Του Θάνου Κουλουβάκη,
Οι ταινίες είναι αναμφίβολα μία αγαπημένη απασχόληση για πληθώρα ανθρώπων. Η απόλαυση που μας προσφέρουν, τα έντονα συναισθήματα, τα κρυμμένα νοήματα και η επαφή με διάφορους κόσμους, τους οποίους μάλλον δεν θα γνωρίζαμε ποτέ, είναι μονάχα μερικά από τα υπέροχα πράγματα που μας χαρίζει ο κινηματογράφος. Αυτό το άρθρο, ωστόσο, δεν έχει σκοπό να εξυμνήσει τις ταινίες και τις κινηματογραφικές παραγωγές· ούτε να αποδείξει πόσο καλά περνάμε όταν βλέπουμε ταινίες. Σε αυτό το άρθρο, θα προτείνω τρεις ταινίες που – για διαφορετικό λόγο η καθεμία – έμειναν χαραγμένες στο μυαλό μου. Τρεις ταινίες που επηρέασαν τον τρόπο σκέψης μου και έβαλαν ένα λιθαράκι στη διαμόρφωση της κοσμοθεωρίας μου.
V for Vendetta (2005)
Ξεκινώ με ένα κινηματογραφικό διαμάντι πραγματικά και μου είναι αν μη τι άλλο δύσκολο να το σχολιάσω. Καταρχάς, πρέπει να δηλώσω ότι – κατά τη γνώμη μου – το V for Vendetta είναι μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Η ταινία διαδραματίζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο του μέλλοντος, το οποίο βρίσκεται υπό δικτατορικό καθεστώς. Οι άνθρωποι που διαφωνούν με το κυρίαρχο καθεστώς, φυσικά υποφέρουν από την καταπίεση της κυβέρνησης, ενώ όσοι τα έχουν καλά μαζί τους, επωφελούνται. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ο V – ένας άγνωστος μασκοφόρος – προσπαθεί να τα βάλει με το καθεστώς και να το αλλάξει. Προσπαθεί, μάλιστα, να επηρεάσει τον κόσμο του Λονδίνου και να τους πείσει ότι μπορούν να ζήσουν σε μία ελεύθερη κοινωνία. Κατά τη διάρκεια της ταινίας υπάρχει ένα ολόκληρο μανιφέστο· ένα μανιφέστο, που αν το αναλύσουμε, θεωρώ πως ενδέχεται να μας ασκήσει τρομερές επιρροές.
Léon: The Professional (1994)
Μία ταινία που σε τίποτα δε θυμίζει την προηγούμενη, αλλά, παράλληλα, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αυτή. Εδώ, ο Léon – δηλαδή ο πρωταγωνιστής μας – είναι ένας πληρωμένος δολοφόνος, ο οποίος ζει από το έγκλημα. Κάποια στιγμή στη ζωή του, όμως, σώζει ένα μικρό κορίτσι – τη Ματίλντα – αφού η οικογένειά της δολοφονείται. Από εκεί κι έπειτα, ως θεατές, παρακολουθούμε τη σχέση των δύο αυτών ανθρώπων· μία σχέση που άλλοτε θυμίζει πατέρα και κόρη, άλλοτε δύο καλούς φίλους κι άλλοτε το δάσκαλο και το μαθητή. Υπό αυτές τις συνθήκες, η Ματίλντα ξεκινά αφενός να εκπαιδεύεται στις δολοφονίες κι αφετέρου να αγαπά τον Léon. Αυτή η ταινία έχει να μας διδάξει τόσα πολλά πράγματα για το πώς μπορεί να αλλάξει ένας άνθρωπος, όταν οι συνθήκες το απαιτούν, που πιστεύω ότι αξίζει πραγματικά να της δώσετε μία ευκαιρία.
Zodiac (2007)
Το Zodiac πιστεύω πως είναι ένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά θρίλερ που έχω δει. Αρχικά, πρόκειται για μία ταινία, η οποία έχει την ικανότητα να διατηρεί αμείωτη την προσήλωση του θεατή. Πέραν τούτου, προσωπικά δεν εντόπισα κενά στην υπόθεσή του, κάτι το οποίο θεώρησα απίστευτο, ιδίως εφόσον το Zodiac αποτελεί μία ταινία μυστηρίου. Η πλοκή έχει να κάνει με τη δράση του Zodiac, ενός serial killer, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του 1960 έκανε αισθητή την παρουσία του στο San Francisco· αφενός λόγω των εγκλημάτων του και αφετέρου λόγω των γραμμάτων, που έστελνε στον Τύπο. Αν σας αρέσουν, λοιπόν, τα αστυνομικά ή οι υποθέσεις μυστηρίου, είμαι πεπεισμένος ακράδαντα ότι το Zodiac θα σας εντυπωσιάσει.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα θέλετε να δείτε κάτι καινούργιο, μιας που οι φθινοπωρινές μέρες μάς κάνουν συχνά να αναζητάμε μια ταινία και ένα ζεστό φούτερ, μια από αυτές τις προτάσεις μπορεί να σας συνοδεύσει σε ένα ταξίδι γεμάτο ανατροπές!
