12.2 C
Athens
Τρίτη, 3 Δεκεμβρίου, 2024
ΑρχικήΚοινωνίαΥγείαΕθισμός στα τυχερά παιχνίδια: Στάδια και μέθοδοι αντιμετώπισης (Β’ μέρος)

Εθισμός στα τυχερά παιχνίδια: Στάδια και μέθοδοι αντιμετώπισης (Β’ μέρος)


Της Χριστίνας Σονούντα,

Η υποστήριξη από τους φίλους του, την οικογένειά του ή τον σύντροφό του μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ μιας επιτυχημένης και μιας αποτυχημένης αποκατάστασης. Αλλά, αν δεν τους μιλήσει, δεν θα μπορέσουν να τον βοηθήσουν, εκτός αν καταλάβουν το πρόβλημα από μόνοι τους. Το άλλο που μπορεί να κάνει είναι να δοκιμάσει να μιλήσει σε έναν ειδικό, ζητώντας τη βοήθειά του, ή να αναζητήσει βοήθεια από άλλα άτομα που αντιμετωπίζουν ή έχουν αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα.

Τι μπορεί, όμως, να κάνει μόνος του ο ασθενής αναφορικά με το θέμα που αντιμετωπίζει; Οι πρακτικές και οι συμβουλές που αναφέρονται σε αυτή την ενότητα μπορούν να  βοηθήσουν τον ασθενή να ξεπεράσει τον εθισμό στον τζόγο μόνος του, αλλά μπορεί (και θα έπρεπε) να τις ακολουθεί ακόμη και αν δεν κάνει μόνος του την προσπάθεια.

Τα καζίνο (επίγεια και διαδικτυακά) και τα πρακτορεία στοιχημάτων προσφέρουν πολλές επιλογές υπεύθυνου στοιχηματισμού που μπορούν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση με επιλογές, όπως ο αυτοαποκλεισμός, τα όρια κατάθεσης και τα όρια μεγέθους πονταρίσματος. Ακόμη, υπάρχουν ιστότοποι και εργαλεία για ολικό αποκλεισμό, αποτρέποντας την πρόσβαση σε οποιοδήποτε online καζίνο ή σε ιστότοπους που προσφέρουν άλλα είδη στοιχηματισμού. Είναι σίγουρα καλή ιδέα να χρησιμοποιηθούν αυτά τα εργαλεία, αλλά θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι δεν θα βοηθήσουν τον εθισμένο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα από μόνος του.

Πηγή εικόνας: sportbet.gr

Ένα άτομο που θέλει πραγματικά να παίξει θα βρίσκει πάντα τρόπους να παρακάμπτει τα εργαλεία και τους περιορισμούς και να παίζει. Τα προαναφερθέντα δεν θα βοηθήσουν κάποιον να σταματήσει να παίζει εντελώς. Απλά αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για όποτε αισθανθεί την ανάγκη να ξαναπαίξει. Μπορεί να βοηθήσουν να περιοριστούν οι αρνητικές επιδράσεις του τζόγου στη ζωή κάποιου, αλλά μετά το τέλος μιας περιόδου αυτοαποκλεισμού είναι πολύ εύκολο να ξανακυλήσει στον φαύλο κύκλο του εθισμού. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να εστιάσει και σε άλλες πλευρές καταπολέμησης του εθισμού του, αντί να βασίζεται αποκλειστικά σε αυτά τα εργαλεία.

Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτούνται πιο ακραία μέτρα. Μπορεί να χρειαστεί να απαλλαγεί από τον υπολογιστή του, το κινητό τηλέφωνο ή το tablet του για να μην υπάρχει καθόλου πρόσβαση στα τυχερά παιχνίδια. Φυσικά, ενδέχεται να μην μπορεί να το κάνει εξαιτίας του τρόπου ζωής και του επαγγέλματός του, αλλά είναι κάτι που πρέπει να εξεταστεί. Είναι, επίσης, καλό να σταματήσει να επισκέπτεται χώρους όπου μπορεί να τζογάρει. Για πολλούς παίκτες, ο τζόγος έχει γίνει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής τους είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι. Όποτε βαρεθεί, ο τζόγος είναι πιθανότατα μία από τις πρώτες δραστηριότητες που κατακλύζουν το μυαλό του ασθενούς και είναι δύσκολο να αντισταθεί.

Κατά την περίοδο καταπολέμησης του εθισμού στον τζόγο, είναι σημαντικό να γεμίζει τις μέρες του με υγιείς δραστηριότητες, που θα τον κρατούν απασχολημένο και θα διώχνουν τον τζόγο από το μυαλό του. Αν έχει συνεχώς κάτι να κάνει, οι πιθανότητες να κερδίσει τη μάχη με τον εθισμό θα είναι πολύ μεγαλύτερες. Μία βόλτα, το ξεκίνημα ενός νέου αθλήματος, το γυμναστήριο και ο περισσότερος χρόνος με την οικογένεια και τους φίλους του μπορούν να τον βοηθήσουν.

Όσο παλεύει να αντιμετωπίσει την εξάρτησή του από τον τζόγο, είναι αρκετά εύκολο να εθιστεί σε κάτι άλλο. Το αλκοόλ, τα ναρκωτικά ή δραστηριότητες μπορεί να του προσφέρουν γρήγορη ανακούφιση, αλλά δεν θα τον βοηθήσουν να φτιάξει τη ζωή του. Θα του δημιουργήσουν μόνο επιπλέον προβλήματα, πετυχαίνοντας ακριβώς το αντίθετο από αυτό που προσπαθεί να καταφέρει. Η αντιμετώπιση του εθισμού στον τζόγο είναι μια πολύ απαιτητική διαδικασία από ψυχολογικής άποψης, καθιστώντας τον ασθενή ευαίσθητο σε άλλες εξαρτήσεις. Θα πρέπει να παραμείνει σε επαγρύπνηση και να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να ασχοληθεί με πιο υγιείς δραστηριότητες.

Ένα από τα βασικά συμπτώματα του εθισμού στον τζόγο είναι να προσπαθεί ο παθών να κερδίσει μεγάλα ποσά και να κυνηγά για να ρεφάρει όσα έχει χάσει. Περιμένει ένα μεγάλο κέρδος, ελπίζοντας πως θα ξανακερδίσει τα χρήματα που έχει ήδη χάσει και ίσως κάτι παραπάνω. Το μεγάλο, όμως, αυτό κέρδος δεν έρχεται ποτέ, κάνοντας την κατάσταση ακόμα χειρότερη για τον ίδιο. Είναι σημαντικό να καταλάβει ότι ο τζόγος δεν θα τον κάνει πλούσιο.

Όλα τα παιχνίδια καζίνο είναι διαμορφωμένα με τέτοιον τρόπο ώστε να δίνουν πλεονέκτημα στο καζίνο. Αυτό σημαίνει ότι ο παίκτης χάνει ένα μέρος κάθε πονταρίσματος που τοποθετεί, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο να βγει κερδισμένος σε μακροπρόθεσμη βάση. Κάθε παιχνίδι έχει διαφορετική διαμόρφωση, αλλά για όλα τα παιχνίδια ισχύει ο ίδιος κοινός παράγοντας – στο τέλος, ο παίκτης θα χάσει τα χρήματα, αν συνεχίσει να παίζει. Αυτό πρέπει να έχει πάντοτε στο μυαλό του όποιος παίζει, καθώς μπορεί να τον βοηθήσει να αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τον τζόγο.

Πηγή εικόνας: casinogreece.gr

Η επιθυμία του να κερδίσει χρήματα ή τουλάχιστον να κερδίσει αυτά που έχει χάσει είναι πολύ πιθανόν ένας από τους λόγους για τους οποίους παίζει. Όμως, όπως πιστεύουν πολλοί ειδικοί, οι πραγματικές αιτίες για τον τζόγο είναι πολύ βαθύτερες και τα χρήματα δεν είναι πάντα ο λόγος για τον οποίο δημιουργείται εθισμός στον τζόγο. Τα χρήματα είναι απλώς το απαραίτητο συστατικό που «τρέφει» τον εθισμό. Πολλοί παίκτες δεν σταματάνε, ακόμη και αν κερδίσουν μεγάλα ποσά, συνεχίζοντας να παίζουν μέχρι να χάσουν τα πάντα ή να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν τεράστιο πρόβλημα και ότι πρέπει να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Όσο πιο σύντομα συνειδητοποιήσει ο παθών ότι ο τζόγος δεν είναι τρόπος για να βγάλει χρήματα τόσο καλύτερα θα είναι.

Όταν ένας βαρύς καπνιστής προσπαθεί να σταματήσει το κάπνισμα, συνεχίζει να έχει δυνατή επιθυμία για τσιγάρα. Το ίδιο ισχύει και για τον τζόγο. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα του έρθει η επιθυμία να παίξει φρουτάκια, να ποντάρει στη ρουλέτα ή να βάλει ένα στοίχημα στην ομάδα του για ακόμη μία φορά. Ωστόσο, είναι σημαντικό να προσπαθήσει να αντισταθεί.

Πώς θα γίνει; Δεν υπάρχει ένας γενικός τρόπος αντίστασης στην επιθυμία για τζόγο, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορεί να βοηθήσουν:

  • Αναβολή του τζόγου: Όποτε ο εθισμένος αισθανθεί ότι θέλει να παίξει, πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να αναγκαστεί να περιμένει, προτού παίξει. Καθώς περνάει η ώρα, μπορεί να καταλάβει ότι θα είναι λάθος να ενδώσει και ίσως να το αποφύγει. Ιδανικά, πρέπει να αναβάλει την επιθυμία του για πάντα, αλλά αυτό είναι το πρώτο βήμα.
  • Να σκεφτεί τι συμβαίνει, όταν παίζει: Είναι πολύ πιθανό οι προηγούμενες φορές που κάθισε να παίξει να είχαν αρνητικό αποτέλεσμα. Ο παθών πρέπει να προσπαθήσει να σκεφτεί πώς νιώθει συνήθως, όταν τα χάνει όλα, πώς αισθάνεται για τον εαυτό του και πώς αισθάνονται οι άλλοι για εκείνον. Σίγουρα δεν είναι μια ωραία σκέψη, αλλά αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο.
  • Πρέπει να προσπαθήσει να αποσπάσει την προσοχή του, διατηρώντας επαφή με άλλα άτομα ή κάνοντας διάφορες δραστηριότητες: Το έχουμε ήδη αναφέρει, αλλά είναι σημαντικό να κρατάει τον εαυτό του απασχολημένο ώστε να μειώσει τη συχνότητα της επιθυμίας του να παίξει.
  • Να μην είναι σκληρός με τον εαυτό του: Μπορεί να μην μπορέσει να σταματήσει εντελώς την επιθυμία του για τζόγο, συνεχίζοντας να παίζει που και που. Αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα, αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για να τα παρατήσει εντελώς, επειδή συνέβη μία φορά. Να μάθει από τα λάθη του, να διατηρήσει το σθένος του και να συνεχίσει τη μάχη του. Βέβαια, είναι επίσης σημαντικό να συνειδητοποιήσει ότι κάνει λάθος. Αν συμβεί πάνω από μία φορά, μπορεί να είναι καλή ιδέα να ζητήσει τη βοήθεια ενός ειδικού.

Ο καθένας μας είναι διαφορετικός. Συνεπώς, είναι δύσκολο να ξέρουμε τι θα δουλέψει για τον ασθενή και τι όχι. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να αντισταθεί στην επιθυμία να παίξει. Τα παραπάνω είναι απλώς κάποιες επιλογές που μπορεί να τον βοηθήσουν σε αυτή την κατάσταση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η επιθυμία για τζόγο μπορεί να συνδέεται με το προσωπικό του περιβάλλον.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
  • Thomson S. Hunter, (2020). ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΣΤΟ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ, ΠΑΤΑΚΗ.
  • Αναστασιάδης Η., (2016). ΔΕΥΤΕΡΑ, KEY BOOKS.
  • Blaszczynski A., (2003). ΤΖΟΓΟΣ Ξεπερνώντας το πάθος για τα τυχερά παιχνίδια.
  • Fleming I., (1953). Casino Royale, ΔΙΟΠΤΡΑ.
  • Algren N., (1949). The Man with the Golden Arm Doubleday.

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Χριστίνα Σονούντα
Χριστίνα Σονούντα
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Ναύπακτο. Είναι τριτοετής φοιτήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις στην Πάφο ενώ έχει και πτυχίο στο πιάνο. Στον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με τον αθλητισμό, διαβάζει λογοτεχνικά βιβλία, παίζει πιάνο και ερασιτεχνικά κιθάρα.