17.9 C
Athens
Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΚοινωνίαΧρονογράφημαΈνας ύμνος καρδιάς στις μαμάδες του κόσμου

Ένας ύμνος καρδιάς στις μαμάδες του κόσμου


Της Δήμητρας Δρίτσα, 

Οι γονείς αποτελούν δυο από τις πιο σημαντικές φιγούρες της ζωής μας. Όμως, η μητέρα δικαίως θεωρείται ως το σημαντικότερο πρόσωπο στη ζωή ενός ανθρώπου. Ο ρόλος της μητέρας είναι από τους πιο δύσκολους και πιο ωραίους ταυτόχρονα. Όταν μία γυναίκα γίνεται πρώτη φορά μητέρα τα συναισθήματα είναι χιλιάδες.

Ζουν για εκείνη τη στιγμή που θα είναι στο μαιευτήριο και δίπλα τους ο σύζυγός τους να τις κοιτάει με μάτια βουρκωμένα δίνοντάς τους δύναμη να τα καταφέρουν. Μέσα σε ένα δωμάτιο πλημμυρισμένο με μπαλόνια και συγγενείς. Εκεί, όπου όλα ξεκινάνε, φτάνοντας ο ερχομός του παιδιού της, απομονώνει κάθε σκέψη, κάθε ήχο και φωνή και συγκεντρώνεται στο βρέφος που κυοφορεί μέσα της. Συγκεντρώνεται τόσο σε εκείνο, που σχεδόν ακούει την καρδιά του και απλώνει το χέρι της στη φουσκωμένη κοιλίτσα της και μιλάει στο παιδί της με δακρυσμένα μάτια, που λάμπουν από ευτυχία λέγοντάς του «μαζί θα τα καταφέρουμε».

Πηγή εικόνας: pikist.com

Σε εκείνη την στιγμή που ακούνε για πρώτη φορά το πρώτο κλάμα του μωρού τους, την πρώτη αγκαλιά που του δίνουν, το πρώτο κοίταγμα. Κανείς άλλος δεν θα μπορέσει να καταλάβει το πόσο ιερή και σημαντική είναι εκείνη η στιγμή πέρα από τις μανούλες όλου του κόσμου. Είναι οι άνθρωποι που θα μας καταλαβαίνουν μια ζωή, θα μας προστατεύουν από κάθε τι κακό, όπως έκαναν 9 μήνες.

Οι δεσμοί που έχουμε με τις μητέρες μας είναι γεροί και χτίζονται από τον πρώτο μήνα σύλληψης μέχρι και τον 9ο μήνα εγκυμοσύνης. Όλους αυτούς τους μήνες μας έχει μέσα της, ταλαιπωρείται από πολλά αλλά ποτέ δε θα διαμαρτυρηθεί για τίποτα, θα πονέσει, θα κλάψει αλλά δεν θα τα παρατήσει ποτέ! Θα επιμείνει και θα πάει κόντρα σε όλα αυτά, γιατί η αγάπη της είναι μεγάλη. Ξέρει ότι ο ρόλος της ξεκινάει από την στιγμή εκείνη πριν καν έρθει το παιδί στον κόσμο. Πώς να μην είναι τόσο ισχυροί οι δεσμοί όταν σε ένα σώμα ηχούν δυο καρδιές; Όταν αναπτύσσονται δύο σώματα ταυτόχρονα;

Ο ρόλος της μητέρας θα είναι πάντα ο πιο σημαντικός από όλους. Μην της θυμώνετε, όταν σας φωνάζει να πάρετε μαζί σας ζακέτα ή όταν σας συμβουλεύει για κάτι, γιατί ξέρουμε ότι έχει δίκιο. Είναι ο άνθρωπος που θα ακούσει κάθε μας πόνο, θα κλάψει μαζί μας, θα γελάσει, θα πονέσει και θα μας βάλει στην αγκαλιά της, εκεί που το πιο άσχημο πράγμα ξαφνικά χάνεται για πάντα.

Είναι εκείνος ο άνθρωπος που θα στερηθεί τα πάντα για να είμαστε εμείς ευτυχισμένοι. Δίνουν μέχρι και τη ζωή τους για το παιδί τους. Κινούν γη και ουρανό για να βλέπουν ευτυχισμένα τα παιδιά τους. Συγχωρούν πάντα, γιατί η καρδιά τους δεν κρατάει μίσος απέναντι στους ανθρώπους που πλάθει μέσα της.

Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που σε κάθε μας κακό όνειρο θα τρέξουμε στην αγκαλιά τους, Θα διαβάσουν παραμύθια, θα τραγουδήσουν και θα χορέψουν προκειμένου να νιώσουμε καλύτερα. Δεν την νικάει μια αρρώστια, θα είναι πάλι εκεί για τα παιδιά της θα σηκωθεί και θα μαγειρέψει, θα κάνει δουλειές. Δεν θα τα παρατήσει ποτέ.

Οι μαμάδες είναι από τους πιο δυνατούς ανθρώπους του κόσμου, είτε ζουν με τον σύζυγό τους, είτε μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους, αποδεικνύουν πάντα τη σπουδαιότητα που κατέχει ο ρόλος της μητέρας. Ο ρόλος τους είναι μοναδικός και γίνονται πρότυπα για τις κόρες, ως μέλλουσες μητέρες αλλά και πρότυπο για τους γιούς, για το πρότυπο γυναίκας που θα διαλέξουν.

Πηγή εικόνας: mama365.gr

Είναι στοργικές, γεμάτες αγάπη, κρύβουν τις δυσκολίες τους δείχνοντας το χαμόγελό τους, δε χάνουν ποτέ την ελπίδα τους, ζουν για τα παιδιά τους, είναι θαρραλέες, παλεύουν μέρα νύχτα για τα παιδιά τους. Γι’ αυτό, πριν μιλήσετε άσχημα σε αυτόν τον άνθρωπο σκεφτείτε το καλά, σκεφτείτε το τι πέρασε για να είστε εσείς σήμερα εδώ υγιείς και ασφαλείς, μετά από χιλιάδες θυσίες. Να τις αγαπάτε, να τις εκτιμάτε και να τις προσέχετε γιατί δεν θα είναι για πάντα εδώ.


TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Δήμητρα Δρίτσα
Δήμητρα Δρίτσα
Γεννήθηκε το 2001 και ζει στα Χανιά. Είναι προπτυχιακή φοιτήτρια στο τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου και θέλει να ακολουθήσει τον τομέα της ειδικής αγωγής. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την ποίηση και το γράψιμο κειμένων και στον ελεύθερο της χρόνο διαβάζει βιβλία ανθρωπιστικών σπουδών. Μια φράση που την χαρακτηρίζει είναι το «να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» του γνωστού παιδαγωγού Λέο Μπουσκάλια.