24.2 C
Athens
Τετάρτη, 24 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΠαρατηρητήριο Αμερικανικής ΠολιτικήςΠοιος Αμερικανός Πρόεδρος δημιούργησε τις περισσότερες θέσεις εργασίας;

Ποιος Αμερικανός Πρόεδρος δημιούργησε τις περισσότερες θέσεις εργασίας;


Της Μαριάννας Κώστα,

Σύμφωνα με τον ερευνητικό φορέα The Balance (2021), το ιστορικό ενός Προέδρου στη δημιουργία θέσεων εργασίας εξαρτάται κυρίως από το στάδιο του οικονομικού κύκλου που βρίσκεται η χώρα. Για παράδειγμα, όσοι από την αρχή της προεδρίας τους κληρονόμησαν από την προηγούμενη μια οικονομική ύφεση, όπως οι Μ. Κλίντον, ο Μ. Ομπάμα, ο Ν. Ρήγκαν, ο Τ. Κάρτερ και ο Λ. Τζόνσον, ξεκίνησαν σε οικονομική και έτσι τα περιθώρια ήταν περιορισμένα για να εντείνουν την ανάπτυξη.

Τα πιο σημαντικά εργαλεία των Προέδρων για τη δημιουργία θέσεων εργασίας είναι κυρίως η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και ειδικότερα οι δαπάνες για το έλλειμμα. Επίσης, οι κρατικές δαπάνες έχουν τη δυνατότητα να δημιουργούν θέσεις απασχόλησης άμεσα και μέσω συμβάσεων. Παράλληλα, αυτό μπορεί να ενθαρρύνει τον ιδιωτικό τομέα να προσλαμβάνει εξαιτίας της μεγαλύτερης ζήτησης από τους καταναλωτές. Ωστόσο, όλοι οι Πρόεδροι πρέπει να έχουν έγκριση προϋπολογισμού από το Κογκρέσο προτού αυξήσουν τις δαπάνες ή μειώσουν τους φόρους.

Για να γίνει κατανοητό ποιος Πρόεδρος δημιούργησε τις περισσότερες θέσεις εργασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, πρέπει να εξεταστεί το ποσοστό συμμετοχής του εργατικού δυναμικού στη χώρα ανά προεδρία. Για παράδειγμα, η Bureau of Labor Statistics αναφέρει πως τον Οκτώβριο του 2021, η ανεργία φθάνει στο 4,5% του πληθυσμού, με ποσοστό συμμετοχής του εργατικού δυναμικού στα 61,6%. Εν ολίγοις, σημειώνονται παρακάτω οι Αμερικανοί Πρόεδροι κατά φθίνουσα σειρά, σύμφωνα με τα δεδομένα της Statista (2021) και της The Balance(2021).

Πηγή Εικόνας: Britannica

Bill Clinton (1993-2001)

Ο Πρόεδρος Κλίντον δημιούργησε κατά την περίοδο των δύο θητειών του τις περισσότερες θέσεις εργασίας, που σε πραγματικούς αριθμούς δείχνουν ότι 18,6 εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες ενσωματώθηκαν με συνολική αύξηση 15,5%. Υπήρχαν 119 εκατομμύρια απασχολούμενοι στην αρχή της θητείας του και 137,6 εκατομμύρια άνθρωποι μέχρι το τέλος της τον Δεκέμβριο του 2000.

Σε αντίθεση με τους περισσότερους Προέδρους, το έκανε αυτό μέσω της συσταλτικής δημοσιονομικής πολιτικής. Δημιούργησε πλεόνασμα προϋπολογισμού 128 δισεκατομμυρίων δολαρίων,  καθώς βοήθησε και ο νόμος του Omnibus Budget Reconciliation Act του 1993, ο οποίος αύξησε τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή από 28% σε 39,6% για τα άτομα με υψηλό εισόδημα. Παράλληλα, αύξησε τον ανώτατο συντελεστή εταιρικού φόρου από 34% σε 35%.

Ταυτόχρονα, ο Πρόεδρος Κλίντον μείωσε τις κοινωνικές δαπάνες μέσω των περικοπών του προσωπικού που εργάζονταν στην πρόνοια. Από τον Αύγουστο του 1996 μέχρι τον Μάρτιο του 2003, ο αριθμός των δικαιούχων πρόνοιας μειώθηκε κατά 59%, δηλαδή, σε πραγματικούς αριθμούς, από 12,2 εκατομμύρια σε 4,96 εκατομμύρια άτομα.

Πηγή Εικόνας: The Boston Globe

Franklin D. Roosevelt (1933-1945)

Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Πρόεδρος Ρούσβελτ ήρθε αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις της οικονομικής ύφεσης μετά το Κραχ του 1929. Έτσι, μέσω οικονομικών προγραμμάτων, εμπνευσμένα από την Κεϋνσιανή σκέψη, ο τότε Πρόεδρος πρόσθεσε το υψηλότερο ποσοστό θέσεων εργασίας, με αύξηση 38,5% κατά τη διάρκεια των θητειών του.

Ειδικότερα, ο ίδιος αύξησε τις θέσεις εργασίας κατά 38,5%, προσθέτοντας παράλληλα 15 εκατομμύρια εργαζομένους στα 38,9 εκατομμύρια που εργάζονταν στην αρχή της θητείας του. Αυτή η αύξηση των θέσεων εργασίας ήταν αφότου δημιούργησε το New Deal για να τερματίσει τη Μεγάλη Ύφεση από το Κραχ του 1929. Ο Ρούσβελτ δημιούργησε, επίσης, την οικονομία για να προετοιμάσει τη χώρα για τη συμμετοχή της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πηγή Εικόνας: Biography

Ronald Reagan (1981-1989)

Ο Πρόεδρος Ρήγκαν πρόσθεσε 16,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας κατά την οκταετή θητεία του, σημειώνοντας αύξηση του εργατικού δυναμικού κατά  16,6%. Τον Δεκέμβριο του 1988, εργάζονταν 116,1 εκατομμύρια άνθρωποι, σε σύγκριση με 99,6 εκατομμύρια τον Δεκέμβριο του 1980.

Ο Ρήγκαν ανταποκρίθηκε στην ύφεση του 1981 με τις Reaganomics, δηλαδή με την επεκτατική δημοσιονομική πολιτική που βασίζεται στην οικονομία της προσφοράς. Ειδικότερα, ο Ρήγκαν μείωσε τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή από το 70% στο 28%. Μείωσε, επίσης, τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή επιχειρήσεων από 46% σε 34%.

Πηγή Εικόνας: CNBS

Jimmy Carter (1977-1981)

Ο Πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ πρόσθεσε 9,8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, σημειώνοντας αύξηση 10,9%. Το έκανε προσθέτοντας 299 δισεκατομμύρια δολάρια στο εθνικό χρέος 698,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μια αύξηση σχεδόν 43%.

Πηγή Εικόνας: Nixonfoundation.org

Richard Nixon (1969-1974)

Ο Πρόεδρος Νίξον πρόσθεσε 9,4 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στους 76,7 εκατομμύρια εργαζομένους στο τέλος της κυβέρνησης Τζόνσον. Πρόκειται για την αύξηση 12,2%. Το 1973, ο Νίξον έβαλε τέλος στον κανόνα του χρυσού, του οποίου οι τιμές μετέπειτα αυξήθηκαν στα 60 δολάρια μέχρι τα μέσα του 1972 και στα 90 δολάρια στις αρχές του 1973. Με άλλη προσέγγιση, η αξία του δολαρίου υποβαθμιζόταν λόγω του πληθωρισμού, ο οποίος οδήγησε στην οικονομική ύφεση του 1973-1975.

Πηγή Εικόνας: Jacquelyn Martin

 Barack Obama (2009-2017)

Ο Πρόεδρος Ομπάμα δημιούργησε 8,9 εκατομμύρια θέσεις εργασίας μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου 2016, με αύξηση 6,1% σε σχέση με το εργατικό δυναμικό που ανέλαβε μετά το τέλος της κυβέρνησης Μπους. Όμως, λόγω της Μεγάλης Ύφεσης του 2007-2009, η οικονομία έχασε 8,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και μέσω του προγράμματος “American Recovery and Reinvestment Act”, δημιουργήθηκαν θέσεις εργασίας με επίκεντρο τον τομέα των κατασκευών και των δημοσίων έργων, δημιουργώντας συνολικά 12,2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας από την περίοδο του Ιουνίου 2009 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2016. Παρόλο που μειώθηκε επιτυχώς ο δείκτης ανεργίας, το εθνικό χρέος αυξήθηκε κατά 8,6 τρισεκατομμύρια δολάρια επί κυβερνήσεως Ομπάμα.

Πηγή Εικόνας: Britannica

Lyndon B. Johnson (1963-1969)

Κατά την περίοδο προεδρίας του Johnson, ορισμένα κοινωνικά προγράμματα όπως το Medicare, το Medicaid και το War on Poverty προσπάθησαν να εξαλείψουν τις κοινωνικές ανισότητες και να απορροφήσουν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να ενταχθούν στην αγορά εργασίας. Ο Πρόεδρος Johnson δημιούργησε 8,6 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, με ποσοστό αύξησης 12,6%. Ωστόσο, η οικονομία αναπτυσσόταν εύρωστα με δείκτη 4,9% μετά την προεδρία του, αλλά η πληθωριστική τάση ήταν ανοδική κατά 4,4%.

Πηγή Εικόνας: Britannica

Harry Truman (1945-1953)

Ο Πρόεδρος Τρούμαν πρόσθεσε σχεδόν 7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, με συνολική αύξηση 13%. Παραδόξως, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και την έναρξη του Πολέμου της Κορέας, ο Τρούμαν αύξησε το εθνικό χρέος μόνο κατά 1,5%.

Πηγή Εικόνας: SWR

George W. Bush (2001-2009)

Ο Πρόεδρος Μπους δημιούργησε 5,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας με αύξηση 4,2%. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ήρθε αντιμέτωπος με δύο υφέσεις. Η πρώτη συνέβη το 2001 κι η δεύτερη με δυσμενέστερες συνέπειες συνέβη το 2008, όταν χάθηκαν 3 εκατομμύρια θέσεις εργασίας την τελευταία χρόνια της θητείας του. Ο τρόπος αντιμετώπισης των οικονομικών επιπτώσεων ήταν, κατά κύριο λόγο, μέσω των φορολογικών περικοπών και των χαμηλών επιτοκίων από την μονεταριστική πολιτική της Fed.

Πηγή Εικόνας: WDR

Dwight Eisenhower (1953-1961)

Ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ πρόσθεσε 4,8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, σημειώνοντας αύξηση κατά 7,9%. Απεναντίας, αύξησε το εθνικό χρέος κατά 8,6%, ή, σε πραγματικούς αριθμούς, σε 22,9 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς ήρθε αντιμέτωπος με δύο υφέσεις. Ειδικότερα, το τέλος του Πολέμου της Κορέας προκάλεσε την ύφεση του 1953, ενώ τα υψηλότερα επιτόκια προκάλεσαν την ύφεση του 1957. Μέρος της επιτυχίας του Αϊζενχάουερ στη δημιουργία θέσεων εργασίας οφειλόταν στη δημιουργία του Διακρατικού Συστήματος Αυτοκινητοδρόμων, με ύψος δαπανών 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή 41.000 μιλίων οδικού δικτύου.

Καταλήγοντας, ο Πρόεδρος Κλίντον καθώς και ο Ρήγκαν δημιούργησαν σε πραγματικούς αριθμούς τις περισσότερες θέσεις εργασίας, καθώς ο κάθε Πρόεδρος ξεχωριστά χρησιμοποίησε τη δική του πολιτική για την εξάλειψη της ανεργίας (λ.χ. δημοσιονομική εξυγίανση ή φορολογικές περικοπές). Επιπλέον, οι Πρόεδροι που δημιούργησαν τις περισσότερες θέσεις εργασίας ήταν κατά τη διάρκεια δύο θητειών. Ωστόσο, ο Κάρτερ είναι ο τρίτος πρόεδρος που δημιούργησε τις περισσότερες θέσεις εργασίας και υλοποίησε το πρόγραμμά του εντός μιας θητείας (1977-1981). Επιπρόσθετα, στην περίπτωση του Ρούσβελτ, δημιουργήθηκαν οι περισσότερες θέσεις εργασίας σε σχέση με το συνολικό εργατικό δυναμικό κατά τη διάρκεια των τριών θητειών του, με αύξηση 17%.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • STATISTA, Which President Created the Most Jobs? Διαθέσιμο εδώ.
  • The Balance, Which President Created the Most Jobs? Διαθέσιμο εδώ.
  • US BUREAU OF LABOR STATISTICS, Civilian Labor Force Participation Rate-Oct. 2021 Διαθέσιμο εδώ.

 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Μαριάννα Κώστα
Μαριάννα Κώστα
Γεννήθηκε το 2000 και κατάγεται από την Πέρδικα Θεσπρωτίας. Σπουδάζει στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Το επίκεντρο του ενδιαφέροντός της εστιάζει στις εξελίξεις της αγοράς εργασίας και σε διεθνή θέματα που επηρεάζουν τις κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις μεταξύ των κρατών. Στον ελεύθερο χρόνο της αναζητά θέματα που αφορούν τις επενδύσεις στο πλαίσιο του εμπορίου και της ναυτιλίας. Γνωρίζει Αγγλικά και μαθαίνει Μανδαρινικά Κινέζικα. Μακροπρόθεσμα, φιλοδοξεί να κάνει μεταπτυχιακό στην Ναυτιλία.