Της Μαρίας Τασάκου,
Οι πολυσυζητημένοι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο έφτασαν, μετά από 16 ημέρες, στο τέλος τους. Με την τελετή λήξης να λαμβάνει χώρα σήμερα, λοιπόν, ας θυμηθούμε κάποιες στιγμές των Αγώνων που δεν θα ξεχάσουμε!
1.Το φαινόμενο Simone Biles
H απόλυτη “G.O.A.T” και ασυναγώνιστη αθλήτρια της ενόργανης γυμναστικής αποσύρθηκε από τους τελικούς των Ολυμπιακών Αγώνων για να αφοσιωθεί στην ψυχική της υγεία, δείχνοντας σε όλο τον πλανήτη ότι δεν είναι απλά ένα προϊόν ψυχαγωγίας. Η πίεση που έχει ασκηθεί στη Simone όλα αυτά τα χρόνια είναι τεράστια, καθώς και οι απαιτήσεις για μετάλλια. Το 2016 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο σάρωσε, κερδίζοντας 4 χρυσά μετάλλια και η απαίτηση για την φετινή Ολυμπιάδα ήταν να φτάσει τα 5. Εξαιτίας όλης αυτής της ψυχολογικής πίεσης, η αθλήτρια στον τελικό του ομαδικού έπαθε μία κατάσταση που ονομάζεται “the twisties”, η οποία, όπως περιέγραψε η ίδια αργότερα, σημαίνει ότι έχασε τον έλεγχο του σώματός της στον αέρα. Μετά το συμβάν υπήρξε ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης προς την Biles και την απόφαση της να μην συνεχίσει στους Oλυμπιακούς μέχρι να αναρρώσει ψυχικά, με τη στήριξη ευτυχώς να υπερβαίνει σε μεγάλο βαθμό την επίκριση. Η δύναμη και το θάρρος της την οδήγησαν να πάρει μία τόσο δύσκολη απόφαση, να θέσει τα όρια της και να δείξει σε όλους ότι η ψυχική υγεία είναι πιο σημαντική από κάθε μετάλλιο.
2.Ο ακομπλεξάριστος Tom Daley και η LGBTQ+ κοινότητα των αγώνων
Στο Τόκιο έλαβαν μέρος τριπλάσιοι αθλητές της LGBTQ+ κοινότητας απ’ ότι στο Ρίο, με τον Tom Daley να είναι ένας από αυτούς. «Νιώθω απίστευτα περήφανος που μπορώ να λέω ότι είμαι ομοφυλόφιλος και ταυτόχρονα χρυσός ολυμπιονίκης», δήλωσε ο Βρετανός αθλητής των συγχρονισμένων καταδύσεων μετά την κατάκτηση της πρώτης θέσης μαζί με τον παρτενέρ του Matty Lee, στέλνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας στους ανθρώπους της LGBTQ+ κοινότητας ανά τον κόσμο ότι μπορούν να πετύχουν τα πάντα. Σε μία κοινωνία που δεν αποδέχεται εύκολα το διαφορετικό, η νίκη του Daley είναι κάτι παραπάνω από σημαντική. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι η παιδική του ηλικία δεν ήταν εύκολη, με αποτέλεσμα να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και να είναι ιδιαίτερα μοναχικός. Για αυτό το λόγο στην ενήλικη πλέον ζωή του υπερασπίζεται τα δικαιώματα των LGBTQ+ ατόμων με κάθε ευκαιρία και προσπαθεί να δώσει κουράγιο σε όσους αισθάνονται μόνοι και διαφορετικοί, καθώς έχει βρεθεί και ο ίδιος σε αυτήν την θέση. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια των Αγώνων έγινε viral στα social media μία φωτογραφία του την ώρα που πλέκει στις εξέδρες. Στη συνέχεια ο ίδιος δήλωσε ότι το πλέξιμο τον βοηθάει να ηρεμεί και έγινε γνωστό ότι διατηρεί λογαριασμό στο instagram me oνομασία @madewithlovebytomdaley, μέσω του οποίου πουλάει τις δημιουργίες του και μαζεύει χρήματα για φιλανθρωπικές οργανώσεις. Μετά τη νίκη του έπλεξε μία θήκη για το μετάλλιό του, θυμίζοντας σε όλους πόσο σημαντικό είναι να μην φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο κόσμος χρειάζεται περισσότερους ανθρώπους σαν τον Tom Daley.
3.Ένα χρυσό μετάλλιο χωρισμένο στα δύο
Στον τελικό του άλματος εις ύψους των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, ο Ιταλός Gianmarco Tamberi και ο Mutaz Essa Barshim από το Κατάρ ζήτησαν να μοιραστούν το χρυσό μετάλλιο μετά από έναν δύσκολο και απαιτητικό τελικό, δίνοντας ένα παράδειγμα ευγενούς άμιλλας. Οι δύο αθλητές είχαν εξαιρετικές επιδόσεις και έφτασαν το 2,37 μέτρα χωρίς να χάσουν καμία προσπάθεια. Όταν απέτυχαν αμφότεροι να περάσουν τα 2,39 μέτρα ο διαιτητής τους έδωσε την ευκαιρία για ένα τελευταίο άλμα, το οποίο θα έκρινε τον νικητή. Αντ’ αυτού, οι δύο αθλητές ρώτησαν αν μπορούν να έχουν δύο χρυσά και ύστερα από την καταφατική απάντηση του διαιτητή πανηγύρισαν μαζί και έγραψαν ιστορία. Οι δυο τους είναι στενοί φίλοι εκτός στίβου και μέχρι τώρα δεν είχε κανείς τους ξανακερδίσει το χρυσό. Ασημένιος νικητής δεν υπήρξε και την τρίτη θέση κατέκτησε ο Λευκορώσος Maksim Nedasekau.
4.Η ομάδα των προσφύγων
Για δεύτερη φορά μετά τους Ολυμπιακούς του Ρίο, η Δ.Ο.Ε. επέτρεψε την συμμετοχή της ομάδας των προσφύγων, με την οποία αγωνίστηκαν 29 αθλητές. Ο όρος πρόσφυγας χαρακτηρίζει εκατομμύρια ανθρώπους του πλανήτη, με κάποιους εκ των οποίων να ονειρεύονται να αγωνιστούν στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Θα ήταν άδικο, λοιπόν, να μην τους δοθεί η ευκαιρία. Την ομάδα δημιούργησε ο επικεφαλής της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Tόμας Μπαχ και απαραίτητη προϋπόθεση για τους αθλητές ήταν να έχουν λάβει καθεστώς πρόσφυγα από τον Ο.Η.Ε. και να ζουν σε χώρους υποδοχής. Ο καθένας από τους 29 κουβαλά τη δική του ιστορία και η δυνατότητα να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς ήταν σίγουρα μία δικαίωση. Η σημαιοφόρος των προσφύγων στην τελετή έναρξης ήταν η Σύρια κολυμβήτρια Γιούσρα Μαρντίνι, η οποία το 2015 έφυγε από την Σύρια και βρέθηκε μαζί με άλλους πρόσφυγες σε μία βάρκα, για να περάσει από την Τουρκία στην Λέσβο. Όταν στη μέση της διαδρομής η βάρκα άρχισε να μπάζει νερά, μαζί με την αδερφή της και άλλους δύο πρόσφυγες βούτηξαν στην παγωμένη θάλασσα και τράβηξαν την βάρκα για τρεις ώρες μέχρι την στεριά. Παρόμοιες ιστορίες συνοδεύουν όλους τους αθλητές της ομάδας των προσφύγων, οι οποίοι με την συμμετοχή τους στους Αγώνες έστειλαν ένα μήνυμα αλληλεγγύης και ελπίδας στον κόσμο.
5.H χειρονομία της Ρέιβεν Σόντερς στο βάθρο των νικητών
Η Αμερικανίδα Ρέιβεν Σόντερς κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στη σφαιροβολία και εκτός από τις αθλητικές τις επιδόσεις τράβηξε την προσοχή και για άλλους λόγους. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο η αθλήτρια βγήκε πέμπτη και αντιμετώπισε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής της λόγω του ρατσισμού, αφού, όπως λέει και η ίδια, είναι μαύρη και ομοφυλόφιλη, με αποτέλεσμα ο ρατσισμός στο πρόσωπο της να την οδηγήσει μέχρι και σε αυτοκτονικές τάσεις. Διαγνώστηκε με κατάθλιψη, την οποία ξεπέρασε με την βοήθεια ψυχολόγου και φέτος στο Τόκιο δήλωσε ότι είναι πιο ευτυχισμένη από ποτέ. Η εκκεντρική της εμφάνιση τράβηξε τα βλέμματα ακόμα και από την Κινέζα χρυσή ολυμπιονίκη Gong Lijiao, αφού στον ημιτελικό φορούσε την μάσκα του Τζόκερ και στον τελικό την μάσκα του Χουλκ. Τη στιγμή που ήταν στο βάθρο σχημάτισε με τα χέρια της ένα Χ, το οποίο σύμφωνα με την ίδια είναι το σημείο που συναντιούνται όλοι οι καταπιεσμένοι. Η Δ.Ο.Ε. εξέτασε φυσικά την συγκεκριμένη χειρονομία, καθώς οι κανονισμοί στο θέμα οποιασδήποτε διαμαρτυρίας μέσα στον αγωνιστικό χώρο είναι πολύ αυστηροί. Η χειρονομία, βέβαια, δεν φαίνεται να θίγει άλλους αθλητές και η Σόντερς μέσα από αυτή προσπάθησε να ενθαρρύνει και να εμπνεύσει ανθρώπους που έχουν δεχτεί καταπίεση, φυλετικό ρατσισμό και προβλήματα ψυχικής υγείας. Εξάλλου, όλη της η ιστορία αποτελεί έμπνευση, καθώς από ένα κορίτσι με όλα τα ταμπού της κοινωνίας πάνω του, κατάφερε να βρεθεί στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων.
ENΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Σιμόν Μπάιλς: Ποια είναι η Ολυμπιονίκης που αποχώρησε από το Τόκιο – Η κίνηση που έσπασε τα στερεότυπα, The Toc, διαθέσιμο εδώ
- Τόκιο: «Μπορούμε να έχουμε δύο χρυσά;» – Η στιγμή που Μπαρσίμ και Ταμπέρι αποφασίζουν να μοιραστούν τη νίκη στο ύψος, Lifo, διαθέσιμο εδώ
- Η «αργυρή» Ρέιβεν Σόντερς εξομολογείται: «Ήμουν μαύρη και γκέι, έφτασα στα πρόθυρα της αυτοκτονίας», Lifo, διαθέσιμο εδώ
- Τομ Ντάλεϊ – Ο χρυσός Ολυμπιονίκης σπάει κάθε ταμπού και γίνεται το απόλυτο viral, In.gr, διαθέσιμο εδώ
