Του Χάρη Πασχαλάκη,
Φιλία…μια λέξη τόσο μικρή, αλλά με τόσο μεγάλη σημασία. Μια ζωή χωρίς φίλους είναι μισή ζωή. Όλοι μας έχουμε φίλους, ανθρώπους που εμπιστευόμαστε και αποδεχόμαστε για αυτό ακριβώς που είναι και βρίσκονται εκεί, για να μας στηρίζουν σε κάθε ευχάριστη και δυσάρεστη στιγμή μας. Οι πραγματικοί φίλοι δεν είναι τέλειοι, αναγνωρίζουμε τα ελαττώματά τους, όπως αντίστοιχα αυτοί αναγνωρίζουν τα δικά μας και μας αγαπάνε για αυτά.
Από την άλλη, όμως, πλευρά, υπάρχουν κάποιοι φίλοι, οι οποίοι επαναλαμβάνουν ορισμένα μοτίβα συμπεριφοράς, δείχνοντας ότι δεν μπορούν να υποστηρίξουν έμπρακτα τον ορισμό της φιλίας. Εάν αυτό το φαινόμενο παρατηρείται συχνά, τέτοιοι άνθρωποι δεν χρειάζεται να βρίσκονται στις ζωές μας.
Οι φίλοι αυτοί θα μπορούσαν να ενταχθούν σε κάποιες κατηγορίες, όπως :
Αυτούς που δεν ζητάνε ποτέ συγγνώμη
Κυρίως αναφέρομαι για τις πράξεις που μπορεί να υποδηλώνουν κάποιου είδους μετάνοια και όχι τη λέξη αυτή καθεαυτήν. Πολλές φορές, θα ζητήσουν οι ίδιοι να απολογηθούμε για κάτι που τολμήσαμε να τους πούμε ότι δεν κάνουν καλά στη φιλία μεταξύ μας και σπάνια θα απολογηθούν οι ίδιοι για κάποιο ενδεχόμενο λάθος τους. Ξεχνούν πως οι άνθρωποι δεν είναι αλάνθαστοι, όμως, ίσως και να μην το ήξεραν ποτέ. Έτσι, καταλήγει να ξεθωριάζει η εμπιστοσύνη και η ειλικρίνεια να χάνεται.
Αυτούς που έχουν πάντα περισσότερα προβλήματα
Είναι αλήθεια πως αυτοί οι φίλοι πάντα θα έχουν περισσότερα προβλήματα από όλους και με αυτούς τους ανθρώπους δεν είχαμε ποτέ κοινά βιώματα. Η αντιμετώπιση που δεχόμαστε είναι πως δεν πρέπει να μας απασχολούν τόσο τα δικά μας προβλήματα, διότι υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά, όμως, όταν πραγματικά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με κάποιο σοβαρό ζήτημα, δεν βρίσκουμε ανταπόκριση και είναι σαν να πέφτουμε σε τοίχο. Προσπαθούν να αποφύγουν τη συζήτηση του δικού μας προβλήματος, ώστε να εστιάσουμε μόνο στο δικό τους. Οι φίλοι αυτοί καλύτερα να μείνουν μακριά.
Αυτούς που ζηλεύουν
Επειδή κανείς δεν είναι τέλειος, ανά διαστήματα επιθυμούμε να αποκτήσουμε φίλους με χαρακτηριστικά που εμείς δεν έχουμε. Όμως, όταν αγαπάμε κάποιον, δεν είναι σωστό να τον ζηλεύουμε, με την κακή έννοια της λέξης. Η σωστή λέξη που περιγράφει κάποιον άνθρωπο που αγαπάμε είναι θαυμασμός. Τον αγαπάμε, διότι κάνει πράγματα πιο δημιουργικά από εμάς, έχει στοιχεία που δεν έχουμε, γνωρίζει πράγματα που δεν ξέρουμε. Τον επικροτούμε για αυτά, δεν τον ζηλεύουμε. Αν συμβεί κάτι θετικό για τη δική μας ζωή, είτε αυτό είναι μια καινούρια δουλειά, ένας νέος έρωτας, μια ευκαιρία και τότε εισπράξουμε δυσάρεστα συναισθήματα από τους φίλους μας, τότε αυτοί οι φίλοι θα μας σαμποτάρουν διαρκώς, χωρίς την βοήθεια σαμποτέρ.
Αυτούς που μας θυμούνται μόνο όποτε μας χρειάζονται
Τόσο κοινότυπο. Αυτού του τύπου οι φίλοι μας θυμούνται όποτε χρειάζεται να τους πάμε κάτι, να δανειστούν κάτι από εμάς, χρειάζονται παρέα σε κάποιο κενό, γιατί θα τους φανούμε χρήσιμοι στη ζωή τους. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι ποτέ διαθέσιμοι για εμάς σε περίπτωση που τους χρειαστούμε. Δεν θα μακρηγορήσω, ούτε αυτοί είναι φίλοι για εμάς.
Αυτούς που δεν έχουν ποτέ χρόνο για εμάς
Για να διατηρηθεί και να εξελιχθεί οποιαδήποτε σχέση, είναι απαραίτητο να αφιερωθεί χρόνος και από τις δύο πλευρές. Όλοι μας κινούμαστε σε γρήγορους ρυθμούς και έχουμε υποχρεώσεις που πρέπει να καλύψουμε έως το τέλος της ημέρας, όμως αν θέλουμε, μπορούμε να βρούμε, έστω και μισή ώρα, για να δούμε και να μιλήσουμε με κάποιον που αγαπάμε. Υπάρχουν περίοδοι που αυτό μπορεί να γίνεται συχνότερα και άλλες που είναι τρομερά δύσκολο να βρεθεί ακόμα και αυτός ο ελάχιστος χρόνος. Όμως μετά από καιρό τι να πρωτοπείς; Αν οι τυπικοί της υπόθεσης είμαστε εμείς, δεν είναι κακό να το συζητήσουμε και έπειτα να δούμε τι θα κάνουμε. Αν οι προτεραιότητες του συγκεκριμένου φίλου είναι τελείως διαφορετικές από τις δικές μας, τότε αργά ή γρήγορα αυτή η φιλία θα πάψει να υπάρχει.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι οι άνθρωποι αλλάζουν και πολλές φορές σταματούν να θέλουν τα ίδια πράγματα. Στην περίπτωση που μια από τις παραπάνω συμπεριφορές επαναλαμβάνεται και έχουμε σιγουρευτεί πως δεν είναι κάτι παροδικό, μάλλον η δική μας κοσμοθεωρία διαφέρει από αυτήν των φίλων που καλύτερα να μην έχουμε. Μπορούμε να συζητήσουμε τον προβληματισμό μας μαζί τους ώστε να βρεθεί κάποια λύση, υπάρχει και η πιθανότητα βέβαια να μην βρεθεί. Μπορούμε ακόμα να τους βγάλουμε και από την ζωή μας, στην τελική, οι φίλοι αποτελούν δικές μας επιλογές. Ούτως ή άλλως, σταματούν να υπάρχουν στην καθημερινότητα μας άνθρωποι που δεν έπρεπε. Ποτέ δεν είναι αργά να κάνουμε καινούργιους φίλους, φίλους πραγματικούς, αυτούς που θέλουμε να υπάρχουν στη ζωή μας.
