Του Νικηφόρου Δρακούλη,
Το ανώτατο νομοθετικό όργανο των Ηνωμένων Πολιτειών, η Γερουσία, απαρτίζεται από πληθώρα ιδιαίτερων προσωπικοτήτων, όπως οι προοδευτικοί Bernie Sanders και Elizabeth Warren, αλλά και ο Γερουσιαστής Ted Cruz, ένα από τα συντηρητικότερα μέλη του οργάνου αυτού. Το παρόν άρθρο, όμως, θα ασχοληθεί μόνο με τον τελευταίο: τον Ρεπουμπλικάνο από το Texas, Ted Cruz. Πρόκειται για έναν αμφιλεγόμενο πολιτικό, αφού έχει δεχτεί ηχηρή κριτική για τις θέσεις του και από τις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος, με μέλη του ίδιου του κόμματός του να τον παρομοιάζουν με τον Διάβολο. Δεν παύει, όμως, να είναι ένας Γερουσιαστής με μεγάλη επιρροή και μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο. Μία ανάλυση της πολιτικής αυτής φιγούρας μπορεί, λοιπόν, να μας επιτρέψει να καταλάβουμε τα κίνητρα αυτού, αλλά και την προέλευση των κατακριτών του, οι οποίοι έχουν εντείνει τις κλήσεις για την παραίτησή του.
Ο Cruz γεννήθηκε το 1970 στον Καναδά από Κουβανό πατέρα και Αμερικανή μητέρα, με την οικογένεια να μεταφέρεται στο Τέξας το 1974. Από μικρός, δέχτηκε επιρροή από οικονομολόγους, σαν τον Milton Friedman και τον Frederic Bastiat, πλάθοντας τις συντηρητικές οικονομικές απόψεις του. O Cruz αποφοίτησε από το Princeton και το Harvard με επαίνους, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στη νομική το 1995. Μετά από κάποια χρόνια, ο Cruz έγινε μέλος της προεδρικής καμπάνιας του George Bush, παίζοντας σημαντικό ρόλο στις δικαστικές μάχες, που έκριναν το εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών του 2000, βάσει του οποίου ο Bush αναδείχθηκε νικητής και έγινε ο 43ος Πρόεδρος των Η.Π.Α. Η ιστορία του Cruz συνεχίζεται με τον διορισμό του ως αντιεισαγγελέα του Τέξας, μία θέση στην οποία βρισκόταν μέχρι το 2008 και στην οποία προώθησε μια συντηρητική ατζέντα, φέρνοντας εννιά υποθέσεις ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου, κερδίζοντας πέντε από αυτές. Ανάμεσά τους και μία που αφορούσε τη διατήρηση των δέκα θείων εντολών ως μνημείο στο Καπιτώλιο του Texas.
Ο Cruz, βασιζόμενος στη θητεία του ως αντιεισαγγελέας, ανακοίνωσε το 2012 την υποψηφιότητά του για γερουσιαστής του Texas, μια υποψηφιότητα στην οποία, πάντως, δίνονταν λιγοστές πιθανότητες επιτυχίας. Παρ’ όλα αυτά, ο Cruz πέτυχε μία απροσδόκητη νίκη, βασιζόμενος στο βαθιά συντηρητικό του προφίλ, αλλά και εκμεταλλευόμενος την πολιτική πόλωση, η οποία άνθιζε σε όλη τη χώρα. Η καμπάνια του Cruz, όμως, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, είχε δεχτεί οικονομική υποστήριξη από φορείς που ο ίδιος ο Cruz δεν είχε γνωστοποιήσει. Ένας από αυτούς ήταν η επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs, της οποίας διευθύντρια τύχαινε να είναι η σύζυγος του πλέον Γερουσιαστή Ted Cruz. Ο Γερουσιαστής αρνήθηκε, όμως, πως είχε παραβιάσει τους κανόνες της Επιτροπής Ηθικής χαρακτηρίζοντας την κατάσταση ως ένα «ακούσιο λάθος».
Ο Cruz ξεκίνησε τη θητεία του με ιδιαίτερο τρόπο, αφού έγινε ευρέως γνωστός το 2013 μέσα από τις προσπάθειές του για την κατάργηση του Obamacare, της νομοθεσίας που προέβλεπε τη διευκόλυνση της πρόσβασης των πολιτών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Έτσι, έπεισε τον τότε αρχηγό των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή των Αντιπροσώπων να εισαγάγει τη διακοπή χρηματοδότησης του Obamacare στον κρατικό προϋπολογισμό. Ο Cruz επέτρεψε αυτήν την κίνηση εκμεταλλευόμενος την κωλυσιεργία της Γερουσίας, αγορεύοντας για 21 ώρες και κερδίζοντας έτσι τον απαραίτητο χρόνο για τον Ρεπουμπλικάνο αρχηγό, ώστε να κάνει τις απαραίτητες κινήσεις για την τροπολογία του προϋπολογισμού. Στον περιβόητο αυτό λόγο, ο Cruz διάβασε ακόμη και παιδικές ιστορίες, για να καλύψει χρόνο. Με τον τότε Πρόεδρο Obama και τους Ρεπουμπλικάνους στον νομοθετικό κλάδο να αποτυγχάνουν να συμφωνήσουν, η χώρα οδηγήθηκε στη διακοπή λειτουργίας του δημοσίου τομέα και των πληρωμών προς τους δημόσιους εργαζόμενους.
Αυτή η κίνηση οδήγησε σε μία πληθώρα αρνητικών συνεπειών, όσον αφορά την ομαλή κρατική λειτουργεία, αλλά και την οικονομική κατάσταση των δημοσίων υπαλλήλων. Όμως, με την κοινή γνώμη να στρέφεται εναντίον των Ρεπουμπλικάνων και τον Cruz να θεωρείται από τους βασικούς υπεύθυνους της διακοπής λειτουργίας του κράτους, οι Ρεπουμπλικάνοι αποφάσισαν να υποχωρήσουν και να άρουν την τροπολογία, που θα σταματούσε τη χρηματοδότηση του Obamacare. Μετά από αυτό το νομοθετικό φιάσκο, πολλοί συνάδελφοι του Cruz από το ίδιο του το κόμμα τάχθηκαν εναντίον του, θεωρώντας τον Γερουσιαστή από το Texas ως ακραίο στις απόψεις του. Το μέγεθος της αντιπάθειας προς τον Cruz εντυπώνεται καλύτερα μέσα από το σχόλιο του Lindsey Graham, ενός άλλου Ρεπουμπλικάνου Γερουσιαστή, ο οποίος περίφημα δήλωσε, πως «αν σκοτώσεις τον Ted Cruz μέσα στη Γερουσία και η δίκη γίνει στη Γερουσία, κανείς δεν θα σε καταδικάσει». Ο ίδιος δηλώνει, όμως, περήφανος για τις δύσκολες σχέσεις που έχει με άλλα μέλη του νομοθετικού κλάδου, αφού όπως υποστηρίζει, δείχνουν την αποστασιοποίησή του από τη διαφθορά της Washington. Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί, πως πολλά συντηρητικά μέσα έσπευσαν να συγχαρούν τον Cruz για την αντιπαράθεσή του με τον Πρόεδρο Obama και τις νομοθεσίες του.
Εκμεταλλευόμενος την εθνική αναγνώριση, που είχε λάβει το όνομά του, χάρη στην αντίθεσή του με τους Δημοκρατικούς και το συντηρητικό του ιστορικό, ο Cruz ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρεία της Αμερικής στις εκλογές του 2016. Πρώτο βήμα προς αυτόν τον στόχο ήταν να κερδίσει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, αλλά τότε βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Donald Trump, με τους δύο άντρες να είναι οι βασικοί υποψήφιοι για την ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια της πολιτικής αυτής εκστρατείας, ο Trump επιτέθηκε σε πολλές περιπτώσεις στον Cruz και την οικογένειά του. Ειδικότερα, ο Trump ονόμασε τον Γερουσιαστή του Texas “Lying Ted”, ενώ συνέκρινε τη σύζυγό του με αυτήν του Cruz, χρησιμοποιώντας μια μη κολακευτική φωτογραφία της Cruz, υπαινισσόμενος την κατ’ εκείνον εμφανισιακή της «κατωτερότητα». Την ίδια περίοδο, ο επιχειρηματίας δεν δίστασε να κατηγορήσει τον πατέρα του Cruz για τη δολοφονία του John F. Kennedy.
Στο τέλος, όμως, ο Donald Trump κέρδισε το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, με τον αντίπαλό του, αρχικά, να μην τον υποστηρίζει, υποκύπτοντας, όμως, μερικούς μήνες μετά και βοηθώντας στην εκστρατεία του Trump στις γενικές εκλογές. Μετά τη νίκη του Trump, ο Cruz ακολούθησε τον Πρόεδρο, με βάση τις κομματικές γραμμές, ψηφίζοντας σε συμφωνία με τον Trump στο 92% των περιπτώσεων. Η θέση του Cruz βρέθηκε σε κίνδυνο το 2018, αφού ο Γερουσιαστής από το Τέξας ήρθε αντιμέτωπος στις εκλογές για τη Γερουσία με τον Δημοκρατικό Beto O’Rourke, ο οποίος συνιστούσε μία μεγάλη πρόκληση για τον Cruz. Με το πέρας, όμως, της εκλογικής εκστρατείας, ο Cruz κατάφερε να αναδειχθεί νικητής στην αμφίρροπη αυτή μάχη, με τη δυνατή, βέβαια, παρουσία του αντιπάλου του να «χτυπάει καμπανάκια», αφού έλαβε χώρα σε μία ιστορικά αρκετά συντηρητική Πολιτεία, όπως το Τέξας.
Οι Εκλογές το 2020 σήμαναν το τέλος της Προεδρίας του Trump, με τον πρώην Πρόεδρο να ισχυρίζεται, πως η ήττα του επήλθε λόγω εκλογικής απάτης. Παρ’ ότι αυτοί οι ισχυρισμοί δεν βασίζονταν στην πραγματικότητα, ο Cruz δεν δίστασε να πάρει μέρος στη διασπορά αυτών, αλλά και να υποστηρίξει προσπάθειες άρνησης εκλογικών αποτελεσμάτων σε Πολιτείες, όπου ο Πρόεδρος Trump ηττήθηκε. Πολλοί, λοιπόν, μεταξύ των οποίων και συνάδελφοί του, έκριναν πως οι προσπάθειες υπονόμευσης των εκλογών από πλευράς Cruz έπαιξαν καίριο ρόλο στην παρακίνηση του πλήθους και την επίθεση στο Καπιτώλιο. Ο ίδιος αρνήθηκε αυτήν την τοποθέτηση, λέγοντας, πως οι κινήσεις του ήταν βασισμένες στο γεγονός, πως το 39% της χώρας υποστήριζε πως είχε υπάρξει απάτη στις εκλογές (σ.σ. το πραγματικό ποσοστό, που πίστευε κάτι τέτοιο, υπολογίζεται στο 28%). Μετά από τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου, υπήρξαν πολλές κλήσεις, κυρίως από Δημοκρατικούς συναδέλφους του, για την παραίτησή του λόγω της συμμετοχής του στην παρακίνηση της εξέγερσης. Ο ίδιος, όμως, απέκλεισε την πιθανότητα κάποιας τέτοιας κίνησης, ενώ άσκησε κριτική σε αυτούς που προτείναν κάτι τέτοιο, ισχυριζόμενος πως δεν προωθούσαν ένα ενωτικό μήνυμα, διευρύνοντας τον διχασμό στην αμερικανική πολιτική σκηνή.
Εν κατακλείδι, ο Cruz πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα, αν όχι αμφιλεγόμενη, πολιτική φιγούρα. Ο Γερουσιαστής για χρόνια υποστηρίζει θέσεις, όπως, μεταξύ άλλων, η απαγόρευση των εκτρώσεων, η υποστήριξη της οπλοκατοχής, αλλά και η άρνηση της επιστημονικής συναίνεσης για την κλιματική αλλαγή, θέσεις οι οποίες κερδίζουν κριτική και υποστήριξη από διαφορετικά κομμάτια της αμερικανικής κοινωνίας. Παρ’ όλο που σε ένα άρθρο δεν μπορούμε να καλύψουμε κάθε πτυχή ενός πολιτικού, το παρόν άρθρο μπορεί να συνδράμει στον σχηματισμό μίας εικόνας, όσον αφορά σε ένα πολιτικό πρόσωπο, που, καλώς ή κακώς, θα απασχολήσει για πολλά ακόμη χρόνια την αμερικανική πολιτική σκηνή.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- For Ted Cruz, the 2013 shutdown was a defining moment, Washington Post, διαθέσιμο εδώ
- Tracking Congress In The Age Of Trump, Five Thirty Eight, διαθέσιμο εδώ
- Calls mount for Cruz and Hawley to step down: ‘Broken their oath of office’, Independent, διαθέσιμο εδώ
