23.5 C
Athens
Τρίτη, 16 Απριλίου, 2024
ΑρχικήΠολιτισμόςΤο Γκόσπελ του Μεσονυχτίου 

Το Γκόσπελ του Μεσονυχτίου 


Της Θεοφιλίας Κουλοπούλου,

Μισάωρα ταξίδια σε 8 διαφορετικά σύμπαντα, όσα είναι δηλαδή και τα επεισόδια της σειράς. Μια επιτυχημένη συνεργασία του δημιουργού του “Adventure Time”, Pendleton Ward, και του κωμικού Duncan Trussell στο Netflix και στις οθόνες μας μια ανατρεπτική σειρά, που σε προσηλώνει.

Μια σειρά κινούμενων σχεδίων φαντάζει στην όψη πολλών ως «παιδική», αλλά η συγκεκριμένη μόνο αυτό δεν είναι. Και δεν αναφέρομαι σε «ακατάλληλα περιεχόμενα», αλλά στα υποβόσκοντα νοήματα που προβάλλει. Μάλιστα, είναι τόσο καλομελετημένη που έχει σημασία και η παραμικρή φράση, οπότε, αν αποφασίσεις να την παρακολουθήσεις, χρειαζόμαστε την πλήρη προσήλωσή σου σε αυτήν, δίχως περισπασμούς. Οι δημιουργοί καταφέρνουν να παρουσιάσουν υπαρξιακά ζητήματα, που αναπόφευκτα απασχολούν όλους μας, με έναν τρόπο αξιοθαύμαστα χιουμοριστικό, ώστε να μην μας πάρει και από κάτω, αλλά να μας βοηθήσει κιόλας να τα αντιληφθούμε πιο εύκολα.

Ο πρωταγωνιστής, Clansy, έχοντας στη διάθεσή του έναν παράνομο ξεχωριστό προσομοιωτή και παίρνοντας κάθε φορά την όψη μιας διαφορετικής αλλόκοτης φιγούρας, ταξιδεύει σε διαφορετικές πραγματικότητες και αξιοπερίεργους κόσμους σε ολόκληρο τον γαλαξία. Εκεί παίρνει συνέντευξη από τα παράξενης μορφής όντα-κατοίκους σχετικά με το τι σημαίνει να είναι αυτοί που είναι, συλλέγοντας υλικό για τα διαστημικά του podcast.

Παράξενα πλάσματα και υπάρξεις στον τόπο που επισκέπτεται κάθε φορά έχουν να του εξιστορήσουν τη δική τους περιπέτεια και πορεία, σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν το νόημα της ζωής. Αξίζει να σημειωθεί ότι το περιεχόμενο των συνεντεύξεων βασίζεται σε πραγματικές συνεντεύξεις με πραγματικό ήχο που προέρχεται από το podcast του Τράσελ, “The Duncan Trussell Family Hour”. Κατά τη διάρκεια της διαστημικής εκπομπής του Clansy, βλέπεις κόσμους που φλέγονται στα πρόθυρα της καταστροφής, πολύχρωμα τέρατα να μάχονται δίπλα τους και ό,τι άλλο κουλό περνάει από το μυαλό σου, αλλά αυτός εξακολουθεί να συνεχίζει τη συνέντευξή του ακάθεκτα και ανενόχλητα.

Ο Clansy θέτει τις απορίες του σχετικά με τη ζωή και τον θάνατο και μας μαθαίνει να ζούμε την κάθε στιγμή με χιούμορ. Κι αν πολλές φορές θελήσουμε να το βάλουμε στα πόδια, μας παροτρύνει να μην το κάνουμε. Αντιθέτως, να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα, γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, ενώ οι δυσκολίες στον δρόμο που θα διαβούμε θα είναι αυτές που θα μας κάνουν δυνατότερους. Ο θάνατος μπορεί να πονάει πολύ, αλλά όλοι κάποια στιγμή θα βρεθούμε αντιμέτωποι μαζί του και καλό θα ήταν να είμαστε προετοιμασμένοι για την ιδέα αυτή και να αποδεχτούμε την αναπόφευκτη φύση μας. Γι’ αυτόν τον λόγο, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στον διαλογισμό ως μέσο ψυχικής ηρεμίας και γαλήνης, αναδεικνύοντας τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει κάποιος τον θυμό και τη θλίψη του μέσα από αυτόν.

Προβλήματα γύρω μας πάντα υπήρχαν και αυτό δεν θα αλλάξει. Το «Γκόσπελ του Μεσονυχτίου» μας μαθαίνει να απαγκιστρωνόμαστε από αυτά, γιατί δεν είναι αυτά που διαμορφώνουν την ταυτότητά μας, αλλά το τι θα κάνουμε για να τα ξεπεράσουμε.

Στόχος είναι να αποκτήσουμε συνειδητότητα, να συμφιλιωθούμε με τα συναισθήματά μας και να τα εκφράζουμε, να δίνουμε χρόνο και χώρο στον εαυτό μας, να συγχωρούμε και να μην κρατάμε κακία. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να αναλωνόμαστε σε έχθρες και σε αρνητικές συμπεριφορές. Να μοιραζόμαστε, να δημιουργούμε τέχνη και να είμαστε παρόντες στο τώρα. Μονάχα έτσι θα είμαστε ελεύθεροι.

Το «Γκόσπελ του Μεσονυχτίου» αποτελεί ένα αρκετά ρεαλιστικό προϊόν φαντασίας, που, ενώ πραγματεύεται σοβαρά ζητήματα ενηλίκων, συνδυάζει παιδικότητα και ατελείωτο γέλιο.

Προσωπικά, θεωρώ αρκετά ενδιαφέρουσα την παρακολούθηση αυτής της σειράς, διότι ο χρόνος που θα διαθέσεις όχι μόνο θα περάσει ευχάριστα και ανάλαφρα, αλλά θα εξελιχθεί και σε ιδιαίτερα παραγωγικός. Και εφόσον ο χρόνος είναι πολύτιμος και περιζήτητος στην ταχύρρυθμη κοινωνία μας, γλίτωσε λίγο, κάνοντας δύο σε ένα. Όπως και να έχει, αξιοποίησέ τον! Άλλωστε, όπως είπαν και στον φίλο μου τον Clansy σε μια συνέντευξη: “The stuff that enlivens us and heals us doesn’t come on bumper sticks, you know?” ήτοι «Τα πράγματα που μας ζωντανεύουν και μας θεραπεύουν δεν έρχονται σε προφυλακτήρα, το ξέρεις;». Μια πολύ καλή ευκαιρία κατά τη διάρκεια της καραντίνας να αναρωτηθούμε ορισμένα πράγματα και να αναθεωρήσουμε τις σκέψεις μας για τη ζωή… Εσύ, ποιος θέλεις να είσαι; Γίνε!


 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Θεοφιλία Κουλοπούλου
Θεοφιλία Κουλοπούλου
Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη το 2000, σπουδάζει στο Τμήμα Μηχανικών Βιοϊατρικής του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και εργάζεται ως barista. Αγαπά τα ταξίδια, τις βαθιές συζητήσεις, το εσκεμμένο και ταυτόχρονα εποικοδομητικό χάος στις λέξεις και προσπαθεί να αποτρέψει τη στασιμότητα γύρω της. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα προγράμματα και δράσεις και κάθε φορά τσαλακώνεται και δοκιμάζει το άγνωστο. Πολλές φορές ονειροπολεί και βρίσκεται στον κόσμο της, αλλά κάθε φορά κυνηγά τους στόχους της.