17.2 C
Athens
Παρασκευή, 26 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΜατιές στην ΙστορίαΗ 2α Φεβρουαρίου στην Ιστορία

Η 2α Φεβρουαρίου στην Ιστορία


Της Αγγελικής Κόκκαλη,

Αυτός ο χάρτης σχεδιάστηκε έπειτα από αίτημα του τότε Προέδρου των ΗΠΑ, Τζέιμς Κ. Πολκ. Απεικονίζει τις υπάρχουσες πολιτείες και τα ενταχθέντα από τη συνθήκη του Guadalupe Hidalgo εδάφη. Ο Πολκ επιθυμούσε να συνεχίσει την επεκτατική του πολιτική. Κάτω δεξιά φαίνεται το αντίγραφο της συνθήκης. Πηγή εικόνας: The U.S. National Archives and Records Administration

1848: Υπογράφεται η συνθήκη Ειρήνης, Φιλίας, Ορίων και Διευθέτησης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Δημοκρατίας του Μεξικού, στο χωριό Guadalupe Hidalgo της Πόλης του Μεξικού. Η συνθήκη αυτή ολοκλήρωσε τον Μεξικο-Αμερικανικό Πόλεμο που ξέσπασε το 1846, έπειτα από ηπειρωτική επέκταση των ΗΠΑ προς το νότιο Τέξας. Εκείνη την περίοδο η περιοχή βρισκόταν στη δικαιοδοσία του Μεξικού, με τα μεξικανικά στρατεύματα να επιτίθεντο στις δυνάμεις του στρατηγού Ζαχαρία Τέιλορ των ΗΠΑ, σε μία προσπάθεια να αποτρέψουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Πέρα από την κατάπαυση του πυρός, η συνθήκη όρισε τα μεταξύ τους σύνορα, τοποθετώντας συνοριακές σημάνσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Σε εδαφικό επίπεδο νικήτρια εξήλθε η ΗΠΑ, κερδίζοντας τον πρωταρχικό της στόχο: την εισαγωγή των διφορούμενων εδαφών εντός του ελέγχου της. Πιο συγκεκριμένα, στην επικράτειά της προσαρτήθηκαν περισσότερα από 500.000 km² γης, με την Καλιφόρνια, τη Νεβάδα, τη Γιούτα, το μεγαλύτερο μέρος του Νέου Μεξικού και της Αριζόνα και τμήματα του Κολοράντο και του Ουαϊόμινγκ να ανήκουν στη δικαιοδοσία της. Ως αντάλλαγμα, οι ΗΠΑ πλήρωσαν στο Μεξικό 15 εκατομμύρια δολάρια και κατέταξαν τους Μεξικανούς ως νομικά λευκούς. Η νομική ταξινόμηση δεν μεταφράστηκε, βέβαια, σε κοινωνική αποδοχή, κι έτσι, ξεσπούσαν συχνά φυλετικές εντάσεις, με τις μεξικανικές κοινότητες να παραμένουν ντε φάκτο διαχωρισμένες από τις λευκές.


Γραμματόσημο που απεικονίζει τους Επτά Αδερφούς (Seitsemän veljestä) του Aleksis Kivi (1970). Πηγή εικόνας: Wikimedia Commons

1870: Εκδόθηκε το μοναδικό μυθιστόρημα του Aleksis Kivi, με τίτλο Οι Επτά Αδελφοί. Αποτέλεσε το πρώτο λογοτεχνικό έργο Φινλανδού συγγραφέα, γραμμένο στη Φιλανδική γλώσσα, προορισμένο για φινλανδικό κοινό. Το 1863 η φινλανδική γλώσσα έγινε επισήμως γλώσσα της διοίκησης. Τότε, οι συγκρούσεις για το γλωσσικό ζήτημα έφταναν στη κορύφωσή τους, αναφορικά στο ζήτημα της ταυτότητας του έθνους και της ανεξαρτησίας από ξένες επιρροές. O Aleksis γεννήθηκε το 1834 στο αυτόνομο Μεγάλο Δουκάτο της Φινλανδίας, το οποίο παρέμενε υπό ρωσικό έλεγχο. Εκείνη την περίοδο άρχιζε να αναδύεται – μέσω του φινλανδικού εθνικισμού – η ιδέα της φινλανδικής ταυτότητας, η οποία συνεπάγεται με τη συνειδητοποίηση του ανήκειν σε μια ομάδα με κοινά χαρακτηριστικά. Ο Aleksis, γιος φτωχών χωρικών, κατόρθωσε να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, και να συμβάλλει, γράφοντας θεατρικά έργα και ποιήματα, στον σχηματισμό μιας ενιαίας εθνικής αντίληψης. Πρωταγωνιστές του βιβλίου του αποτέλεσαν, όπως προϊδεάζει ο ομώνυμος τίτλος, επτά αδέλφια, που ζούσαν σε ένα φαιδρό δασώδες χωριό. Το μυθιστόρημα καταπιάνεται με τη σταδιακή ωρίμανση των αδελφών Jukola, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν ποικίλες πτυχές του φάσματος της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο Aleksis αφηγείται τις περιπέτειές τους με πολύ χιούμορ και ρομαντισμό, ενώ παράλληλα, στοιχεία ρεαλισμού και λαογραφίας διατρέχουν το έργο σε ολόκληρη την έκτασή του. Αν και αποδοκιμάστηκε ιδιαίτερα, το βιβλίο πλέον θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος της φινλανδικής λογοτεχνίας, ενώ ο Aleksis ο πατέρας της φιλανδικής ταυτότητας.


Αφίσα ταινίας που παρήγαγε η εταιρεία Pathé (1909). Κάτω δεξιά: Φωτογραφία από το «Paris Film Congress» (1909). Πηγή εικόνα: Getty Images & Movie Posters

1909: Ξεκίνησε στη γαλλική πρωτεύουσα το τριήμερο συνέδριο “Paris Film Congress“, στο οποίο συμμετείχαν κορυφαίοι παραγωγοί και διανομείς ταινιών της Ευρώπης. Μέλημά τους αποτέλεσε η αντιμετώπιση της όλο και αυξανόμενης επιρροής της επιτυχημένης συμφωνίας των ΗΠΑ, Motion Picture Patents Company (MPCC). Τα μέλη του αντίστοιχου ευρωπαϊκού κλάδου επιθυμούσαν την ίδρυση ενός ισοδύναμου οργανισμού που θα μπορούσε να συναγωνιστεί το αμερικανικό καρτέλ των κινηματογραφικών στούντιο. Τον συνασπισμό απάρτιζαν μεγάλες εταιρείες της Γαλλίας (Pathé, Gaumont, Eclair), της Ιταλίας (Cines, Ambrosio Film), της Βρετανίας (Hepworth Pictures) και της Δανίας (Nordisk Film). Αρκετές από αυτές τις εταιρείες είχαν ιδρύσει θυγατρικές στις ΗΠΑ, μέσω των οποίων διένεμαν τις παραγωγές τους. Ωστόσο, τον Δεκέμβριο του 1908, η MPCC τερμάτισε την κυριαρχία των ξένων ταινιών βουβού κινηματογράφου στις οθόνες των ΗΠΑ, ενώ παράλληλα, βελτίωσε την ποιότητα των δικών της παραγωγών, υπογράφοντας συνεργασία με την εταιρεία Eastman Kodak. Έτσι, τόσο τα υπερατλαντικά σχέδια των Ευρωπαίων παραγωγών όσο και τα όνειρα να ενταχθούν στο καρτέλ της MPCC, καταρρεύσαν. Τον Απρίλιο του ίδιου έτους η γαλλική Pathé – η τότε μεγαλύτερη κινηματογραφική εταιρεία του κόσμου αποφάσισε να αποχωρήσει από τον συνασπισμό Το όνειρο, εν τέλει, της δημιουργίας μιας εμπορικής ένωσης που θα προστάτευε τα συμφέροντα των Ευρωπαίων ναυάγησε.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ

  • Guardino, Peter (Καλοκαίρι 2014), “In the Name of Civilization and with a Bible in Their Hands:” Religion and the 1846–48 Mexican-American War, Mexican Studies/Estudios Mexicanos, Vol. 30 No. 2, σσ. 342–365
  • John C. Pinheiro (Άνοιξη 2003), “Religion without Restriction”: Anti-Catholicism, All Mexico, and the Treaty of Guadalupe Hidalgo, Journal of the Early Republic, Vol. 23 Νο. 1, σσ. 69–96
  • The Treaty of Guadalupe Hidalgo, Library of Congress, διαθέσιμο εδώ
  • 150 years of the Seven Brothers, Aleksis Kivi Kansalliskirjailija, διαθέσιμο εδώ
  • Aleksis Kivi, Britannica, διαθέσιμο εδώ
  • Motion Picture Patents Company, Britannica, διαθέσιμο εδώ
  • Paris Film Congress Enciclopedia, Knowledge Cube, διαθέσιμο εδώ

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Αγγελική Κόκκαλη
Αγγελική Κόκκαλη
Αποφοίτησε από το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 2021. Ειδικεύεται στην Ευρωπαϊκή Ιστορία από τον ύστερο μεσαίωνα και έπειτα, ενώ τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν την κοινωνική ιστορία, την ιστορία των φύλων και των μειονοτήτων. Στον ελεύθερο της χρόνο ασχολείται με τη φωτογραφία, τη ποίηση και τη ζωγραφική. Της αρέσουν τα ταξίδια και έχει δύο γάτες.