Της Διονυσίας Σούρμπη,
Εδώ και αρκετό καιρό, έχει γίνει αντιληπτή η κλιματική αλλαγή στον πλανήτη: κακοκαιρίες, φυσικές καταστροφές, ξηρασίες και προβλήματα στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Μάλιστα, η κλιματική αλλαγή μπορεί να αποφέρει μεγάλο έλλειμα και συσσώρευση πρωτοφανούς χρέους για τα κράτη. Έτσι, έχουν ξεκινήσει παγκοσμίως να θεσπίζονται νομοθεσίες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος. Κάποιες από αυτές, όμως, επηρεάζουν είτε έμμεσα είτε άμεσα την οικονομία. Πιο συγκεκριμένα, έχουν ξεκινήσει και θεσπίζονται όρια εκπομπών αερίου, ενώ πολλές εταιρείες προσανατολίζονται σε πιο «πράσινα» business plans.
Η Ελλάδα, σαφώς, δεν μπορούσε να μην συμβάλλει σε αυτήν την παγκόσμια προσπάθεια. Έτσι, έχει προταθεί νομοσχέδιο για τον κλιματικό νόμο, ο οποίος θα τεθεί σε διαβούλευση έως τις 24 Δεκεμβρίου. Το νομοσχέδιο αυτό αφορά τις μελλοντικές εκπομπές αερίων, καθώς και τις πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να προκληθούν στο περιβαλλοντικό κλίμα σε σχέση με την ήδη υπάρχουσα κατάσταση που επικρατεί στον πλανήτη.
Το μεγάλο στοίχημα, ωστόσο, είναι η μείωση τουλάχιστον κατά 30% των εκπομπών κυρίως από τις εγκαταστάσεις έως το 2030. Αυτή η ιδέα αφορά συγκεκριμένες ομάδες δραστηριοτήτων, κυρίως αυτές που θεωρούνται πιο «ενεργοβόρες». Κάποιες από αυτές τις κατηγορίες είναι τα συστήματα περιβαλλοντικών υποδομών, οι τουριστικές εγκαταστάσεις και τα έργα αστικής ανάπτυξης, ο κτιριακός τομέας, ο αθλητισμός και η αναψυχή, οι πτηνοκτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, οι υδατοκαλλιέργειες, οι βιομηχανικές δραστηριότητες και οι συναφείς εγκαταστάσεις.
Άλλη μία ενδιαφέρουσα πολιτική μετριασμού της κλιματικής αλλαγής είναι σαφώς και ο φόρος επί των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και τα συστήματα εμπορίας εκπομπών, τα οποία στοχεύουν να μετριάσουν τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και να βοηθήσουν τη μετάβαση σε μία οικονομία χαμηλών εκπομπών. Το τελευταίο αποτελεί μια συμπληρωματική ιδέα, ώστε να «αναγκαστούν» οι επιχειρηματίες να αλλάξουν νοοτροπία και να προσαρμόσουν την εκάστοτε επιχείρησή τους σε μια πιο «πράσινη» εποχή. Αυτή η πολιτική αφορά κυρίως τις βιομηχανίες και τις δραστηριότητες με σχετικές εγκαταστάσεις.
Συνεπώς, οι επιχειρήσεις αυτές πρέπει να προβούν στις απαραίτητες αλλαγές μέχρι το 2023, και από εκεί και έπειτα θα ξεκινήσει ο φόρος επί των εκπομπών. Συν τοις άλλοις, ως το 2025, οι επιχειρηματίες υποχρεούνται να καταθέσουν έκθεση στην αρμόδια αρχή για την περιβαλλοντική αδειοδότηση για την κατάλληλη παρακολούθηση της μείωσης των εκπομπών και την πιο σωστή πορεία του εγχειρήματος. Αυτή η έκθεση θα κατατίθενται σε ετήσια βάση για να καθοριστεί ο τρόπος υπολογισμού του ανθρακικού τους αποτυπώματος και της ετήσιας επαλήθευσής του από πιστοποιημένους για αυτή την δουλειά επαγγελματίες με έξοδα των επιχειρήσεων.
Οι εταιρείες που αφορά κυρίως το προαναφερθέν είναι αυτές που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, δηλαδή τα πιστωτικά ιδρύματα, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, οι επιχειρήσεις επενδύσεων, οι εταιρείες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, οι εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης, οι εταιρείες ταχυμεταφορών, οι επιχειρήσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, οι αλυσίδες καταστημάτων λιανεμπορίου που απασχολούν πάνω από 500 εργαζόμενους, και οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών εφοδιαστικής.
Σαν συμπέρασμα, προκύπτει ότι θα υπάρξουν αρκετές αλλαγές τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και σε μακροπρόθεσμο χρόνο, έτσι ώστε να επιτευχθεί ο στόχος για τη μείωση τουλάχιστον 30% του ανθρακικού αποτυπώματος και των αερίων που επηρεάζουν αρνητικά τον πλανήτη. Παρόλα αυτά, αν οι επιχειρηματίες δεν ακολουθήσουν τα δεδομένα του σήμερα και αν δεν έχουν στον νου τους ένα επιχειρηματικό σχέδιο το οποίο θα είναι φιλικό προς το περιβάλλον, θα επηρεαστεί αρνητικά και η «τσέπη» τους.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Με «φίλτρο» το κλιματικό αποτύπωμα η αδειοδότηση επιχειρήσεων και εγκαταστάσεων, ot.gr. Διαθέσιμο εδώ.
- Κλιματική αλλαγή – Κριτήρια για την αδειοδότηση επιχειρήσεων προβλέπει το ελληνικό νομοσχέδιο, in,gr. Διαθέσιμο εδώ.
