23.3 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΔιεθνήΠόση διαφθορά αντέχει μία χώρα;

Πόση διαφθορά αντέχει μία χώρα;


Της Ελπίδας Καλαμαράκη,

Στις 6 Δεκεμβρίου 2020, πρόκειται να διεξαχθούν οι πρώτες περιφερειακές εκλογές στην ιστορία του Καμερούν. Βέβαια, η έκβασή τους θεωρείται σχεδόν -αν όχι απόλυτα- βέβαιη, καθώς, τα τελευταία 40 χρόνια, η χώρα διοικείται αποκλειστικά από το Δημοκρατικό Κίνημα του Λαού του Καμερούν (Cameroon People’s Democratic Movement), υπό την προεδρία του Paul Biya, γεγονός που δε φαίνεται να αλλάζει σύντομα.

Ο Paul Biya είναι πρωθυπουργός στο Καμερούν από το 1975 και ανέλαβε την προεδρία της χώρας το 1982, μετά την παραίτηση του Ahmadou Ahidjo, ο οποίος επικαλέστηκε λόγους υγείας. Το 2008, κατάφερε να αλλάξει το Σύνταγμα, που προέβλεπε ως όριο τις 2 επταετείς θητείες για τον Πρόεδρο, εξασφαλίζοντας έτσι την επανεκλογή του. Το 2018 κέρδισε για έβδομη φορά, με ποσοστό μεγαλύτερο από 70%, γεγονός που προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων από την αντιπολίτευση, η οποία τον κατηγόρησε για νοθεία. Μάλιστα, σκοπεύει να θέσει υποψηφιότητα και στις εκλογές του 2025, παρόλο που θα έχει συμπληρώσει τα 92 έτη.

Ο Πρόεδρος του Καμερούν, Paul Biya.

Μήπως, όμως, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Biya είναι ο δεύτερος παγκοσμίως σε κατάταξη αρχηγός κράτους, με τη μεγαλύτερη χρονικά θητεία, χωρίς να είναι μονάρχης; Έρευνες από τις εκλογές του 2018 φανερώνουν, ότι σε ορισμένες περιοχές ψήφισε λιγότερο από το 1% των ψηφοφόρων, ενώ κυρίως στις αγγλόφωνες περιοχές της χώρας, πολλά εκλογικά κέντρα παρέμειναν κλειστά ή παρακολουθούνταν από στρατιώτες.

Πέραν, όμως, των εκλογικών αναμετρήσεων, η κυβέρνηση του Biya έχει κατηγορηθεί πολλάκις για διαφθορά. Η εκτεταμένη χρήση βίας προς τους αγγλόφωνους κατοίκους, κυρίως στο Νότιο και το Βόρειο τμήμα του Καμερούν, μετά την εξέγερσή τους για την διεκδίκηση της ανεξαρτησίας τους το 2017, οδήγησε στο θάνατο 4.000 κατοίκων, σύμφωνα με το Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Δημοκρατίας στην Αφρική. Επιπλέον, περίπου 500.000 άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί από τις πατρογονικές τους εστίες και αρκετοί εξ’ αυτών ζουν σε δάση, διότι φοβούνται τους κυβερνητικούς στρατιώτες. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα διαφθοράς αποτελεί το γεγονός ότι ο Biya, μετά από σχεδόν 4 δεκαετίες αρχηγίας, δεν έχει δηλώσει κανένα από τα περιουσιακά του στοιχεία ή πηγές εισοδήματός του, σε αντίθεση με το Άρθρο 66 του Συντάγματος της χώρας, που απαιτεί όλοι οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να δηλώσουν τόσο την περιουσία, όσο και τις πηγές εισοδήματός τους, πριν αναλάβουν κυβερνητικό αξίωμα. Την ίδια στιγμή που ο ίδιος αρνείται να αποκαλύψει τα έσοδά του, το 40% της χώρας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ενώ 6,2 εκατομμύρια κάτοικοι, (δηλαδή το 25% του πληθυσμού) έχει ανάγκη από ανθρωπιστική βοήθεια. Το γεγονός αυτό είναι οξύμωρο για μία χώρα σαν το Καμερούν, που είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ξυλείας στην Αφρική και ο πέμπτος μεγαλύτερος παραγωγός κακάο στον κόσμο.

Οι παραπάνω λόγοι συμβάλλουν στην κατανόηση της «νίκης» του Καμερούν, το οποίο, δικαιωματικά, κέρδισε την πρώτη θέση στην κατάταξη της Διεθνούς Διαφάνειας (Transparency International), ως «ο παγκόσμιος πρωταθλητής διαφθοράς» για δύο συνεχόμενες χρονιές, το 1998 και το 1999. Ένα τελευταίο στοιχείο που αξίζει να σημειωθεί, αφορά στη βιασύνη του Biya να οργανώσει τώρα τις πρώτες περιφερειακές εκλογές, παρόλο που τις έχει υποσχεθεί από το 1996. Η έλλειψη δραστικών μέτρων για την καταπολέμηση της πανδημίας του Covid-19, σε συνδυασμό με την ενδυνάμωση και την αύξηση των συμμάχων του αγώνα των αγγλόφωνων, έχουν δημιουργήσει πιέσεις στην κυβέρνηση, αναγκάζοντάς την να λάβει μέτρα, ώστε να μειώσει τις τοπικές εξεγέρσεις και τη διεθνή κριτική. Επομένως, η αναπάντεχη εμφάνιση των περιφερειακών εκλογών έχει ως στόχο να παραπλανήσει για λίγο τους διαμαρτυρόμενους.

Καταλήγοντας, η χρόνια προεδρία του Paul Biya και η κατάχρηση της εξουσίας του, είναι ο βασικός λόγος που το Καμερούν είναι μία χώρα σε κρίση. Ο μόνος τρόπος να καταρρεύσει το αυταρχικό καθεστώς, είναι να ενωθούν οι αγγλόφωνοι και γαλλόφωνοι κάτοικοι, παραμελώντας για λίγο τις διαφορές τους. Έτσι, θα μπορέσουν να διεκδικήσουν και να κατακτήσουν ό,τι τους αξίζει, δηλαδή μία δημοκρατική χώρα, απαλλαγμένη από τη βία και τη διαφθορά.


TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Ελπίδα Καλαμαράκη
Ελπίδα Καλαμαράκη
Γεννημένη το 2000 στα Χανιά Κρήτης. Είναι φοιτήτρια διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς από το 2018. Τρέφει μεγάλη αγάπη για τις ξένες γλώσσες, διότι μέσα από αυτές μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με τον πολιτισμό της κάθε χώρας. Το μεγαλύτερό της πάθος είναι η προστασία του περιβάλλοντος, κάτι στο οποίο προσπαθεί να συνεισφέρει μέσα από εθελοντικές οργανώσεις. Όνειρο ζωής η εισαγωγή στο διπλωματικό σώμα, με όνειρο να συμβάλλει, έστω και λίγο, στην επίτευξη της παγκόσμιας ειρήνης.