεόραση, όπως και στο Διεθνές Φεστιβάλ Νέας Υόρκης. Ωστόσο ως βάση της ορίζεται η Αθήνα.
Την πρώτη της δισκογραφική δουλειά την υπογράφει με το ψευδώνυμό της, Saber Rider, και δεν είναι άλλη από το “Heaps” που κυκλοφόρησε από τη Just Gazing Records λίγο πριν το τέλος του 2021. Ένα ψευδώνυμο που διατηρεί από τα σχολικά της χρόνια και δεν σχετίζεται αποκλειστικά με το πρότζεκτ ή τον ήχο της. Οφείλεται σε ένα διαστημικό παιδικό γουέστερν που εμφανίστηκε τη δεκαετία του ’80. Μπορεί κανείς να ανακαλύψει στο Bandcamp, την 16λεπτη εκδοχή του “Heaps”, που είναι το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου και αποτέλεσε την εκπλήρωση της επιθυμίας του μουσείου τέχνης West Den Haag. Στο άλμπουμ περιλαμβάνεται μια οκτάλεπτη βερσιόν. Πρόκειται για ένα αυτοσχεδιασμό, κατά τον οποίο συμμετέχει και ο φίλος της, Jonas Neldner, που διαβάζει το “Neverending Story” του Michael Ende στα γερμανικά.
Τα χαρακτηριστικά στοιχεία των κομματιών της, κινούνται ανάμεσα στο συναίσθημα και στην αθωότητα, δίχως βέβαια αυτή να συμπαρασύρει την ώριμη εκδοχή τους. Το “Oshiro”, το τελευταίο τραγούδι του δίσκου, έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, ενώ ο τίτλος του οφείλεται σε έναν από τους χαρακτήρες «του υπέροχου παιχνιδιού Celeste, που μάλλον με βασάνιζε εκείνο το διάστημα, όντας πανδύσκολο», όπως παραδέχεται.
Με επιρροές από τους Animal Collective και τον Burial, μέχρι την Kate Bush και τους Iron Maiden, η Saber Rider δημιουργεί ένα είδος στο οποίο συνυπάρχουν πολλά. Δεν έχει σημασία αν σχετίζονται μεταξύ τους, καθώς πηγάζουν από τα ενδιαφέροντά της. Ένα από αυτά είναι και το gaming. Βιντεοπαιχνίδια, όπως τα “Kingdom Hearts”, όλα τα “Mario”, “Zelda: Ocarina of Time”, “Dark Chronicle”, “FF” και άλλα ελαφρολαϊκά RPG. «Υπάρχουν πραγματικά συνθετικά διαμάντια εκεί μέσα εκεί. Λόγω εποχής υπήρχαν περιορισμένες δυνατότητες να ακούσεις αυτήν τη μουσική, αλλά αυτό με έκανε να δρω μουσικά με παρόμοιο τρόπο». Είναι τελικά δύσκολο το εγχείρημα να επικρατήσεις σε έναν «ανδροκρατούμενο» χώρο, όπως είναι αυτός της ηλεκτρονικής μουσικής; Μάλλον όχι και τόσο, αν κρίνουμε από την πορεία της Saber.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Saber Rider: Ελληνική ηλεκτρονική μουσική του 21ου αιώνα, lifo.gr, διαθέσιμο εδώ.
