Της Δήμητρας Δρίτσα,
Σχέσεις έχθρας ή αλληλοβοήθειας; Σίγουρα για να μπορέσει να ορθοποδήσει ένα παιδί σωστά σε μία κοινωνία, θα πρέπει πίσω από αυτό να χτίζονται γερές βάσεις που θα το καθοδηγούν στο σωστό μονοπάτι που θα βαδίσει στην ζωή του. Όλα ξεκινάνε από την οικογένεια, η οποία ευθύνεται πάνω από όλα εκείνη για τον τρόπο που θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους, όμως ένας δεύτερος σημαντικός φορέας αποτελεί το σχολείο, καθώς περνάνε κάποιες ώρες της μέρας τους σε αυτό.
Οι καλές σχέσεις είναι απαραίτητες, καθώς στο σχολείο μπορεί να εκτυλίσσονται γεγονότα τα οποία να μην είναι γνωστά στην οικογένεια. Για παράδειγμα, κάποιο παιδί μπορεί να είναι επιθετικό προς τα άλλα παιδιά, να καπνίζει ή και ακόμα να του ασκείται bullying. Πέρα από αυτά τα φαινόμενα, υπάρχουν και τα φαινόμενα των μαθησιακών δυσκολιών που ένας εκπαιδευτικός, βασιζόμενος στην εμπειρία του και στις γνώσεις του, αντιλαμβάνεται κατευθείαν.
Σκεφτείτε πόσο πιο εύκολα θα γίνονταν τα πράγματα αν ήμασταν σε συχνή επικοινωνία με τους δασκάλους των παιδιών μας και μαθαίναμε τα πάντα για εκείνο, για τις επιδόσεις του στα μαθήματα, για αρνητικές συμπεριφορές είτε για οτιδήποτε άλλο χρήζει επίλυση. Θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας καλύτερα, να καταλάβουμε τι γίνεται πέρα από τον χώρο του σπιτιού.
Πού βρίσκεται, όμως, το θέμα; Το πρόβλημα είναι σαφές, είναι ελάχιστοι οι γονείς που πάνε και μιλάνε με τους εκπαιδευτικούς των παιδιών τους. Πολλοί από τους γονείς εργάζονται και δεν έχουν χρόνο και άλλοι δεν ενδιαφέρονται και τόσο για την πρόοδο των παιδιών τους, καθώς πιστεύουν ότι ξέρουν τα παιδιά τους καλύτερα από όλους και δεν χρειάζονται επιβεβαίωση. Η υποτίμηση της δουλειάς του εκπαιδευτικού είναι πολύ σοβαρό φαινόμενο. Η δουλειά του δασκάλου είναι πολύ σημαντική και αυτό το έργο πρέπει να το λαμβάνουμε υπόψιν μας ως γονείς και να το υποστηρίζουμε, να μην το κατακρίνουμε.
Ως μελλοντική εκπαιδευτικός αλλά και μητέρα, θα ήθελα αυτές οι σχέσεις να γίνονται ένα. Θεωρώ ότι ο εκπαιδευτικός γνωρίζει και εκείνος εξίσου καλά τον κόσμο του παιδιού μου, καθώς το σχολείο είναι ένας τόπος έκφρασης σκέψεων, γνώμης τα παιδιά νιώθουν πιο ελεύθερα λόγω των φίλων τους και έτσι διαμορφώνουν διάφορους χαρακτήρες. Κάποιες φορές, μέσω επιρροών στο σχολείο που μπορεί να μην είναι ορθές είναι απαραίτητη η συνομιλία γονέα και εκπαιδευτικού. Ένας εκπαιδευτικός οφείλει να κάνει το καλύτερο δυνατό για τους μαθητές του και να δημιουργήσει και εκείνος σε συνεργασία με την οικογένεια ανθρώπους με ήθος, χαρακτήρα, εγγραμματοσύνη και αγάπη για τον κόσμο γύρω τους.
Ο χώρος του σχολείου στις μέρες μας δοκιμάζεται διαρκώς από διάφορα συμβάντα που όλο και πληθαίνουν και κάποια γεγονότα μπορεί να μη φτάνουν έγκαιρα στα αυτιά των γονέων είτε από φόβο των δασκάλων προς το εκνευρισμένο πρόσωπο των γονέων είτε ότι το παιδί δεν μιλάει με τους καθηγητές του για πράγματα σοβαρά που του συμβαίνουν. Δεν είναι λίγα τα φαινόμενα βιασμού, παράνομων βιντεοσκοπήσεων, μορφές bullying, κακοποίησης κ.α. Είναι λάθος να κρύβονται από τους γονείς αυτά τα γεγονότα.
Υπάρχει κάτι σημαντικότερο από την ψυχική υγεία και την πρόοδο των παιδιών μας; Όπως βλέπουμε όλα οδηγούν στις καλές σχέσεις μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών. Αν ο ένας βοηθήσει τον άλλον, το αποτέλεσμα που θα πετύχουν θα είναι σπουδαίο. Έτσι, αν οι γονείς ενημερώνονται από τους εκπαιδευτικούς για τα παιδιά τους, θα ξέρουν πώς να διαχειριστούν και οι ίδιοι καταστάσεις στο σπίτι και αντίθετα, πώς θα μπορεί να διαχειριστεί ένας εκπαιδευτικός μία κατάσταση ενός παιδιού μέσα σε μία τάξη κατόπιν συνομιλίας του με τους γονείς. Όλα αυτά θα γίνουν εφικτά μόνο αν υπάρχει μία υγιής και συχνή επικοινωνία μεταξύ δασκάλων και γονέων. Είναι πολύ σημαντικό για τη σωστή ανατροφή των παιδιών μας να γνωρίζουμε καταστάσεις που ίσως να συμβαίνουν στο σχολικό περιβάλλον και στο σπίτι δεν γίνονται αντιληπτά.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Παραγωγική σχέση μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών, maxmag.gr, διαθέσιμο εδώ
